Αλέξης Κούγιας: Κακοποίηση

Τα πραγματικά περιστατικά: το Μικτό Ορκωτό Δικαστήριο έριξε στον Λιγνάδη 12 χρόνια κάθειρξη – αλλά τον άφησε ελεύθερο, αναστέλλοντας την ποινή του ως το Εφετείο.

Παράδοξο: είχε προφυλακιστεί ως επικίνδυνος να διαπράξει τις ίδιες πράξεις πριν τη δίκη, αλλά κρίθηκε ακίνδυνος μετά την καταδίκη που τις… επιβεβαίωσε!

Δεν είναι τελεσίδικη απόφαση. Αλλά όσο νάναι, έναν φόβο να τον αφήσεις στον ίδιο χώρο με ανηλίκους τον δημιουργεί…

Ως υπερασπιστής του ο ποινικολόγος Αλέξης Κούγιας έκοψε την απόφαση, σαν μπακλαβά, στα έξι.

Ένα κομμάτι οι δύο υποθέσεις για τις οποίες ο κατηγορούμενος απαλλάχθηκε – λόγω αμφιβολιών στη μια.

Δεύτερο, οι τακτικοί δικαστές που έκριναν υπέρ της απαλλαγής – ιδίως η πρόεδρος.

Τρίτο κομμάτι οι ένορκοι. Επειδή «παραπλανήθηκαν» προέκυψε «αμφιλεγόμενη απόφαση», για τους «δήθεν βιασθέντες». Αμφιλεγόμενη, με τον Κούγια από τη μια και τους υπολοίπους από την άλλη;

Τέταρτο η αναστολή δόθηκε περίπου από… τύψεις – «γι’ αυτό άλλωστε» είναι η διατύπωση Κούγια – για την άδικη καταδίκη.

Πέμπτο και έκτο, η έφεση δεν αναστέλλεται την αποφυλάκιση και στο Εφετείο έχει την απαλλαγή στο τσεπάκι.

Λόγω καλού δικηγόρου, λόγω καλών δικαστών, ή το λένε οι καφετζούδες;

Παρά την απόφαση ο θορυβώδης δικηγόρος επιμένει: ένας αθώος άνθρωπος στοχοποιήθηκε από δυο δημοσιογράφους. Ως διακεκριμένη προσωπικότητα είναι θύμα «σκευωρίας».

Ένα πράγμα σαν τον Πικραμμένο, τον οποίο «έμπλεξαν» στο σκάνδαλο Novartis «επειδή είναι φίλος της Οικογένειας Μητσοτάκη».

Εντάσσεται και ο Λιγνάδης σ’ αυτή τη συνομοταξία; Η Μενδώνη γνωμάτευσε ότι «ο Πρωθυπουργός τον ξέρει μόνο από το σανίδι». Για άλλα μέλη της οικογένειάς του δεν πήρε όρκο.

Πάντως η θεωρία Λιγνάδη, ότι μπήκαν στη μέση «και πολιτικά συμφέροντα» ενέχει πονηρία: υπονοεί πρόθεση να πληγεί ο Μητσοτάκης και συνεπώς ο ίδιος έχει σχέση με τον Μητσοτάκη. Αλλιώς πώς θα πληγεί;

Επιστροφή στον Κούγια. Το σεβαστό δικαίωμα του υπερασπιστή να κάνει ό,τι οφείλει για τον πελάτη του ασκείται στο πλαίσιο του νόμου. Προαιρετικά και ηθικής ή της ευπρέπειας.

Αλλά το είδος της υπεράσπισης στη συγκεκριμένη δίκη δεν ήταν και ό,τι καλύτερο θα μπορούσε να διδάσκεται στις νομικές σχολές.

Ως επαγγελματίας, ο δικηγόρος του Λιγνάδη, το προβάλει ως αποτελεσματικό. Ήτοι: συμπεριφορά με σκοπό που αγιάζει τα μέσα.

Δύσκολα όμως θα βρει κάτι που να αγιάζει και το σκοπό..

Σε μια υπόθεση κακοποίησης, ο Κούγιας, κόβοντας και ράβοντας την ποινική δικονομία στα μέτρα του πελάτη του, κακοποιεί την αισθητική και την ευαισθησία και ισοπεδώνει την κοινή λογική:

-Εφόσον, αν είναι βιαστής, ή όχι, θα κριθεί τελικά στο Εφετείο, γιατί δεν έμεινε στη φυλακή ως τότε;

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr

intime