Αναπάντητα ερωτήματα για τη βάση ελικοπτέρων στο Στεφανοβίκειο

Η 1η Ταξιαρχία της Αεροπορίας Στρατού (ΤΑΞΑΣ) ξεσπιτώθηκε και σκόρπισε σε τρεις βάσεις μετά την πλημμύρα εκείνης του Στεφανοβικείου. Τρεις μήνες μετά, το enikos.gr αποκαλύπτει άγνωστες πτυχές που οδήγησαν στο πρωτοφανές γεγονός. Και οι άμεσα εμπλεκόμενοι θα πρέπει να δώσουν απαντήσεις. Στη μεγαλύτερη βάση ελικοπτέρων της Αεροπορίας Στρατού και έδρα της 1ης ΤΑΞΑΣ, στο Στεφανοβίκειο έχει συντελεστεί ένα μεγάλο έγκλημα σε βάρος των Ενόπλων Δυνάμεων.

Του Χρήστου Μαζανίτη

Όπως προκύπτει από την έρευνα του enikos.gr, κάποιοι αποφάσισαν ότι πρέπει να θυσιαστεί η «φωλιά» των επιθετικών ελικοπτέρων της Αεροπορίας Στρατού χωρίς ποτέ να ενημερώσουν το ΓΕΕΘΑ ούτε το ΓΕΣ.

Ο υπουργός Εθνικής Άμυνας, Νίκος Δένδιας, σε συνέντευξή του την Παρασκευή, ερωτηθείς για το μέλλον της βάσης ανέφερε: «Υπάρχουν δυο πιθανότητες. Ή να ενισχύσουμε τα αντιπλημμυρικά έργα εάν θεωρούμε ότι είναι βιώσιμη η συγκεκριμένη βάση ή να μετακινήσουμε τη βάση».

Τρεις μήνες μετά τις πλημμύρες στον Θεσσαλικό κάμπο, η περιοχή γύρω από το Στεφανοβίκειο είναι η μόνη που συνεχίζει να βρίσκεται πλημμυρισμένη.

Όταν η Λάρισα κι ο Βόλος πλήττονταν από ακραία καιρικά φαινόμενα, η ηγεσία του ΓΕΣ ενήργησε σαν να βρισκόταν σε εμπόλεμη κατάσταση εκκένωσης στρατοπέδου και τότε κατάφερε μέσα σε 48 ώρες να κάνει το αδιανόητο. Να πάρει όλα τα ελικόπτερα, τα κοντέινερ με τα ανταλλακτικά, εξοπλισμό, ότι φορητό αντικείμενο υπήρχε και να το μεταφέρει σε ασφαλείς τομείς.

Ενεργοποιώντας το σχέδιο εγκατάλειψης εν καιρώ πολέμου, με αυταπάρνηση τα στελέχη της Αεροπορίας Στρατού προχώρησαν στην πλήρη εκκένωση του Στρατοπέδου κι όπως ανέφερε χαρακτηριστικά στο enikos.gr άνθρωπος που επί 48 ώρες ήταν άυπνος, βουτηγμένος στα νερά «αν είχαμε ακόμη 48 ώρες, τότε θα είχαμε καταφέρει να πάρουμε ακόμη και τις πόρτες».

Η άσκηση ΠΕΛΕΚΥΣ που πραγματοποιήθηκε λίγες ημέρες μετά τις πλημμύρες απέδειξαν περίτρανα ότι τα στελέχη της Αεροπορίας Στρατού όχι μόνο κατάφεραν να σώσουν όλα τα ελικόπτερα αλλά να αποδείξουν ότι είναι και αξιόμαχοι, απογειώνοντας ταυτόχρονα 42 ελικόπτερα.

Πάνω από 40 ινδιάνοι του Αιγαίου “KIOWA Warrior” OH-58D, Apache AH-64 και Huey UH-1H απογειώθηκαν ταυτόχρονα καταρρίπτοντας το προηγούμενο ρεκόρ που είχε κάνει η 1η ΤΑΞΑΣ με 27 ελικόπτερα πριν από 2 χρόνια.

Αυτή τη στιγμή, 3 μήνες μετά τις πλημμύρες, το νερό σε αρκετά σημεία μέσα στα κτίρια της βάσης ξεπερνά το μισό μέτρο. Που σημαίνει ότι όταν αποστραγγισθεί η περιοχή, θα πρέπει να γίνουν στατικές μελέτες για την κατάσταση των κτιρίων αλλά και τα περιφερειακά έργα που πρέπει να γίνουν – και κυρίως το κόστος – ώστε να μην ξαναγίνει το κακό.

Το ερώτημα που προκύπτει, λοιπόν, είναι μπορούσε κάπως να προληφθεί το κακό;

Η έρευνα του enikos.gr δείχνει ότι η πλημμύρα στην περιοχή ήταν αποτέλεσμα της πρωτοβουλίας που ελήφθη για το σπάσιμο του φράγματος της Γυρτώνης.

Εδώ λοιπόν προκύπτει πληθώρα αναπάντητων ερωτημάτων. Το φράγμα διοικητικά υπάγεται στον δήμο Τεμπών. Όμως κανείς από τον δήμο απ’ ότι φαίνεται δεν έδωσε την εντολή για να σπάσουν το φράγμα.

Ζητήσαμε να μάθουμε ποια επιτροπή, ποιος φορέας αποφάσισε να σπάσει το φράγμα. Δεν υπάρχει κανένα έγγραφο που να πιστοποιεί ότι υπήρξε κάποια τέτοια εντολή. Η Περιφέρεια Θεσσαλίας διατείνεται ότι ουδέποτε ενημερώθηκε γι’ αυτή την απόφαση και κατά πολύ περισσότερο ότι ουδέποτε έδωσε τέτοια εντολή.

Όλοι οι παραπάνω, ωστόσο, καλούν για απαντήσεις στο ποιος έδωσε την εντολή για σπάσιμο του φράγματος τον δήμο Λάρισας.

Τα ερωτήματα που προκύπτουν είναι, ποιος έδωσε τελικά την εντολή να σπάσει το φράγμα για να σωθούν άλλες περιοχές της Θεσσαλίας; Ποιον ενημέρωσε; Γιατί δεν ενημέρωσε ποτέ τον Στρατό; Γνώριζε η Πολιτική Προστασία γι’ αυτή την πρωτοβουλία; Ενημερώθηκε ποτέ η Περιφέρεια; Πληρώθηκε ποτέ το συνεργείο που πήγε να σπάσει το φράγμα κι αν ναι από ποιον;  Σε ό, τι αφορά τη συντήρηση των ελικοπτέρων της Αεροπορίας Στρατού, ανταλλακτικά αλλά και πανάκριβα εργαλεία έχουν ήδη τοποθετηθεί σε συγκεκριμένο χώρο στο κέντρο εκπαίδευσης, στην Αλεξάνδρεια Ημαθίας, όπου προβλέπεται να γίνουν και κάποια επιπλέον έργα για την πληρέστερη λειτουργία των εγκαταστάσεων.