«Άνοιγμα» Πούτιν στον αμερικανικό λαό

Μία ενδιαφέρουσα έκκληση έκανε ο Ρώσος πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν στις Ηνωμένες Πολιτείες, και συγκεκριμένα στον αμερικανικό λαό:

“Οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια μεγάλη και μοναδική χώρα με τον τρόπο τους. Χρειάστηκαν μόνο 300 χρόνια από τον λαό της Αμερικής για να τη μετατρέψουν σε υπερδύναμη, αυτή είναι μια σχετικά σύντομη περίοδος, σύμφωνα με τα δικά μας πρότυπα. Αυτό είναι ένα προφανές γεγονός.

Γνωρίζουμε επίσης εξαιρετικούς Αμερικανούς πολιτικούς. Γνωρίζουμε εξαιρετικούς Αμερικανούς επιχειρηματίες και πολιτιστικές προσωπικότητες. Όλα αυτά είναι αδιαμφισβήτητα.

Οι χώρες μας ήταν σύμμαχοι και στους δύο παγκόσμιους πολέμους, ενώ πολεμούσαν τον ναζισμό και τον φασισμό. Τι έχει συμβεί από τότε;

Γνωρίζουμε ότι μετά τον πόλεμο και μετά τις συμμαχικές τους σχέσεις, οι Ηνωμένες Πολιτείες και η Σοβιετική Ένωση άρχισαν να μοιράζουν τον κόσμο. Το έκαναν με επιτυχία, έχτισαν διεθνείς σχέσεις και δημιούργησαν το σύγχρονο σύστημα διεθνούς δικαίου κάτω από αυτή την ισορροπία δυνάμεων.

Αργότερα, η Σοβιετική Ένωση διαλύθηκε για διάφορους λόγους, στους οποίους δεν θα υπεισέλθω τώρα, αλλά ήταν κυρίως για εσωτερικούς λόγους. Μόνο μια υπερδύναμη, οι Ηνωμένες Πολιτείες, παρέμεινε. Πώς εκμεταλλεύτηκε η ελίτ σας αυτό το μονοπώλιο, αυτή την παγκόσμια κυριαρχία; Αυτή είναι η ερώτηση.

Πιστεύω ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες απέτυχαν να αντιμετωπίσουν το βάρος της ευθύνης που ανέλαβαν.

Οι Ηνωμένες Πολιτείες δημιούργησαν ένα μονοπωλιακό σύστημα και προσπάθησαν να το κάνουν ισχυρότερο. Μιλάω για την άρχουσα ελίτ των ΗΠΑ, όχι για τον λαό της Αμερικής.

Ενώ ενίσχυαν το μονοπωλιακό τους σύστημα, σύντομα συνειδητοποίησαν ότι στη συντριπτική πλειοψηφία της υφηλίου αυτό το σύστημα δεν άρεσε.

Όλοι είδαν τελικά ότι αυτή η αναδυόμενη παγκόσμια τάξη πραγμάτων αντιμετώπιζε μεγαλύτερη αντίσταση. Όλοι, πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένων των συμμάχων σας, παρεμπιπτόντως, το βλέπουν αυτό.

Απλώς σιωπούν μέχρι στιγμής. Φοβούνται να πουν περισσότερα από όσα θα έπρεπε λόγω της οικονομικής τους εξάρτησης και της εξάρτησης σε πολλούς άλλους τομείς, και αυτό περιλαμβάνει κατά κάποιο τρόπο τα μέσα ενημέρωσης τους.

Πιστέψτε με, ξέρω για τι πράγμα μιλάω: Ακόμη και στους συμμάχους της Αμερικής δεν αρέσει αυτή η κατάσταση.

Τότε, τα προβλήματα και οι αναποδιές άρχισαν να συσσωρεύονται.

Πρώτον, η άρχουσα ελίτ των Ηνωμένων Πολιτειών αποφάσισε ότι, δεδομένου του μονοπωλίου τους στο δικαίωμα να κυβερνούν τον κόσμο, δεν χρειάζονταν πλέον το σύστημα διεθνών σχέσεων που δημιουργήθηκε μετά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.

Πίστευαν ότι δεν τους ταίριαζε επειδή η παγκόσμια ισορροπία δυνάμεων είχε αλλάξει και κατέστη αναγκαίο να ανοικοδομηθεί το σύστημα διεθνούς δικαίου σύμφωνα με τις ανάγκες τους.

Αυτό που θέλω να πω είναι ότι στην περίπτωση των γεγονότων στο Ιράκ, για παράδειγμα, όλα έγιναν χωρίς την άδεια του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, όπως και στη Συρία και στην πρώην Γιουγκοσλαβία.

Δεν θα υπεισέλθω στους λόγους τώρα, αλλά δεν υπήρχαν αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας του ΟΗΕ, έτσι; Ήταν οι Ηνωμένες Πολιτείες που άφησαν το τζίνι να βγει από το μπουκάλι.

Αλλά αν τους επιτρέπεται, γιατί δεν επιτρέπεται σε άλλες χώρες να υπερασπίζονται τα βασικά τους συμφέροντα με τον ίδιο τρόπο;

Τι συνέβη στη Γιουγκοσλαβία;

Οι Αμερικάνοι συνάδελφοί μου μου είπαν επανειλημμένα: «Λοιπόν, ναι, το κάναμε χωρίς την έγκριση του Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά ο πόλεμος γινόταν εκεί τόσα χρόνια – οκτώ χρόνια αιματοχυσίας, κάτι έπρεπε να γίνει».

Και όταν η Ρωσία άρχισε να προστατεύει τον λαό της στο Ντονμπάς, όπου υπήρχε επίσης πόλεμος και εξόντωση αμάχων –παιδιών, γυναικών, ηλικιωμένων– γιατί η Ρωσία δεν μπορεί να το κάνει αυτό, να υπερασπιστεί τον λαό της;

Και όχι κάπου χιλιάδες χιλιόμετρα μακριά από τα εθνικά της σύνορα, αλλά ακριβώς δίπλα, ακριβώς στη γωνία. Επιπλέον, ο κόσμος έχει ζητήσει και περίμενε αυτή τη βοήθεια.

Δεν θέλω να μπω σε λεπτομέρειες τώρα, θέλω απλώς να ρωτήσω: υπάρχει κατανόηση ότι ο κόσμος δεν μπορεί να κυβερνηθεί από ένα κέντρο, και ότι αυτό είναι ακόμη και επιβλαβές για αυτό το κέντρο, επειδή αρχίζει να υπονομεύει τα θεμέλιά του;

Στη συνέντευξή μου με τον δημοσιογράφο σας, κ. Carlson, μίλησα απλώς για την υπονόμευση του δολαρίου και απαγορεύουν τις συναλλαγές σε δολάρια. Γιατί το κάνουν αυτό, τα αφεντικά σας, είναι εντελώς ακατανόητο.

Δηλαδή, ξεκάθαρα, θέλουν να πετύχουν ένα γρήγορο αποτέλεσμα, αλλά δεν καταφέρνουν τίποτα, υπονομεύουν μόνο τη δύναμη του δολαρίου. Αυτό είναι το αντίθετο από το επιδιωκόμενο αποτέλεσμα.

Και είναι έτσι σε πολλούς τομείς. Πιστεύω ότι αυτή είναι μια λανθασμένη πολιτική.

Αλλά αν επιστρέψουμε στην ερώτησή σας, οι νέοι, φυσικά, μπορούν να κάνουν πολλά. Δεν θέλω να μπω σε εσωτερικά πολιτικά ζητήματα αυτή τη στιγμή, δεν θέλω να χαρακτηρίσω τον τρόπο με τον οποίο ενεργούν οι υποψήφιοι για την προεδρία. Αυτό είναι μέρος της εσωτερικής πολιτικής κουλτούρας των Ηνωμένων Πολιτειών, τίποτα περισσότερο.

Αλλά οι νέοι, φυσικά, μπορούν να επιλέξουν τον ρόλο τους στην οικοδόμηση διακρατικών σχέσεων. Πως; Πολύ απλό.

Απλώς εκφράζοντας τη θέση τους στο εσωτερικό της χώρας εντός των ορίων του νόμου και του Συντάγματος της χώρας ή των χωρών τους. Αυτός είναι ο μόνος τρόπος δράσης.

Σε καμία περίπτωση δεν καλούμε για πράξεις ανυπακοής.

Αλλά σε μια δημοκρατική χώρα, μπορεί κάποιος να εκφράσει τη θέση του; Ναι μπορούν.

Αυτό πρέπει να κάνετε και νομίζω ότι αυτό θα δημιουργήσει μη κυβερνητικές μορφές επαφών που θα ενισχύσουν τις δίκαιες σχέσεις και σε κρατικό επίπεδο».

newsbreak.gr