Ασύντακτη κατάρρευση;

Η αβεβαιότητα, η μειωμένη έως μηδενική προβλεψιμότητα για τις εξελίξεις στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη σκιάζει ήδη τις προεκλογικές εκστρατείες των ευρωεκλογών του Ιουνίου και των αμερικανικών εκλογών του Νοεμβρίου.

Στα παραπάνω έρχεται να προστεθεί μία επιπλέον ανατρεπτική δυναμική: το ενδεχόμενο κατάρρευσης των ουκρανικών δυνάμεων σε όλο το μήκος του μετώπου.

Υπάρχει στη Δύση -ΗΠΑ και ΝΑΤΟ- πολιτική βούληση και δυνατότητα να σταλεί ένα μήνυμα στο Κρεμλίνο που να μπορεί να επιδράσει αποτρεπτικά σε μια ενδεχόμενη κατάληψη της Οδησσού, του Χαρκόβου και του Κιέβου;

Ετσι εξηγείται η πρόταση του Μακρόν για αποστολή στρατευμάτων χωρών-μελών του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε. στην Ουκρανία, μια πρόταση που αποδοκιμάστηκε από τους Μπάιντεν, Σολτς και Στόλτενμπεργκ, με τον Πούτιν να απειλεί με χρήση πυρηνικών όπλων και να θυμίζει την ήττα του Ναπολέοντα Βοναπάρτη και τη συντριβή της Μεγάλης Στρατιάς το 1812 στη Ρωσία.

Με την αποστολή στρατευμάτων του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία να αποκλείεται, με τη βοήθεια των ΗΠΑ μπλοκαρισμένη από τον Τραμπ και τους Ρεπουμπλικανούς στο Κογκρέσο και με τις ελίτ και την κοινή γνώμη στη Δύση να κυριαρχούνται από την ουκρανική κόπωση, η ήττα του Κιέβου προβάλλει σαν ζήτημα χρόνου.

Τα παραπάνω δεν σημαίνουν ότι το μεγάλο μέτωπο ΝΑΤΟ-Ρωσίας, που ξεκινά από τη Φινλανδία και καταλήγει στη Ρουμανία, θα μείνει ανεπηρέαστο από μια νέα προέλαση των ρωσικών δυνάμεων στην Ουκρανία.

Δεν είναι άλλωστε τυχαίο ότι η Τρανδνειστερία, που φοβάται επίθεση της Ουκρανίας και της Μολδαβίας, ζήτησε βοήθεια από τη Μόσχα.

Την ίδια στιγμή, η φραστική ένταση μεταξύ Φινλανδίας και Εσθονίας, από τη μια μεριά, και της Ρωσίας από την άλλη εύλογα θέτει το ερώτημα αν είναι εστία έντασης με τη δική της δυναμική ή ελιγμός αντιπερισπασμού που θα περιπλέξει τον επιχειρησιακό σχεδιασμό της Μόσχας.

Αν κρατήσουμε ως υπόθεση εργασίας την προέλαση των ρωσικών δυνάμεων, τότε θα τεθούν περισσότερα ερωτήματα από αυτά που μπορούν να απαντηθούν.

Τι θα συμβεί αν νέα εδάφη περάσουν υπό τον έλεγχο των ρωσικών δυνάμεων;

Θα προσαρτηθούν στη Ρωσία ή θα αποτελέσουν διαπραγματευτικό χαρτί όταν έρθει η ώρα της αναζήτησης συμβιβαστικής λύσης;

Τι θα συμβεί στην περίπτωση που ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις πλησιάσουν στα σύνορα της Ουκρανίας με την Πολωνία, τη Ρουμανία και τη Μολδαβία;

Δύο χρόνια μετά την εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία παραμένουν ασαφείς οι τελικοί στόχοι και οι επιδιώξεις των δύο πλευρών.

Δύο χρόνια μετά είναι σαφές ότι ΗΠΑ και ΝΑΤΟ έχουν φτάσει στα όρια των αντοχών τους ως προς τη στήριξη της Ουκρανίας, με το οικονομικό και πολιτικό κόστος της εμπλοκής τους να είναι ολοένα και πιο απαγορευτικό.

Τέλος, η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία όχι μόνον δεν προκάλεσε συσπείρωση της Ε.Ε. αλλά πρόσθεσε ακόμα ένα μέτωπο αντιπαράθεσης ανάμεσα στη Γαλλία και τη Γερμανία.

Γιώργος Καπόπουλος

efsyn.gr