Χορεύουν πάνω στα αποκαΐδια της κοινωνίας

Στη χώρα που θέλουν να πείσουν τους πολίτες ότι ο θάνατος αποτελεί «κανονικότητα», είτε από πυρκαγιές, όπως στην Κορινθία, είτε εξαιτίας της διάλυσης των πάντων γύρω μας, όπως στην τραγωδία των Τεμπών, στη χώρα που αναθέτουν στους καθηγητές να παίξουν τον ρόλο ψυχολόγου και μπάτσου για να αντιμετωπίσουν την σχολική βία, όταν υπάρχει υπερπληθωρισμός ψυχολόγων στην κοινωνία, η κυβέρνηση ενδιαφέρεται περισσότερο για τα κυριλέ γκαλά των «γαλαζοαίματων», οι οποίοι ήρθαν στην «εξωτική Ελλάς» να μας «ξεβλαχέψουν», χορεύοντας οι αθεόφοβοι το τραγούδι – σύμβολο της φτωχολογιάς, τη «Δραπετσώνα».

Η Μαρία Καρυστιανού, η χαροκαμμένη μάνα των Τεμπών, πρόεδρος του Συλλόγου Συλλόγου Θυμάτων, έστειλε ένα μέίλ στους επικεφαλής της Κομισιόν και του ευρωκοινοβουλίου ενόψει της ακρόασης του υποψήφιου Έλληνα Επιτρόπου για το χαρτοφυλάκιο των Μεταφορών, Απόστολου Τζιτζικώστα. Και τι τους γράφει; «Πώς είναι δυνατόν η ΕΕ να αναθέτει και να εμπιστεύεται τέτοιες κρίσιμες θέσεις μεγάλης ευθύνης για ολόκληρη την ευρωπαϊκή ασφάλεια και ανάπτυξη των μεταφορών σε πολιτικούς που συνδέονται με μια κυβέρνηση που έχει αποτύχει πλήρως σε αυτόν τον τομέα ασφάλειας στη χώρα τους;»

Σε αυτές τις αράδες συμπυκνώνεται η απόλυτη υποκρισία τόσο των Βρυξελλών όσο και του πρωθυπουργού, ο οποίος στήριξε την Φον Ντερ Λάϊεν για την επανεκλογή της ως επικεφαλής της Κομισιόν, έναντι του ελληνικού λαού, και συνολικότερα των λαών της Ευρώπης. Θέλουν να εθίσουν έναν ολόκληρο λαό στο ότι είναι «φυσιολογικό» να σκοτώνονται άνθρωποι. Είναι «φυσιολογικό» να καίγονται άνθρωποι, όπως τώρα στις πυρκαγιές στη Δυτική Κορινθία. Είναι «φυσιολογικό» να γίνονται δάση και σπίτια παρανάλωμα του πυρός, και οι πυρκαγιές να φτάνουν ανεξέλεγκτες, όπως το καλοκαίρι, μέσα σε κατοικημένο ιστό, στο Χαλάνδρι. Ως γνωστόν, στην Κορινθία, τα δύο θύματα, ηλικίας 35 και 40 ετών, ο ένας ήταν πατέρας τριών παιδιών, ενώ ο άλλος είχε δύο παιδιά και με τη σύζυγό του περίμεναν σε λίγους μήνες το τρίτο.

Η σχολική βία

Σε αυτό το σκηνικό μιας χώρας, η οποία περνάει εδώ και δεκαπέντε χρόνια διά πυρός και σιδήρου, φτωχοποιούμενη συνεχώς, ο πρωθυπουργός, Κυριάκος Μητσοτάκης, υποκριτικά, για επικοινωνιακούς λόγους και μόνο, πρέπει να δείχνει ότι νοιάζεται για τους «υπηκόους» του, το πόπολο. Μέχρι και κοτζάμ σύσκεψη για να «λύσει» το πρόβλημα της σχολικής βίας έκανε. Λίγο αργά το θυμήθηκε. Το φαινόμενο φουντώνει εδώ και αρκετά χρόνια, όσο εξαθλιώνεται η κοινωνία και υποβαθμίζεται πολιτισμικά.

Και τι μας είπε ο πρωθυπουργός, για τον οποίο όλα βαίνουν καλώς στην Παιδεία, όπως και στην Υγεία άλλωστε, και το μόνο που χρειάζεται είναι η καταστολή; Οπως γράφει σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης ο δημοσιογράφος, πολύ καλός γνώστης των θεμάτων εκπαίδευσης, Νίκος Μάστορας, «ανακοίνωσε μεγαλύτερη αυστηρότητα, φυλακίσεις, κ.λ.π.. Την επόμενη φορά θα μας πει για ανασκολοπισμούς.

»Κουβεντα για ψυχολόγους σε όλα τα σχολεία, ούτε λέξη για τις συγχωνεύσεις που δημιούργησαν τερατώδη τμήματα συνωστισμού, για την υποχρηματοδότηση, το ζοφερό κλίμα που έχει δημιουργήσει η Κεραμέως και συνεχίζει ο Πιερρακάκης, κουβέντα για το γεγονός ότι κανείς, ούτε δάσκαλος ούτε οι μαθητές εχουν το παραμικρό κέφι και διάθεση να διδάξουν ή να μάθουν. Ολα αυτα δε συντελούν στη νεανική βία, η οποία θα αντιμετωπιστεί οπωσδήποτε κλείνοντας στη φυλακή 15χρονα μαζί με τους γονείς τους. Δεν έχω σχόλιο, μόνο αηδία».

«Νόμος και τάξης»: Για όλα φταίνε οι Ρομά

Στο μεταξύ, προκειμένου να στηρίξουν το κυβερνητικό αφήγημα περί «νόμου και τάξης» που έχει γίνει πλέον κλωτσοσκούφι, αφού μεγαλώνει η ανασφάλεια στην κοινωνία, εξαιτίας της παραβατικότητας και της εγκληματικότητας, προσπαθούν να μετατρέψουν όλους τους Ρομά σε αποδιοπομπαίους τράγους και εν δυνάμει εγκληματίες. Η «λογική» της «συλλογικής τιμωρίας».

Βέβαια, τουμπεκί ψιλοκομμένο για την «βαριά» εγκληματικότητα σε ορισμένα «γκέτο» των Ρομά στην Δυτική Αττική, τα οποία, κατά περίεργο τρόπο, αποτελούν άβατο για την Αστυνομία. Εκεί, πράγματι ζει και βασιλεύει ανενόχλητο το οργανωμένο έγκλημα, το εμπόριο ναρκωτικών, κ.ο.κ.

Photo: Neostrategy.gr – Δροσερό Ξάνθης. Σε άθλιες συνθήκες οι Ρομά και στο έλεος των κάθε λογής κυκλωμάτων

Αντί, ωστόσο, να αντιμετωπιστούν τέτοιου είδους φαινόμενα σε συγκεκριμένες περιοχές, η κυβέρνηση, εξαιτίας της ανικανότητας (;) των αρμοδίων Αρχών, επιλέγει την εύκολη λύση της συλλογικής ενοχοποίησης του πληθυσμού των Ρομά. Κι’ ας τους έχουν εγκαταλείψει στη φτώχεια και την ανέχεια των μαχαλάδων τους, συχνά δίχως φως και νερό, στο έλεος των οργανωμένων κυκλωμάτων που δρουν εκεί, αλλά και των κάθε λογής τοπικών και πολιτικών παραγόντων που τους θυμούνται μόνο όταν είναι να πάρουν την ψήφο τους (έναντι ποίου «αντιτίμου»;).

Με την ευκαιρία, θα ξετυλίξει η ΕΛΑΣ ποτέ την άκρη του νήματος του ξεκαθαρίσματος λογαριασμών του οργανωμένου εγκλήματος, που έχει φτάσει στο σημείο να βάζει βόμβες μέσα σε κατοικημένες περιοχές, στην Αθήνα, και ως εκ θαύματος έως τώρα δεν έχουμε θρηνήσει νεκρούς πολίτες;

Εάν η κυβέρνηση δεν είναι ικανή ούτε για τα στοιχειώδη, τουλάχιστον ας βάλει μια τάξη στην έκδοση των νέων ταυτοτήτων. Που για να βγουν, ο πολίτης πρέπει να υποστεί αφάνταστη ταλαιπωρία και εξευτελισμό. Ας κάνουν κάτι πια. Η χώρα είναι υπό διάλυση, και κινείται στον αυτόματο πιλότο.

Οσμή παρακμής

Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, να’ σου και ο υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Βασίλης Οικονόμου, να αποπέμπει τον διευθυντή του πολιτικού του γραφείου (!), μετά από δημοσιεύματα που τον φέρουν να εμπλέκεται σε δύο από τις τρεις εταιρίες με τις οποίες κύκλωμα trafficking με θύματα 50 Κολομβιανές γυναίκες ξέπλενε τα έσοδά του από την παράνομη δραστηριότητα του.

Ο (πρώην) διευθυντής του γραφείου του, το διαψεύδει, αλλά ο Β. Οικονόμου τον έδιωξε. Κάτι που γεννά εύλογα και σοβαρά ερωτηματικά πρωτίστως για τον πολιτικό και τις επιλογές των συνεργατών του, και για τον ίδιο τον συνεργάτη του. «Μετά τα δημοσιεύματα που ήρθαν σε γνώση μου, το γραφείο μου και το Υπουργείο Υποδομών και Μεταφορών παύει άμεσα την συνεργασία», έγραψε.

Ο υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Βασίλης Οικονόμου

Να σημειωθεί ότι ο υφυπουργός, το καλοκαίρι, όταν καιγόταν από τις πυρκαγιές η εκλογική περιφέρειά του, ούτε καν που εμφανίστηκε εκεί, έστω να πει μια κουβέντα συμπαράστασης στους πληγέντες κατοίκους της. Το’ χουν καβαλήσει για τα καλά το καλάμι σε αυτή την κυβέρνηση.

Γελοιότητες και ευτελισμοί…

Μέσα σε αυτό το νοσηρό κλίμα, το οποίο ανακυκλώνει και διογκώνει η κυβέρνηση, τι μας έλειπε; Μια στρατιά «γαλαζοαίματων» που ήρθαν να κάνουν το γάμο τους στην Ελλάδα. «Τουρίστες» κι’ αυτοί, βρήκαν φτηνή χώρα και γκαρσόνια και ήλθαν να γιορτάσουν στην «εξωτική μπανανία». Και, βέβαια, πρώτη θέση στην πίστα του γάμου, είχε η Ντόρα Μπακογιάννη. Οι φιλίες με τους «γαλαζοαίματους» δεν κρύβονται. Από την εποχή του μπαμπά της, εξάλλου.

Εύστοχα σχολίασε το θέμα της συνολικότερης «έκπτωσης» της πατρίδας μας, σε ανάρτησή του στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, ο δικηγόρος, Χρήστος Κουτσονάσσιος. «Περιμένοντας να παρακολουθήσω στην τηλεόραση το κυριακάτικο αγώνα ποδοσφαίρου του Ολυμπιακού, λίγα λεπτά πριν την έναρξη πλημμύρισε η οθόνη από τους ήχους του τραγουδιού “Η Μπαλάντα του κυρ Μέντιου” σε στίχους Κώστα Βάρναλη με την φωνή του αξέχαστου Νίκου Ξυλούρη! “Koίτα οι άλλοι έχουν κινήσει έχει η πλάση κοκκινίσει άλλος ήλιος έχει βγει σ’ άλλη θάλασσα άλλη γη” και καπάκι οι φωτογραφίες των παικτών του Ολυμπιακού! Βέβαια ο Κώστας Βάρναλης το μόνο που δεν σκεφτόταν γράφοντας τους στίχους αυτούς ήταν οι κόκκινες σωβρακοφανέλες των παικτών του Ολυμπιακού.

Η Ντόρα Μπακογιάννη στο γάμο των Γλύξμπουργκ

»Στην Δραπετσώνα πάλι μία “πριγκηπέσσα”(!), ναι υπάρχουν ακόμα και ζουν ανάμεσά μας, η Θεοδώρα Γλύξμπουργκ και ο Μάθιου Κουμάρ χόρεψαν τη θρυλική «Δραπετσώνα» στο pre-wedding πάρτι τους στο Βυζαντινό Μουσείο. Χόρεψαν το τραγούδι που έγραψε ο Τάσος Λειβαδίτης και μελοποίησε ο Μίκης Θεοδωράκης και εξυμνεί την φτωχολογιά την εποχή που μεσουρανούσε η δυναστεία των Γλυξμπουργκ! “Εμείς θα ζήσουμε και ας είμαστε φτωχοί” λοιπόν. Πάλι καλά που δεν χόρεψε ο γαμπρός το “Η δουλειά κάνει τους άντρες” του Μάνου Λοΐζου σε στίχους Λευτέρη Παπαδόπουλου και “Μη βροντοχτυπάς τις χάντρες, η δουλειά κάνει τους άντρες, το γιαπί το πηλοφόρι το μυστρί”. Γελοιότητες και ευτελισμοί αντάξιοι της συλλογικής παρακμής που ζούμε».

neostrategy.gr