Χρήστος Σταϊκούρας: «Άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε» η απάντηση για τις απευθείας αναθέσεις

Μήλο που έπεσε κάτω από τη μηλιά του, πολύ καλές σπουδές, πανεπιστημιακός, Καραμανλικός εκ Καραμανλικών, ευπρέπεια δημόσιας παρουσίας. Αν υπήρχε διαγωνισμός για την ανάδειξη του αξιοπρεπέστερου υπουργού, θα έπαιρνε ένα από τα πρώτα βραβεία. Ο Χρήστος Σταϊκούρας, πολιτικός χαμηλών τόνων, με σταδιοδρομία από το 2007 στην κεντρική πολιτική σκηνή και δεν είχε σε βάρος του παρά μόνο την πρόταση μομφής για το «πτωχευτικό δίκαιο» από τον ΣΥΡΙΖΑ το 2020, που ήταν υπουργός Οικονομικών. Δεν είναι ευχάριστο, αλλά είναι πολιτικής τάξης μομφή.

Η τοποθέτησή του Υπουργείο Υποδομών στο οποίο ανήκει η ευθύνη των τρένων, μετά την εκτρωματική θητεία του προκλητικού Κώστα Αχ. Καραμανλή, είχε και την έννοια της διαχείρισης μια εκτρωματικής θητείας που κρατάει ακόμη υπόλογη και εκτεθειμένη την κυβέρνηση και υπό δικαστική έρευνα τους εμπλεκόμενους στην τραγωδία των Τεμπών. Αιφνιδίως τα media πλημμύρισαν από μια καταγγελία ηθικού τύπου: Ο Σταϊκούρας «έδωσε έργο στη συμβουλευτική εταιρεία που εργάζεται η σύζυγός του με απευθείας ανάθεση».

Μπήκε στο παιχνίδι και η αντιπολίτευση δια της Νέας Αριστεράς: Είναι μόνο αυτό ή έγιναν και άλλες παρόμοιες αναθέσεις στην ίδια εταιρεία; Ευλόγως. Μιλάμε για κυβέρνηση που διαχειρίζεται το δημόσιο χρήμα με φαυλότητα, για την εξυπηρέτηση ημετέρων. Ενίοτε δια …συζύγων υπουργών της.

Όσοι ξέρουν τον Σταϊκούρα, λένε ότι περίμεναν να καθαρίσει το θέμα με μια απλή ανακοίνωση. Την έκανε, αλλά μίλησε για όλα, εκτός από το επίμαχο: Υπήρξε ή όχι ή ανάθεση; Εμπλέκεται ή όχι η σύζυγός του; Καθαρές κουβέντες, καθαρές σχέσεις. Καθώς η αντίδρασή του ήταν «άλλα λόγια ν’ αγαπιόμαστε», τα φιλοκυβερνητικά ΜΜΕ την υποβάθμισαν ή δεν την ανέφεραν καν. Κακό σημάδι. Όταν δεν πείθεις τους φυσικούς συμμάχους σου, πώς να πείσεις την κοινωνία;

Πρώτα κατηγόρησε την εφημερίδα που τον ξεμπρόστιασε – τη «Δημοκρατία» – για «επιχείρηση παραπλάνησης». Παραπλάνηση σε τι; Ή έδωσε απευθείας τη δουλειά ή όχι. Αν δεν την έδωσε, αρκεί μια διάψευση και εφόσον δεν αποκατασταθεί η αλήθεια, για τους καθαρούς ουρανούς – και υπουργούς – υπάρχει η Δικαιοσύνη.

Η συνέχεια είναι χειρότερη. Αφού προσφέρει αυτό που δεν μπορεί να αποφύγει, ότι οι συμβάσεις του Υπουργείου «επί των ημέρων του» είναι στη διάθεση της Δικαιοσύνης, κοτσάρει ότι «η απόλυτη διαφάνεια και η προάσπιση του δημοσίου συμφέροντος αποδεδειγμένα διέπουν όλη την πολιτική διαδρομή του». Πώς λέμε: Είμαι εγώ τέτοιος άνθρωπος; Μα ακριβώς η διαδρομή του είναι αυτό που κάνει την καταγγελία βαρύτερη. Με την έννοια ότι μάλλον δεν συνάδει σε πολιτικό – κληρονόμο άσπιλου ονόματος της πολιτικής μάλιστα – με προϊστορία χωρίς στίγματα, να κρεμάει την υπόληψή του στο τσιγκέλι για μια ενδοοικογενειακή εξυπηρέτηση με δημόσιο χρήμα.

Ότι δεν το αρνείται κατηγορηματικά και συγκεκριμένα, τον εντάσσει στην ομάδα όσων από τη ΝΔ και το… ΠΑΣΟΚ, συγχρωτιζόμενοι με το «σύστημα Μητσοτάκη», φόρτισαν αρνητικά τον πυρήνα της πολιτικής παρουσίας τους. Στην πολιτική υπάρχουν συναναστροφές που σε «χαλάνε». Κατά την παροιμία: Αν κοιμηθείς με αλλήθωρο… Ήτοι: Ου μπλέξεις!

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr

Eurokinissi | Γιώργος Κονταρίνης