Cocaine Cowboys: Η ιστορία των δισεκατομμυριούχων που έλεγχαν το Μαϊάμι

Το «Cocaine Cowboys: The Kings of Miami» είναι η τέταρτη προσθήκη στο franchise του «Cocaine Cowboys». Το πρώτο μέρος, με τίτλο «Cocaine Cowboys», έκανε πρεμιέρα το 2006 και ακολούθησαν το «Cocaine Cowboys 2» το 2008 και το «Cocaine Cowboys:Reloaded» του 2014.

Οι θαυμαστές της σειράς μπορούν να παρακολουθήσουν στο Netflix τα έξι επεισόδια της σειράς, η οποία καταγράφει την άνοδο και την πτώση των Αουγκούστο «Γουίλι» Φάλκον και Σαλβαντόρ «Σαλ» Μαγκλούτα.

Μπορεί αυτή να είναι η τέταρτη προσθήκη στο franchise, αλλά είναι η πρώτη ιστορία που ήθελε να εξιστορήσει ο σκηνοθέτης των «Cocaine Cowboys», Μπίλι Κόρμπεν. Αυτό όμως ήταν αδύνατο γιατί οι δικαστικές υποθέσεις που τελικά καταδίκασαν τον Φάλκον και τον Μαγκλούτα μόλις είχαν ολοκληρωθεί και οι εμπλεκόμενοι, μερικοί από τους οποίους μόλις έβγαιναν από τη φυλακή ή την προστασία μαρτύρων, δεν ήταν ακόμη έτοιμοι να εμφανιστούν σε ένα ντοκιμαντέρ.

Το «Cocaine Cowboys: The Kings of Miami» περιλαμβάνει μια σειρά συνεντεύξεων με πρώην εμπόρους ναρκωτικών και λαθρέμπορους που εργάστηκαν μαζί με τον Γουίλι και τον Σαλ, τα αγαπημένα τους πρόσωπα, τα μέλη της ομάδας νομικής υπεράσπισής τους, τους εισαγγελείς και την αστυνομία που τους κυνήγησε για χρόνια, για να διηγηθεί την ιστορία μιας από τις μεγαλύτερες υποθέσεις διακίνησης ναρκωτικών στην ιστορία των ΗΠΑ.

Από το ταπεινό ξεκίνημα σε Βαρόνους των Ναρκωτικών

Γνωστοί και ως «Los Muchachos»(σ.σ. «Τα αγόρια»), οι κουβανικής καταγωγής και απόφοιτοι λυκείου με έδρα το Μαϊάμι Αουγκούστο «Γουίλι» Φάλκον και Σαλβαντόρ «Σαλ» Μαγκλούτα θα γίνονταν δύο από τους πιο διαβόητους εμπόρους ναρκωτικών στην ιστορία των ΗΠΑ.

Ξεκίνησαν το εμπόριο ναρκωτικών πουλώντας μαριχουάνα πριν προχωρήσουν στην πώληση κοκαΐνης για λογαριασμό του Χόρχε Βαλντέζ, ενός ντόπιου διακινητή ναρκωτικών. Στο πλαίσιο της αστυνομικής επιχείρησης «Video Canary» τη δεκαετία του 1970, ο Σαλ και ο Γουίλι καταδικάστηκαν σε ποινή φυλάκισης 14 μηνών, αλλά τους χορηγήθηκε εγγύηση. Αφού αφέθηκαν ελεύθεροι, συνέχισαν να πωλούν ναρκωτικά και δεν εξέτισαν ποτέ την ποινή τους.

Ο Βαλντέζ, ο οποίος έλαβε ποινή φυλάκισης 10 ετών ως μέρος της ίδιας επιχείρησης, παρέδωσε την αυτοκρατορία του στους Σαλ και Γουίλι.

Από εκείνη τη στιγμή, η θέση τους στο εμπόριο ναρκωτικών του Μαϊάμι εδραιώθηκε και ο μόνος δρόμος ήταν προς τα πάνω. Μέχρι τη σύλληψή τους το 1991, η περιουσία τους υπολογιζόταν σε περισσότερα από 2 δισεκατομμύρια δολάρια. Στο ντοκιμαντέρ, ένας από τους συνεργάτες του Σαλ και του Γουίλι θυμάται την εποχή που ρώτησε πότε θα εγκατέλειπαν το εμπόριο ναρκωτικών και η απάντηση που έλαβε από τον Σαλ ήταν «μόλις φτάσω το ένα δισεκατομμύριο».

Την ώρα που στο Μαϊάμι στις αρχές της δεκαετίας του 1980 ξέσπασε ο πόλεμος των ναρκωτικών μεταξύ των καρτέλ ναρκωτικών της Κολομβίας και της Κούβας, ο Σαλ και ο Γουίλι κατάφεραν να μείνουν μακριά από προβλήματα. Οι δυο τους δεν ήταν η προτεραιότητα της αστυνομίας του Μαϊάμι ή του FBI, επιτρέποντάς τους να ευδοκιμήσουν στο παρασκήνιο.

Παρ ‘όλα αυτά, ο Γουίλι και ο Σαλ ζούσαν σε κοινή θέα, επιδεικνύοντας τον πλούτο τους, λάμβαναν μέρος σε εθνικούς αγώνες σκαφών και χτίζοντας σχέσεις με μέλη της τοπικής κοινότητας για να διατηρήσουν την αυτοκρατορία τους ανέπαφη.

Το ψευδώνυμο «Los Muchachos» τους περιγράφει τέλεια, καθώς αυτή ήταν η αντίληψή που είχε η κοινότητα για αυτούς. Ήταν διασημότητες αλλά ήταν προσιτοί. Ήταν οι «Ρομπέν των Δασών». Απέφυγαν τις συλλήψεις και τις ποινές φυλάκισης για πάνω από μια δεκαετία, χάρη στην επιρροή τους στους πολιτικούς, τους νομικούς και τους επιχειρηματικούς θεσμούς του Μαϊάμι.

Σύλληψη και καταδίκη

Καθώς ο Πόλεμος κατά των Ναρκωτικών έφτανε στην κορύφωσή του το 1985, με επικεφαλής τον Πρόεδρο Ρόναλντ Ρήγκαν, το χάσμα μεταξύ του Γουίλι, του Σαλ και της αστυνομίας άρχισε να μειώνεται. Και παρά το γεγονός ότι σε πολλές περιπτώσεις διέφυγαν από την αστυνομία, τελικά συνελήφθησαν τον Οκτώβριο του 1991.

Κατηγορήθηκαν για την παράνομη διακίνηση 75 τόνων κοκαΐνης στη χώρα μεταξύ 1978 και 1991, συγκεντρώνοντας περιουσία 2,1 δισεκατομμυρίων δολαρίων και η ιστορία τους παραμένει μία από τις μεγαλύτερες υποθέσεις ναρκωτικών στην ιστορία των ΗΠΑ. Δικάστηκαν μετά από τέσσερα χρόνια το 1996, αλλά αθωώθηκαν παρά την ύπαρξη πλήθους αποδεικτικών στοιχείων εναντίον τους.

Όπως αναφέρεται στο ντοκιμαντέρ του Netflix, στα τέσσερα χρόνια που μεσολάβησαν μεταξύ της σύλληψης και της δίκης τους, τουλάχιστον τρεις πιθανοί μάρτυρες της υπόθεσης σκοτώθηκαν και άλλοι δύο τραυματίστηκαν. Η εισαγγελία υποστήριξε ότι ο Γουίλι και ο Σαλ ήταν πίσω από τα χτυπήματα, αλλά δεν είχαν αρκετά στοιχεία για να το αποδείξουν. Η ομάδα υπεράσπισης τους αρνήθηκε ότι οι πελάτες τους είχαν οποιαδήποτε σχέση με τους ύποπτους θανάτους.

Μετά από έρευνα για τα οικονομικά τους το 1999, οι εισαγγελείς ανακάλυψαν ότι ο επιστάτης και άλλα δυο μέλη της επιτροπής των ενόρκων στη δίκη του 1991 είχαν δεχτεί δωροδοκίες για να αθωώσουν τον Γουίλι και τον Σαλ. Τελικά δικάστηκαν ξανά το 2003, με δεκάδες κατηγορίες, συμπεριλαμβανομένης της διαφθοράς, της συνωμοσίας για παρεμπόδιση της δικαιοσύνης, της δωροδοκίας ενόρκων, της δολοφονίας τριών μαρτύρων και για το ξέπλυμα κερδών από ναρκωτικά.

Ο Γουίλι πέτυχε δικαστικό διακανονισμό και καταδικάστηκε σε μόλις 20 χρόνια φυλάκισης. Ο Σαλ δεν ομολόγησε την ενοχή του και καταδικάστηκε για ξέπλυμα χρήματος και δωροδοκία, με ποινή ισόβιας κάθειρξης 205 ετών, η οποία μειώθηκε το 2006 σε 195 χρόνια. Ο αδελφός του Γουίλι, Γκουστάβο Φάλκον, καταδικάστηκε επίσης σε ποινή φυλάκισης, αλλά παρέμεινε φυγόδικος για 26 χρόνια.

O Σαλ και o Γουίλι σήμερα

Ο Σαλ Μαγκλούτα εκτίει την ποινή της ισόβιας κάθειρξης σε μια φυλακή υψίστης ασφαλείας στο Κολοράντο. Μερικοί από τους πιο αξιοσημείωτους παραβάτες που φυλακίστηκαν στην ίδια φυλακή με τον Σαλ περιλαμβάνουν τον βομβιστή του Μαραθωνίου της Βοστόνης Τζοχάρ Τσαρνάεφ, τον πρώην ανώτερο πράκτορα του FBI που έγινε κατάσκοπος για τη Σοβιετική Ένωση και αργότερα κατάσκοπος, Ρόμπερτ Χάνσεν, και τον Μεξικανό βαρόνο των ναρκωτικών Χοακίν «Ελ Τσάπο» Γκουσμάν.

Από την άλλη, ο Γουίλι Φάλκον αποφυλακίστηκε του το 2017. Απελάθηκε αμέσως καθώς δεν ήταν Αμερικανός πολίτης και τελικά μετακινήθηκε στη Δομινικανή Δημοκρατία στις 6 Νοεμβρίου 2018, αντί για την πατρίδα του την Κούβα. Η ακριβής τοποθεσία του παραμένει άγνωστη έως και σήμερα.