Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα προσμένουν ίσως κάποιο θάμα

Απογοητευτική η εικόνα και η συζήτηση για τον προϋπολογισμό τόσο εκ μέρους της κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης, όσο και για κόμματα που θέλουν να ανασυνθέσουν χώρους ή να είναι συμπληρωματικά σε κυβερνήσεις συνεργασίας.

Πολύ κάτω από τις ανάγκες της χώρας και των πολιτών της.

Ας εξειδικεύσουμε όμως τα πρώτα επιμέρους συμπεράσματα:

Πρώτον, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έδωσε βαθιά ανάσα στο κόμμα του. Με τα στοχευμένα μέτρα που εξήγγειλε σε τάξεις που αποτελούν τη βάση της Νέας Δημοκρατίας, με την εγκατάλειψη του στόχου της Χάγης στα ελληνοτουρκικά και με τον παροπλισμό προσώπων που συνδέονται με το γάμο των ομοφύλων ζευγαριών, ο πρωθυπουργός επιχειρεί να συσπειρώσει με δεξιά ατζέντα τη βάση της Νέας Δημοκρατίας. Δεν φοβάται άλλωστε μήπως χάσει τους «κεντρώους» γιατί τα στελέχη-εκπρόσωποι του «δεξιού εκσυγχρονισμού» της εποχής Σημίτη έχουν ταυτιστεί απολύτως μαζί του και έχουν πλέον ενταχθεί οργανικά στη Νέα Δημοκρατία ανεξαρτήτως ηγεσίας- πολλοί και με το (πολιτικό) αζημίωτο.

Δεύτερον, ο πρωθυπουργός ενώ ζητά τη συναίνεση δεν τη θέλει αν κρίνουμε από τις οξείες επιθέσεις που εξαπέλυσε πρωτίστως στον ΣΥΡΙΖΑ και τη νέα του ηγεσία αλλά και προς τον Νίκο Ανδρουλάκη. Είναι εντυπωσιακό πως έδειξε ότι και σήμερα, όταν ο πολυδιασπασμένος ΣΥΡΙΖΑ είναι πέμπτο κόμμα στις δημοσκοπήσεις, ότι είναι η Κουμουνδούρου που στοχοποιεί η κυβέρνηση και όχι το ΠΑΣΟΚ που σύμφωνα με τους αναλυτές αποτελεί τον βασικό του αντίπαλο. Βρίσκει, βεβαίως και τα κάνει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, καθώς οι βασικοί του αντίπαλοι στην αντιπολίτευση έχουν «θεοποιήσει» τη συναίνεση. Υπενθυμίζεται πως ο ίδιος προκειμένου να έρθει στην εξουσία όχι μόνο δεν παρείχε καμία συναίνεση, ούτε καν στη Συμφωνία των Πρεσπών, αλλά μέσα σε τρία χρόνια είχε ζητήσει πάνω από 1.200 φορές πρόωρες εκλογές, εκμεταλλευόμενος και τότε τη συναίνεση που του έδιναν τα κόμματα του «αντι-ΣΥΡΙΖΑ μετώπου», όπως το ΠΑΣΟΚ και το Ποτάμι! Όσο η αντιπολίτευση εγκλωβίζεται στην κοστολόγηση των μέτρων που προτείνει στη βάση των προτεραιοτήτων Μητσοτάκη για την οικονομία, τόσο θα είναι ευάλωτη στις επιθέσεις του πρωθυπουργού, ενώ θα ηγεμονεύει η ΤΙΝΑ (Δεν υπάρχει εναλλακτική) της Θάτσερ.

Τρίτον, υπό αυτό το πρίσμα η κυβέρνηση εμφανίζεται αλαζονική και δείχνει πως τα μαθήματα δεν γίνονται παθήματα. Αντιθέτως. Εξακολουθεί και να παρουσιάzει ένα success story σε μια κοινωνία που δυσκολεύεται και το δείχνει στις εκλογές και τις δημοσκοπήσεις, γνωρίζοντας πως αυτό ναι μεν κουράζει έως και εξοργίζει μέρος της κοινωνίας, όμως στις κάλπες το αφήγημα της επιτυχίας των μακροοικομικών μεγεθών θα δυσκολεύσει τα μάλα την αξιωματική αντιπολίτευση.

Τέταρτον, στη μάχη που δόθηκε την Κυριακή στη Βουλή ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης που έδινε εξετάσεις μετά την επανεκλογή του δεν έδωσε την εντύπωση ότι ήταν ο νικητής. Στη μάχη των εντυπώσεων, άλλωστε, κρινόταν περισσότερο ο Νίκος Ανδρουλάκης και λιγότερο ο Σωκράτης Φάμελλος που δεν διεκδικεί την εξουσία, ενώ δέχτηκε ένα ακόμα πλήγμα από τον Παύλο Πολάκη που επέλεξε να μην παραστεί στη συζήτηση επικαλούμενος ότι έχει… χειρουργεία!

Βασίλης Σκουρής

dnews.gr