Deutsche Welle: H «μπελεροποίηση» των ελληνοαλβανικών σχέσεων

H αλβανόφωνη έκδοση της Deutsche Welle (DW), σε δημοσίευμά της, κάνει λόγο για «”Μπελεροποίηση” των ελληνοαλβανικών σχέσεων», αναφερόμενη στη φυλάκιση του εκλεγμένου Δημάρχου της Χιμάρας, Φρέντυ Μπελέρη, και στην απόφαση Μητσοτάκη να τον βάλει στο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ

«Πρόκειται για ένα πρωτοφανές περιστατικό, το οποίο δεν έχει ξανασυμβεί και δεν πιστεύω ότι θα φέρει κάποιο αποτέλεσμα στις προσδοκίες του Κ. Μητσοτάκη να αφυπνίσει τις εν υπνώσει ελληνικές εθνικιστικές ψήφους κι ακόμη περισσότερο να επιτύχει την αποφυλάκιση του Μπελέρη», αναφέρει ο Αρμπεν Τσέϊκου (Arben Çejku), πρώην πρέσβης και επικεφαλής του «Αλβανικού Κέντρου Καλής Διακυβέρνησης».

«Παρ’ ότι -όπως λέγει- ένα μέρος της αντιπολίτευσης έκανε λάθος όταν πρότεινε τον Μπελέρη για δήμαρχο Χιμάρας, ο Μητσοτάκης κάνει ένα δεύτερο, μεγαλύτερο λάθος, προτείνοντάς τον ως ευρωβουλευτή. Αυτή η πολιτική πράξη μπορεί να γυρίσει μπούμερανγκ. Υπάρχουν εκατοντάδες άλλες αξιόλογες προσωπικότητες που έχουν την αλβανική και την ελληνική υπηκοότητα, που θα μπορούσαν να επιλεγούν ως υποψήφιοι και που θα βοηθούσαν στη διεύρυνση της εκλογικής βάσης αυτού του κόμματος περισσότερο από μια προβληματική προσωπικότητα όπως ο Μπελέρης».

Για τον εκπρόσωπο της «Ομόνοιας», Μάριν Σούλη, η υποψηφιότητα Μπελέρη είναι καλή είδηση. «Βλέπω την υποψηφιότητα του Μπελέρη ως ευρωβουλευτή ως μια θετική προσέγγιση σε σχέση με την υπό άρνηση δημοκρατία στην Αλβανία. Την βλέπω, επίσης, ως μια φυσιολογική διαδικασία σε μια δημοκρατική και ευρωπαϊκή χώρα όπως είναι η Ελλάδα. Βλέπουμε, ακόμα, ότι οι δημοσκοπήσεις προεκλογικά βγάζουν νικητή τον Μπελέρη, και μάλιστα με μεγάλο αριθμό ψήφων. Σε αντίθεση με όσους είναι σκεπτικιστές, εγώ θεωρώ ότι η επιλογή του είναι μια καλή είδηση, πρωτίστως για την αντιπολίτευση, αλλά και για τον αλβανικό λαό γενικότερα».

Ο Μπελέρης χρησιμοποιείται από τη ΝΔ

Ο Παναγιώτης Μπάρκας εργάστηκε για χρόνια ως ανταποκριτής στην Αλβανία του Αθηναϊκού Πρακτορείου Ειδήσεων (ΑΠΕ). Η προσωπική στάση του στην υπόθεση Μπελέρη τού κόστισε τη δουλειά του.

«Ο Μπελέρης -λέει ο Π.Μπάρκας- σαν άτομο που παρουσιάζεται ως υπερασπιστής των δικαιωμάτων της ελληνικής εθνικής μειονότητας, χρησιμοποιείται από το κόμμα του Έλληνα πρωθυπουργού για να δημιουργήσει μια ασπίδα που εμποδίζει τη διαρροή ψήφων αυτού του κόμματος προς την ακροδεξιά. Άρα, προωθήθηκε ως “ελληνικό εθνικό aset” για εσωτερικούς πολιτικούς και ιδεολογικούς σκοπούς.

»Αυτό έχει πυροδοτήσει μια έντονη πολιτική συζήτηση στην Ελλάδα. Οι συνέπειες είναι διπλές για την ελληνική μειονότητα στην Αλβανία. Πρώτον, τόσο ο ίδιος όσο και η πολιτική παράταξη που εκπροσωπεί, δεν έχουν την πραγματική υποστήριξη αυτής της μειονότητας. Αλλά, ακόμα κι αν υποθέσουμε ότι αυτό ισχύει, τότε η προστασία αυτών των δικαιωμάτων γίνεται εδώ, δίπλα σε αυτή τη μειονότητα, επιδιώκεται εδώ κι όχι εξάγοντάς την προς τα έξω, ακόμα και στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο. Δεύτερον, είναι γνωστός σε όλους ο σκοπός της ΝΔ με την υποψηφιότητα Μπελέρη. Τον ταυτίζει με την ακροδεξιά και με σημαντική επιρροή σε αυτό το χώρο. Αυτό ζημιώνει πολύ τη μειονότητα!».

Ο Μπελέρης δεν βγήκε από το πουθενά

Για τον πολιτικό επιστήμονα, ειδικό στα θέματα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των μειονοτήτων, κοσμήτορα του Παντείου, Δημήτρη Χριστόπουλο, η έκφραση «χρειάζονται δύο για να χορέψουν το ταγκό», ταιριάζει καλύτερα σε αυτή την κατάσταση.

«Φυσικά, ο Μητσοτάκης φέρει τις δικές του προσωπικές ευθύνες για την επιλογή του Μπελέρη για το Ευρωκοινοβούλιο, αλλά αυτή η απόφαση πρέπει να ληφθεί υπόψη στο πλαίσιο των προηγούμενων ενεργειών και των δύο πλευρών. Αν ο Μπελέρης δεν ήταν στη φυλακή, δεν θα ήταν ποτέ υποψήφιος. Επομένως, αν θέλουμε να είμαστε δίκαιοι σ’ αυτή την υπόθεση, τότε κανείς δεν είναι αθώος, αν και η κατανομή των ευθυνών δεν σημαίνει ότι και οι δύο πλευρές έχουν το ίδιο μερίδιο ευθύνης.

»Η “Μπελεροποίηση” των ελληνοαλβανικών σχέσεων είναι κυρίως πρωτοβουλία της Αθήνας. Κι αν θέλουμε πραγματικά να καταλάβουμε τι συμβαίνει στην περιοχή σήμερα, πρέπει να διαβάσουμε αμερόληπτα και χωρίς εθνικά πάθη τι συνέβη στη Χιμάρα τον περασμένο αιώνα και ιδιαίτερα μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου. Η Χιμάρα μετατράπηκε σε πεδίο συγκρούσεων μεταξύ ελληνικού και αλβανικού εθνικισμού. Αυτό πληρώνουμε σήμερα. Η Αλβανία πρέπει να δεχτεί ότι υπάρχουν Έλληνες στη Χιμάρα που αναζητούν τις περιουσίες τους. Αυτό δεν βοηθά το σχέδιο μετατροπής της Χιμάρας σε μεγάλο τουριστικό παράδεισο, αλλά δεν είναι το τέλος του κόσμου. Ο Μπελέρης δεν βγήκε από το πουθενά. Αν θέλουμε πραγματικά να καταλάβουμε ποιος τον έκανε ισχυρό πολιτικό πρόσωπο, τότε πρέπει να πούμε ότι είναι και οι δύο πλευρές: Η ελληνική και η αλβανική».

Νομική ή πολιτική δίκη;

Από την πρώτη στιγμή μετά τη σύλληψη του Φρέντη Μπελέρη, γράφει η DW, τόσο ο ίδιος, όσο και εκπρόσωποι της ελληνικής μειονότητας στην Αλβανία ισχυρίζονται ότι πρόκειται για μια πολιτικά στημένη διαδικασία. Αυτοί οι ισχυρισμοί έχουν επανειλημμένα απορριφθεί από τον Αλβανό πρωθυπουργό, Εντι Rama, ο οποίος επιμένει ότι η υπόθεση Μπελέρη αφορά μόνο τη δικαιοσύνη.

«Ο Μπελέρης είναι θύμα μιας πολιτικής διαδικασίας που στήνεται και χειραγωγείται από τον κ. Ράμα», λέει ο Μαρίν Σούλη, ο οποίος θεωρεί ότι η εισαγγελία έχει παραποιήσει έγγραφα και παραβιάσει ξεκάθαρα τον νόμο. Η μόνη εμπιστοσύνη που έχουν, σύμφωνα με τον ίδιο, είναι στο δικαστήριο του Στρασβούργου.

Από τη μεριά του, ο Δ. Χριστόπουλος λέει: «Αν ο Αλβανός πρωθυπουργός ήθελε να πιστέψει ο κόσμος ότι πρόκειται για δικαστική υπόθεση, έπρεπε να ήταν φειδωλός στις δηλώσεις που έκανε στην τηλεόραση κατά του Μπελέρη, λίγες μέρες πριν τη σύλληψη του. Δεν είμαι σε θέση να γνωρίζω τι πραγματικά συνέβη, αλλά αυτό που ξέρω είναι ότι τέτοιες πρακτικές, για τις οποίες φυλακίστηκε ο εκλεγμένος δήμαρχος Χειμάρρας, δεν είναι ασυνήθιστες στην Αλβανία».

»Ας μιλήσουμε σοβαρά… Είμαι ο τελευταίος που θα έλεγα ότι ο δήμαρχος Χειμάρρας είναι αθώος. Ωστόσο, στην Αλβανία υπάρχουν πολλοί που είναι ακόμα ελεύθεροι και επιτυχημένοι. Αυτό είναι το πρόβλημα. Από την άλλη πλευρά, η Αθήνα φέρει μεγάλη ευθύνη για την προώθηση ενός τέτοιου προσώπου για την υπεράσπιση των συμφερόντων των μειονοτήτων. Το δεύτερο μεγάλο σφάλμα της ελληνικής διπλωματίας είναι η προσδοκία ότι η ΕΕ και οι ΗΠΑ θα σεβαστούν τους ισχυρισμούς της Αθήνας για αυτό το θέμα. Δεν είναι όμως έτσι, και βρισκόμαστε σε αδιέξοδο».

Για τον πρώην διπλωμάτη Α. Τσέϊκου (Çejku), η κατηγορία της εξαγοράς ψήφων πρέπει να ερευνηθεί και να τιμωρηθεί, αλλά υπενθυμίζει ότι στο παρελθόν, όταν πρόσωπα της σημερινής κυβερνητικής πλειοψηφίας κατηγορούνταν για εξαγορά ψήφων σε ακόμη μεγαλύτερη κλίμακα, δεν τιμωρήθηκαν.

«Δεν θα μπορούσαν να τον πιάσουν, επειδή αγόρασε λίγες ψήφους, ενώ άλλα πρόσωπα της πλειοψηφίας (σ.σ. της κυβέρνησης του Ράμα) αγόρασαν πολλές ψήφους και ίσως για αυτό, ούτε ερευνώνται ούτε τιμωρούνται; Από την άλλη, νομίζω ότι η Ελλάδα βιάστηκε στην εμπλοκή και την παρέμβασή της, προδικάζοντας από την αρχή τις έρευνες και τη δικαστική διαδικασία. Η Αθήνα έπρεπε να αρκεστεί στην παρακολούθηση της διαδικασίας και στο τέλος, με βάση τα γεγονότα, να συντάξει έκθεση παραθέτοντας όλους τους ισχυρισμούς».

»Όμως, με τις συχνές συναισθηματικές αντιδράσεις, τις πολιτικές δηλώσεις, την έρευνα και τη δίκη Μπελέρη έπεσε στην παγίδα μιας προκατειλημμένης και πολιτικοποιημένης νομικής διαδικασίας. Ποιος το πολιτικοποίησε περισσότερο θα το αναλύσουν άλλοι στο μέλλον. Ωστόσο, οι -χωρίς τακτική- παρεμβάσεις της επίσημης Αθήνας δεν απέφεραν κανένα όφελος, ούτε στον Μπελέρη ούτε στο κλίμα των σχέσεων των δύο χωρών».

Αδιέξοδο (μη) επιλύσιμο;

Για τον Παναγιώτη Μπάρκα, η εκλογή του Μπελέρη θα περιέπλεκε ακόμη περισσότερο τις σχέσεις μεταξύ Αλβανίας και Ελλάδας, ειδικά σε σχέση με την ΕΕ.

«Ο Μπελέρης, με τρεις ποινικές καταδίκες, δύο για εθνικά ζητήματα και στις δύο πλευρές των συνόρων και μία τώρα για εκλογική διαφθορά, δημιουργεί ένα μειονέκτημα ή ένα αδιέξοδο, που δεν ξεπερνιέται εύκολα».

Από τη μεριά του, ο Μαρίν Σούλη λέγει: «Νομίζω ότι οποιαδήποτε πράξη υπονομεύει τη δημοκρατία, την ελευθερία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και το Σύνταγμα της χώρας δυσχεραίνει την ευρωπαϊκή πορεία της Αλβανίας. Στη συγκεκριμένη περίπτωση συγκαταλέγονται και οι σοβαρές παραβιάσεις ενός μέρους του πληθυσμού που απολαμβάνει διπλή υπηκοότητα, αλβανική και ελληνική».

Παρόλα αυτά, αναφέρει η DW, ο Ράμα μιλώντας για τα εμπόδια που μπορεί να ξαναβάλει η Αθήνα στην ένταξη της Αλβανίας στην ΕΕ, έχει πει: «Δεν πιστεύω ότι η ανησυχία της Ελλάδας θα συνεχιστεί μέχρι το 2030. Αλλά ακόμα κι αν γίνει χαμός με τον Μπελέρη, ας μην μπούμε ποτέ στην ΕΕ» (!).

neostrategy.gr