Γιατί η κλήση του Παύλου Πολάκη στην ασφάλεια, δεν είναι “μεμονωμένο περιστατικό”. Η συνολική εικόνα της κυβέρνησης εγείρει ερωτήματα για το πώς αντιλαμβάνεται τα δημοκρατικά δικαιώματα.

Σε 2 ημέρες με αφορμή την ημέρα τιμής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, ξυπνούν οι μνήμες του καθεστώτος της 7ετίας που είχε σαν κύρια χαρακτηριστικά την κατάλυση των δημοκρατικών θεσμών και δικαιωμάτων και την δράση των μηχανισμών της ασφάλειας.

Την Κυριακή, η υπόθεση της κλήσης του Παύλου Πολάκη για ανωμοτί κατάθεση στην ασφάλεια και συγκεκριμένα στο τμήμα «Προστασίας του Κράτους και του Δημοκρατικού Πολιτεύματος» έρχεται να προκαλέσει ερωτήματα για την ποιότητα της δημοκρατίας σήμερα. Από κυβερνητικής πλευράς η πρωτοφανής αυτή εξέλιξη δικαιολογήθηκε και ανακλήθηκε ως «εκ παραδρομής» πρωτοβουλία εισαγγελικού λειτουργού.

Μια δικαιολογία που όμως εγείρει ερωτήματα, ιδίως από την στιγμή που δεν είναι η πρώτη φορά που στην έρχονται στο φως της δημοσιότητας ανάλογα φαινόμενα. Αντιθέτως τόσο στην Βουλή όσο και στην πολιτική και κοινωνική ζωή έχουν σωρευθεί καταγγελίες για «ασφαλίτικες» συμπεριφορές τόσο εναντίον πολιτών όσο και βουλευτών.

Όλα αυτά ενώ πολλές από τις κυρίαρχες αντιλήψεις της κυβέρνησης δείχνουν μια εμμονή στην λογική του δόγματος «Νόμος και Τάξη» που σε πολλές περιπτώσεις ιεραρχείται υπεράνω των ατομικών και δημοκρατικών δικαιωμάτων. Ο «υπερβάλλων ζήλος» στις πρακτικές της Ελληνικής Αστυνομίας, αποτελεί μόνιμο θέμα από τότε που η Νέα Δημοκρατία ανέλαβε την εξουσία, ενώ ένας «σκληρός πυρήνας» βουλευτών και υπουργών της φαίνεται να στηρίζει πολιτικά αυτή την κατάσταση. Ανάμεσά τους και πρόσωπα που έχουν θητεύσει στην ακροδεξιά.

Εν ολίγοις το κυβερνών κόμμα μοιάζει να ενστερνίζεται το 2021 πολιτικά χαρακτηριστικά που είχε η συγκεκριμένη παράταξη το 1950, ’60 και ’70. Την ίδια στιγμή μάλιστα που θεωρεί ότι η πολιτική αναφορά της βρίσκεται στην «κεντροδεξιά».

Δεξιά
Δύσκολα μπορεί να γίνει αποδεκτή ώς ένα …απλό λαθάκι η κλήση του Παύλου Πολλάκη στην ασφάλεια, μετά από μηνυση του Μ.Φουρθιώτη EUROKINISSI

Οι καταγγελίες από βουλευτές της αριστεράς

Μόλις πριν λίγες εβδομάδες, συγκεκριμένα στις 25 Οκτωβρίου, ένα μέλος του κοινοβουλίου, η βουλευτής του Μέρα 25 Μαρία Απατζίδη, δέχθηκε επίθεση από άνδρες των ΜΑΤ, που συνεχίστηκε ακόμη και όταν δήλωσε την ιδιότητά της ως αιρετού εκπροσώπου στον ανώτατο πολιτειακό θεσμό. Η Μαρία Απατζίδη μετείχε στην πορεία διαμαρτυρίας που πραγματοποιήθηκε μετά τα γεγονότα στο Πέραμα που στοίχισαν στην ζωή στον 18χρονο Ρομ, Νίκο Σαμπάνη. Όπως η ίδια η βουλευτής περιέγραψε στο NEWS 24/7 «ξαφνικά και χωρίς να γίνεται τίποτα, ενας ανδρας των ΜΑΤ με σπρώχνει με την ασπίδα του ενώ περπατάω. Τον ρωτάω γιατί με σπρώχνει και εκείνος τσαμπουκαλεμένος συνεχίζει να το κάνει και μου ρίχνει και μια αγκωνιά στο μάτι».

Συνέχισε λέγοντας πως «όταν έδειξα στον άνδρα των ΜΑΤ την βουλευτική μου ταυτότητα προσπαθώντας να τον κάνω να σταματήσει, είπε: “Δεν με νοιάζει” και συνέχισε. Εκτός από εμένα χτυπήθηκαν και αλλά άτομα και μάλιστα ένας άνθρωπος μπροστα μου έφαγε ένα γκλομπ στο κεφάλι».

Δεξιά
Άλλοι βουλευτές καλούνται στην ασφάλεια, άλλοι δέχονται επιθέσεις αστυνομικών όπως η βουλευτής του Μέρα 25 Μαρία Απατζίδη EUROKINISSI

Πέρυσι αυτές περίπου τις ημέρες και συγκεκριμένα στον εορτασμό της επετείου του Πολυτεχνείου, καταγγέλθηκαν στην Βουλή προπηλακισμοί ανδρών της αστυνομίας εναντίον μελών της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΚΚΕ.

Όπως χαρακτηριστικά είχε επισημάνει μιλώντας την ίδια ημέρα στην Ολομέλεια της Βουλής ο κοινοβουλευτικός του εκπρόσωπος Νίκος Καραθανασόπουλος, υπήρξε «τον κυβερνητικό αυταρχισμό, να καταγγείλουμε την απαράδεκτη και απρόκλητη επέμβαση της αστυνομίας, τη χρήση κρότου λάμψης και τον προπηλακισμό Βουλευτών του ΚΚΕ σε μία συγκέντρωση όπου πραγματικά τηρούνταν όλα τα υγειονομικά πρωτόκολλα, όπως έγινε και το πρωί έξω από την αμερικάνικη πρεσβεία, όπως έγινε και στο ΕΑΤ-ΕΣΑ, έτσι και τώρα στα προπύλαια». Την ίδια ημέρα από τον πρώην πρόεδρο της Βουλής Νίκο Βούτση καταγγέλθηκε η χρήση χημικών σε διαδηλωτές ανάμεσα στους οποίους βρίσκονταν και βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ.

Πρακτικές άλλων εποχών

Αξίζει να θυμίσουμε ότι τα αναφερόμενα στην παραπάνω παράγραφο αφορούν αστυνομικές επεμβάσεις έγιναν μετά το διάταγμα που εξέδωσε πέρυσι ο αστυνομικός διευθυντής Αθηνών, έτσι ώστε (στα πρότυπα παλιότερων εποχών) να απαγορευθούν οι διαδηλώσεις τιμής στην εξέγερση του Πολυτεχνείου, με την αιτιολογία των υγειονομικών μέτρων για την ανάσχεση του Covid 19. Μια απόφαση που είχε επισύρει την πολιτική καταδίκη, τόσο από τα κόμματα της αριστεράς όσο και από την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, ως αντισυνταγματική.

Όμως εκτός από την ποραναφερθείσα κυβερνητική απόφαση καταγγελίες για «ασφαλίτικες» πρακτικές έχουν δει το φώς της δημοσιότητας και σε άλλους τομείς. Ενδεικτική ήταν η καταγγελία που έγινε στις 23 Σεπτεμβρίου του 2020 από τον πρόεδρο της ΕΛΜΕ Ηρακλείου Ζαχαρία Ρηγάκη ο οποίος δήλωσε πως ένστολοι ζήτησαν από δύο διευθυντές σχολείων ονόματα μαθητών οι οποίοι μετείχαν στις καταλήψεις που γίνονταν εκείνη την περίοδο. Αντίστοιχα φαινόμενα είχαμε 2 ημέρες αργότερα στο 7ο ΕΠΑΛ της Λάρισας όπου εισέβαλλαν άνδρες της ΟΠΚΕ και προχώρησαν στην σύλληψη 12 μαθητών μετά από εισαγγελική εντολή. Μάλιστα η υπουργός Παιδείας Νίκη Κεραμέως δεν έχει διστάσει να απευθυνθεί σε βουλευτές της αντιπολίτευσης που έχουν κάνει σχετικές καταγγελίες λέγοντας πως «στηρίζετε έκνομες ενέργειες».

Παράλληλα τακτική είναι στο κοινοβούλιο η πολιτική δικαιολόγηση ακραίων αστυνομικών πρακτικών. Είτε αυτές αφορούν επιθετική συμπεριφορά σε πολίτες, είτε την λειτουργία αστυνομικών οργάνων εκτός ορίων, είτε την διερεύνηση περιστατικών αυθαιρεσίας. Η πολιτική ηγεσία του πολίτη (ενίοτε συνεπικουρουμενη και από άλλα κυβερνητικά στελέχη) είτε δικαιολογεί βίαιες πρακτικές, είτε αρνείται γεγονότα, είτε παραπέμπει σε Ένορκες Διοικητικές Εξετάσεις των οποίων τα πορίσματα δεν οδηγούν πουθενά.

Νομοθεσία “σκληρής δεξιάς”

Την όλη αρνητική εικόνα συμπληρώνουν σειρά νομοθετημάτων που έχουν ψηφιστεί από την κυβερνητική πλειοψηφία και παραπέμπουν σε αντιλήψεις «σκληρής δεξιάς» τα τελευταία δύο χρόνια.

Ανάμεσα σε αυτές ξεχωρίζει η πρόσφατη αλλαγή του άρθρου 191 του Ποινικού Κώδικα που αναφέρει ότι διώκονται ποινικά δημοσιεύματα και δημόσιες ανακοινώσεις που «προκαλούν ανησυχία» η «κλονίζουν την εμπιστοσύνη των πολιτών» για θέματα Εθνικής Άμυνας, Εθνικής Οικονομίας και Δημόσιας Υγείας. Πρόκειται για μία πρόβλεψη στο νομοσχέδιο του υπουργείου Δικαιοσύνης για τον νέο Ποινικό Κώδικα που προκάλεσε την έντονη διαφωνία του νομικού κόσμου.

Σε αντίστοιχες λογικές κινείται όμως και το νομοσχέδιο του υπουργείου Παιδείας προκειμένου να συσταθούν παραρτήματα της Ελληνικής Αστυνομίας εντός των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων. Η σχετική διάταξη που προτάθηκε από τον τότε υπουργό Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοϊδη ψηφίστηκε τον Φεβρουάριο του 2020, από την Νέα Δημοκρατία και την Ελληνική Λύση. Μέχρι σήμερα έχει μείνει ανενεργή υπό το καθεστώς της κατακραυγής που προκάλεσε και τις έντονες αντιδράσεις των φοιτητών. Παρόλα αυτά ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης έχει δεσμευθεί ότι η σχετική νομοθεσία θα υλοποιηθεί.

Στον «ίδιο παρανομαστή» πιστώνονται και σειρά άλλων ρυθμίσεων. Όπως για παράδειγμα η διεύρυνση του καθεστώτος των «ειδικών κονδυλίων» τα οποία δεν καταγράφονται στον προϋπολογισμό ως απόρρητα και για το υπουργείο Πολιτικής Προστασίας όπως και το υπουργείο Μετανάστευσης. Ενώ η δυνατότητα αυτή υπήρχε έως στιγμής μόνον για τα υπουργεία Εθνικής Άμυνας και Προστασίας του Πολίτη.

news247.gr

EUROKINISSI

Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις