Για πολλούς η διεξαγωγή των διαπραγματεύσεων Ρώσων και Ουκρανών στην Τουρκία δεν αποτελεί παρά αναβάθμιση της θέσης της γειτονικής μας χώρας και του ιδίου του Ταγίπ Ερντογάν.
Ταυτόχρονα αποτελεί μια ακόμα επιβεβαίωση πως η επιλογή της στρατηγικής του «προκεχωρημένου φυλακίου της Δύσης» για τη χώρα από την κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είχε αποτελέσματα ως προς τον ανταγωνισμό της Αθήνας και της Άγκυρας για τη θέση που καταλαμβάνουν στην περιοχή.
Το κύριο θέμα, ωστόσο, για τη στήλη είναι πως η πραγματοποίηση των διαπραγματεύσεων στην Τουρκία αποτελεί ένα κανονικό ξέπλυμα στην Άγκυρα για την εισβολή και την κατοχή του ένα τρίτου της Κυπριακή Δημοκρατίας! Από τη στιγμή που η Ρωσία του Πούτιν κατηγορείται για «αναθεωρητική δύναμη» πώς είναι δυνατόν να μην λαμβάνεται υπόψη πως «αναθεωρητική δύναμη» είναι και η Τουρκία;
Η ελληνική κυβέρνηση τονίζει σε κάθε ευκαιρία πως η πλήρης στήριξη στην Ουκρανία απέναντι στην εισβολή μιας «αναθεωρητικής δύναμης» όπως η Ρωσία του Βλαντιμίρ Πούτιν γίνεται και γιατί επιδιώκει την ίδια στήριξη από τη διεθνή κοινότητα εάν η χώρα μας δεχθεί επίθεση από μια άλλη «αναθεωρητική δύναμη», όπως είναι η Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν. Πώς, όμως, δέχεται αδιαμαρτύρητα να διεξάγονται οι διαπραγματεύσεις Ρωσίας-Ουκρανίας στην Τουρκία; Εκτιμά πως αυτό είναι το καλύτερο …παράδειγμα για το διεθνές δίκαιο που η Δύση επαγγέλλεται; Γιατί η Αθήνα (και γιατί και η Λευκωσία βεβαίως) δεν αντιδρούν; Γιατί σιωπούν; Βάζουν υψηλότερα σε ιεράρχηση τη συνοχή της Νοτιοανατολικής Πτέρυγας του ΝΑΤΟ;
Η τήρηση του Διεθνούς Δικαίου
Στο πλαίσιο αυτό η στήλη υπενθυμίζει μια πολύ ενδιαφέρουσα τοποθέτηση του τέως Προέδρου της Δημοκρατίας Προκόπη Παυλόπουλου, πριν από δέκα περίπου ημέρες, κατά την παρουσίαση στην Αθήνα του βιβλίου του πρώην υπουργού Εξωτερικών της Κύπρου Νίκου Χριστοδουλίδη:
«Τέλος, είναι αδιανόητο η Διεθνής Κοινότητα, το ΝΑΤΟ και η Ευρωπαϊκή Ένωση ν’ ανέχονται σήμερα την Τουρκία, που εγκληματεί κατ’ εξακολούθηση εις βάρος της Κύπρου, και να τηρεί στάση «επιτήδειου ουδέτερου» μεταξύ Ρωσίας και Ουκρανίας και να διεκδικεί δήθεν «μεσολαβητικό ρόλο» «ειρηνοποιού»! Το επαναλαμβάνω, για μιαν ακόμη φορά: Η τήρηση του Διεθνούς και του Ευρωπαϊκού Δικαίου απαιτούν συνέπεια και δεν μπορεί να εξαρτώνται από τις θέσεις που υιοθετούν ορισμένοι για την όποια γεωστρατηγική σημασία της Τουρκίας. Συνακόλουθα, και στην περίπτωση της πολεμικής εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία η στάση της Τουρκίας πρέπει ν’ αντιμετωπισθεί από την Διεθνή Κοινότητα, το ΝΑΤΟ και την Ευρωπαϊκή Ένωση όπως της αρμόζει: Ο εγκληματίας γυρίζει πίσω, υποκριτής και αμετανόητος, στον τόπο του εγκλήματος. Ελλάδα και Κύπρος, υπό όρους αρραγούς ενότητας και ασυμβίβαστης αποφασιστικότητας, πρέπει να πορευθούν αυτό τον δρόμο υπεράσπισης της Μαρτυρικής Κύπρου, που είναι και δρόμος υπεράσπισης της Διεθνούς και της Ευρωπαϊκής Νομιμότητας».
ieidiseis.gr
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
