Δολοφονία 52χρονου στην Καβάλα: O 25χρονος δεν απολύθηκε αλλά παραιτήθηκε από το εργοστάσιο που δούλευαν μαζί

«Θολό» εξακολουθεί να παραμένει το κίνητρο της εν ψυχρώ δολοφονίας του 52χρονου πατέρα δύο παιδιών Δημήτρη Νικηφορίδη στην Καβάλα, καθώς οι ισχυρισμοί του 25χρονου καθ’ ομολογία δολοφόνου ότι το θύμα του έκανε bullying και επηρέασε τον ιδιοκτήτη του εργοστασίου να τον απολύσει, διαψεύστηκαν κατηγορηματικά.

Ο νεαρός που ταυτοποιήθηκε από τις φωτογραφίες με τη μεγάλου κυβισμού μηχανή του που είχε αναρτήσει στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, δεν απολύθηκε από το εργοστάσιο μαρμάρων αλλά είχε παραιτηθεί από τον περασμένο Απρίλιο και έπιασε δουλειά σε άλλη επιχείρηση στην Καβάλα, όπως διαβεβαίωσε ο πρώην εργοδότης του και γνωστός προπονητής ποδοσφαίρου Παύλος Δερμιτζάκης!

Από την περασμένη Παρασκευή, ο 25χρονος έπαιζε… θέατρο παριστάνοντας τον σοκαρισμένο για τον χαμό του πρώην συναδέλφου του. Ωστόσο, οι έρευνες επικεντρώθηκαν εξ αρχής στο περιβάλλον του θύματος αναζητώντας ανθρώπους με τους οποίους ο 52χρονος πιθανόν να είχε διαφορές.

Έτσι, οι αστυνομικοί έμαθαν ότι θύμα και δράστης έκαναν στενή παρέα παλαιότερα, ωστόσο το τελευταίο διάστημα είχαν προσωπικές διαφορές που είχαν οξυνθεί αφού, σύμφωνα με πληροφορίες, ο 25χρονος πίστευε πως ο επιστάτης διατηρούσε παράνομη ερωτική σχέση με την σύζυγό του.

Μάλιστα, όταν τελικά ο νεαρός ομολόγησε το έγκλημα που διέπραξε με κυνηγετική καραμπίνα… «δανεική» από τον αδελφό του, η σύζυγός του και οι γονείς του προσήχθησαν στην Ασφάλεια και εξετάστηκαν για το αν γνώριζαν ότι εκείνος σκότωσε τον 52χρονο και τον κάλυπταν, όμως στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθεροι.

Στο μεταξύ, ο θείος του 25χρονου δήλωσε στο «Live News» ότι «όλα έγιναν ξαφνικά και απότομα. Κανένας μας δεν ήξερε τίποτα. Εγώ όταν είδα που ήρθε η Ασφάλεια το πρωί και πήρε όλη την οικογένεια, άρχισαν να μου μπαίνουν υποψίες. Νόμιζα ότι τους κάλεσαν όλους από το εργοστάσιο. Το παιδί δεχόταν απειλές από τον 52χρονο καθημερινά. Όταν σχολούσε από τη δουλειά ερχόταν και μου τα έλεγε. Το παράπονό του ήταν γιατί δεν έπαιρνε άδεια, τον κρατούσε εκεί για να καθαρίζει τα φρεάτια του εργοαστασίου. Αυτό το παιδί το μεγάλωσα με τα χέρια μου» ενώ η γιαγιά του είπε: «Έχω μεγάλο πόνο. Είναι ένα παιδί από τα λίγα, το πιο φιλότιμο από όλα τα εγγόνια μου. Ήταν το πιο καλό παιδί».