Δολοφονία Γατίδου: Ένα έγκλημα «φάντασμα» που αναζητεί ακόμη ενόχους, οι 104 μαχαιριές στην άτυχη φοιτήτρια και ο δράστης που ποτέ δεν βρέθηκε

Συγκαταλέγεται στα ανεξιχνίαστα εγκλήματα και θεωρείται ως ένα άλυτο μυστήριο για τα εγκληματολογικά χρονικά της χώρας. Μια νεαρή κοπέλα, γεμάτη όνειρα για τη ζωή και έτοιμη να προσφέρει στην κοινωνία, βρέθηκε ένα πρωινό του Σεπτεμβρίου του 1997 άγρια δολοφονημένη μέσα στο φοιτητικό της σπίτι, στη Λάρισα. Ο ιατροδικαστής «μέτρησε» στο σώμα της 104 μαχαιριές και χαρακτήρισε τη δολοφονία της ως άγριο «έγκλημα πάθους». Ο φόνος είχε συγκλονίσει το Πανελλήνιο αλλά η υπόθεση 25 χρόνια μετά, παραμένει ακόμη ανεξιχνίαστη! Σήμερα, το θύμα αυτής της άγριας δολοφονίας, η νεαρή φοιτήτρια Εύη Γατίδου, θα ήταν μόλις 46 ετών!

Η αδικοχαμένη κοπέλα γεννήθηκε το 1976 στη Δράμα. Ήταν κόρη εκπαιδευτικών. Μετά την αποφοίτηση της από την δευτεροβάθμια εκπαίδευση, έδωσε πανελλαδικές εξετάσεις και το 1994 εισήχθη στο Τμήμα Ιατρικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας. Έφυγε από το πατρικό της γεμάτη όνειρα για να σπουδάσει. Όμως, ενώ έμπαινε στο τέταρτο έτος των σπουδών της, το νήμα της ζωής κόπηκε με τον πιο άγριο τρόπο που μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους. Το νεαρή γυναίκα βρέθηκε κατασφαγμένη τον Οκτώβριο του 1997 μέσα στο φοιτητικό της σπίτι. Οι γονείς της και οι δικοί της άνθρωποι την αναζητούσαν επί τέσσερις ημέρες. Το άψυχο σώμα της, ήταν γυμνό από τη μέσα και πάνω. Η μπλούζα της ήταν άθικτη αλλά ο στηθόδεσμός ανασηκωμένος. Παντού γύρω στο δωμάτιο υπήρχε αίμα. Από τις 104 μαχαιριές που έφερε στο σώμα της, οι 50 ήταν στην περιοχή της καρδιάς.

Το χρονικό

Οι έρευνες των αστυνομικών αρχών επικεντρώθηκαν σε ένα νεαρό άνδρα, ο οποίος φέρεται να πολιορκούσε ερωτικά την κοπέλα. Επρόκειτο για έναν 26χρονο διανομέα Τύπου στη Λάρισα, ο οποίος είχε πλησιάσει την άτυχη φοιτήτρια και με τρόπο επίμονο, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής, της ζητούσε να γίνει η σύντροφος του στη ζωή, κάνοντας της τρεις προτάσεις γάμου. Εκείνη όμως τον απέφευγε. Παρ’ όλα αυτά, η πίεσή του προς το πρόσωπό της γίνονταν όλο και πιο επίμονη. Το νεαρό κορίτσι χρειάστηκε να μένει ακόμη και στο σπίτι συμφοιτήτριας της για να βρίσκει λίγη ησυχία.

Το Φθινόπωρο του 1997 η κοπέλα ούσα αφοσιωμένη στις σπουδές της διάβαζε συνεχώς. Στις 27 Σεπτεμβρίου είχε μιλήσει τηλεφωνικά με τους γονείς της, λέγοντας τους ότι είναι καλά. Βρίσκονταν στο φοιτητικό της διαμέρισμα και μελετούσε. Κάποια στιγμή της ίδιας ημέρας άκουσε να χτυπά το κουδούνι της πόρτας. Σηκώθηκε και την άνοιξε. Από τότε τα ίχνη της χάθηκαν. Την επόμενη ημέρα δεν απαντούσε στα τηλεφωνήματα των γονιών της, ούτε και την μεθεπόμενη όμως εμφανίστηκε στη σχολή της. Η οικογένειά της ανησυχεί πλέον πάρα πολύ. Φίλοι της, την αναζητούν στο διαμέρισμά της, της χτυπούν το κουδούνι, της αφήνουν σημειώματα κάτω από την πόρτα, αλλά δεν παίρνουν καμία απάντηση. Η οικογένεια του κοριτσιού, ζητεί από την ιδιοκτήτρια του διαμερίσματος να ανοίξει την πόρτα με το δεύτερο κλειδί που είχε στην κατοχή της. Όμως η πόρτα δεν ανοίγει. Στην κλειδαριά υπάρχει κάποιο κλειδί από την μέσα πλευρά. Ειδοποιείται κλειδαράς ο οποίος και ανοίγει το διαμέρισμα και τότε η φρίκη ξεδιπλώνεται. Το κορίτσι εντοπίζεται νεκρό μέσα σε μια λίμνη αίματος πάνω στο κρεβάτι της. Η σορός της είναι κατακρεουργημένη.

Οι αστυνομικές αρχές λαμβάνουν καταθέσεις από όσους γνώριζαν την κοπέλα και εδικά από όσους είχαν έρθει σε επαφή μαζί της, λίγο πριν φύγει από τη ζωή. Στη Λάρισα φτάνουν αμέσως και οι γονείς της, οι οποίοι ενημερώνουν τους αστυνομικούς για την πίεση που δέχονταν η κόρη τους από τον 26χρονο διανομέα Τύπου, τον οποίο και θεωρούν ως τον βασικό ύποπτο για τη δολοφονία της. Σύμφωνα με τα όσα είχαν δει τότε το φως της δημοσιότητας ο νεαρός άνδρας είχε επισκεφθεί την κοπέλα στο διαμέρισμά της, λίγες ημέρες πριν εκείνη βρεθεί νεκρή. Ο λόγος της επίσκεψής του ήταν ότι ήθελε να της κάνει μια ακόμη πρόταση γάμου.

Οι έρευνες

Ακολουθεί έρευνα αλλά ο νεαρός που πολιορκούσε την Εύη κλήθηκε να καταθέσει με καθυστέρηση. Όλα φαίνεται πως έγιναν αργά με αποτέλεσμα να χαθούν πολύτιμα στοιχεία. Το αποτέλεσμα ήταν ο φάκελος της υπόθεσης να μπει στο αρχείο αγνώστων δραστών τον Οκτώβριο του 1999.

Η οικογένεια της κοπέλας ζητεί δικαίωση. Μέσω των δικηγόρων της καταγγέλλει λάθη και παραλείψεις κατά τη διάρκεια των ερευνών. Όπως καταγγέλλει, ο χώρος που το κορίτσι τους βρέθηκε νεκρό δεν ερευνήθηκε επαρκώς, ενώ πότε δεν ελήφθη γενετικό υλικό από το θύμα, ούτε όμως και διενεργήθηκαν τοξικολογικές εξετάσεις. Ακόμη, δεν είχε εξεταστεί αν ο δράστης είχε επιχειρήσει σεξουαλική συνεύρεση και αυτό παρά το γεγονός ότι ο ιατροδικαστής είχε κάνει λόγο για έγκλημα πάθους.

Το 2003 η εισαγγελία Εφετών Λάρισας ανοίγει το φάκελο της υπόθεσης, κρίνοντας ότι τα στοιχεία που έχει προσκομίσει η πλευρά του θύματος, είναι ικανά να στοιχειοθετήσουν την άσκηση ποινικής δίωξης σε βάρος του διανομέα. Ακλουθεί ανακριτική έρευνα και λίγο αργότερα ο νεαρός άνδρας παραπέμπεται να δικαστεί για ανθρωποκτονίας από πρόθεση.

«Είμαι αθώος»

«Ήμουν ερωτευμένος με την Εύη, αλλά δεν έχω καμία σχέση με τη δολοφονία της, είμαι αθώος», αναφέρει στην απολογία του, το 2005, στο Μικρό Ορκωτό Δικαστήριο Βόλου (πρώτος βαθμός) ο κατηγορούμενος. Οι ισχυρισμοί που προβάλλει δεν πείθουν δικαστές και ενόρκους, οι οποίο τον κηρύττουν ομόφωνα ένοχο και του επιβάλλουν ισόβια κάθειρξη. Ο νεαρός θα παραμείνει για δυο χρόνια στη φυλακή.

Τον Ιανουάριο του 2007 διεξάγεται η δίκη του στο Μικτό Ορκωτό Εφετείο (δεύτερος βαθμός) με τους γονείς της αδικοχαμένης φοιτήτριας να καταθέτουν πως εκείνος είναι ο δολοφόνος της κόρης τους. Ωστόσο, στη δευτεροβάθμια δίκη από την πλευρά της υπεράσπισης του κατηγορούμενου παρουσιάζονται στοιχεία, που αλλάζουν το χρόνο τέλεσης του εγκλήματος. Ιατροδικαστές που κλήθηκαν στο ακροατήριο αναφέρουν ότι η δολοφονία της άτυχης κοπέλας δεν έγινε το Σαββάτου 27 Σεπτεμβρίου 1997 αλλά το βράδυ της Kυριακής προς Δευτέρα 29 Σεπτεμβρίου, χρόνος για τον οποίο ο κατηγορούμενος παρουσιάζει ακλόνητο άλλοθι.

Το Μικτό Ορκωτό Εφετείο Λάρισας, σε αντίθετη με το πρωτοβάθμιο δικαστήριο, αθωώνει ομόφωνα τον κατηγορούμενο. Ακολουθεί η άσκηση αναίρεσης κατά της αθωωτικής αυτής απόφασης από τον Άρειο Πάγο. Η δίκη διεξάγεται και πάλι. Και αυτή τη φορά ο κατηγορούμενος αθωώνεται. Η απόφαση, όμως, δεν είναι ομόφωνη καθώς ένας δικαστής μειοψήφησε.

Και πάλι όμως η αθωωτική απόφαση αναιρείται από τον Άρειο Πάγο, το 2011. Ο νεαρός δικάζεται για τέταρτη φορά το 2013 με το δικαστήριο να τον αθωώνει εκ νέου με έξι ψήφους υπέρ και μία κατά. Το 2014 ο 43χρονος τότε άνδρας που δικάζονταν και ξαναδικάζονταν για τη δολοφονία της άτυχης φοιτήτριας αθωώθηκε οριστικά και αμετάκλητα με ομόφωνη απόφαση που εξέδωσε ο Άρειος Πάγος.

Η υπόθεση έκλεισε αλλά μέχρι σήμερα το άγριο αυτό έγκλημα παραμένει ακόμη άλυτο. Οι δράστες της φρικτής δολοφονίας της νεαρής γυναίκας δεν βρέθηκαν ποτέ…