Δωράκια εθνικής (αυτο)υπονόμευσης στην Τουρκία και σκάνδαλο Novartis

Ενόψει της κρίσιμης επίσκεψης του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών στην Αθήνα, η κυβέρνηση κάνει δωράκια εθνικής (αυτο)υπονόμεσης στην Τουρκία, αποδεικνύοντας για πολλοστή φορά το -επικίνδυνο για τα εθνικά θέματα- μπάχαλο που επικρατεί στο εσωτερικό της. Γεραπετρίτης εναντίον Δένδια, Δένδιας με «αποκαλύψεις» για άκρως προβληματική επάνδρωση των στρατιωτικών μονάδων, και εν τέλει η αποθέωση του αλαλούμ, το μαλλιοτράβηγμα Μητσοτάκη – Σαμαρά, με μπηχτές περί «πατριωτισμού» και εθνικού «ξεπουλήματος», δίχως όμως να λείπουν τα «δωράκια», όπως η πρωτοφανής στα διεθνή χρονικά απόφαση για αποκάλυψη των προστατευόμενων μαρτύρων στο σκάνδαλο Novartis. Τα βλέπουν απέναντι και ανοίγουν σαμπάνιες. Και, μετά, θέλουν να τους παίρνουν στα σοβαρά.

Το απόλυτο θέατρο του παραλόγου, κανονικό τσίρκο, εκτυλίχθηκε την προηγούμενη εβδομάδα, λίγο πριν από την μεγάλης σημασίας επίσκεψη του Τούρκου υπουργού Εξωτερικών, Χακάν Φιντάν, στην Αθήνα, στις 9 Νοεμβρίου, για την «βαριά» ατζέντα των ελληνοτουρκικών. Τα εθνικά θέματα -και όχι μόνο- έγιναν η πρόφαση για δημόσια «συντροφικά» κομματικά μαχαιρώματα. Ετσι αντιλαμβάνεται η κυβέρνηση την σοβαρότητα των εθνικών θεμάτων. Ως εσωκομματικό ξεκαθάρισμα λογαριασμών. Γι’ αυτό, άλλωστε, οι επιδόσεις της στην εξωτερική πολιτική είναι κάτω του μηδενός.

Γεραπετρίτης εναντίον Δένδια

Και τι δεν ακούσαμε. Τον υπουργό Εξωτερικών, Γιώργο Γεραπετρίτη, να βάλλει κατά του πρώην υπουργού Εξωτερικών και νυν Αμυνας, Νίκου Δένδια, ο οποίος φέρεται ως «δελφίνος» για τη θέση του αρχηγού της ΝΔ.

Στις 22 Οκτωβρίου, λοιπόν, ενημερώνοντας σε κλειστή συνεδρίαση, διάρκειας τριών ωρών, την Επιτροπή Εξωτερικών και Άμυνας της Βουλής, ο Γ. Γεραπετρίτης άφησε αιχμές για τον προκάτοχό του, ενώ φέρεται να είπε ότι, όταν ανέλαβε το χαρτοφυλάκιο του υπουργείου Εξωτερικών, το Κυπριακό δεν υπήρχε καν στην ατζέντα.

Πέσαμε από τα σύννεφα! Κι’ εμείς που νομίζαμε όλα όλα ήταν μέλι – γάλα στις σχέσεις Αθήνας – Λευκωσίας, αν και ο κυπριακός Τύπος βοούσε περί του αντιθέτου. Αραγε, ο Γ. Γεραπετρίτης δεν ξέρει ότι, όταν ήταν υπουργός Εξωτερικών ο Ν. Δένδιας, και πάλι κυβέρνηση Μητσοτάκη υπήρχε; Ή μήπως θέλει να μας πεί ότι ο πρώην ΥΠΕΞ χάραζε μόνος του την πολιτική έναντι της Κύπρου, χωρίς να ξέρει τίποτε για τον φόνο ο πρωθυπουργός; Ας υποθέσουμε, όμως, ότι ο Ν. Δένδιας έκανε του κεφαλιού του, δεν μας λέει καλύτερα ο Γ. Γεραπετρίτης που ήταν το δεξί χέρι του πρωθυπουργού, είχε πει ποτέ ο Κ. Μητσοτάκης στον Ν. Δένδια να αλλάξει στάση;

Τώρα, λοιπόν, ο Γ. Γεραπετρίτης προσπαθεί να πείσει ότι, επί υπουργίας του, όλα άλλαξαν και το Κυπριακό είναι στην κυβερνητική ατζέντα. Και καλά ο Αντώνης Σαμαράς που από την Κύπρο ισχυρίζεται ότι ξεπουλούν ελληνοτουρκικά και Κυπριακό, αυτός έχει τους δικούς του λόγους. Ο Γ. Γεραπετρίτης, όμως, δεν πληροφορήθηκε ακόμα ότι ο Κ. Μητσοτάκης είναι ο πρώτος Ελληνας πρωθυπουργός, που τον Σεπτέμβριο από το βήμα της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ, δεν έθεσε θέμα Κυπριακού; Οταν, μάλιστα, από το ίδιο βήμα, ο Ταγίπ Ερντογάν μιλούσε για αναγνώριση των κατεχομένων; Εκεί, στη Νέα Υόρκη ήταν ο ΥΠΕΞ. Τουρισμό έκανε;

Ροταριανές «αποκαλύψεις» Δένδια

Το χειρότερο είναι, όμως, ότι, ανεξαρτήτως των κινήτρων που είχε ο Γ. Γεραπετρίτης να «δώσει» τον Ν. Δένδια, είναι πιθανόν να έλεγε αλήθεια. Απλά είπε την μισή. Οπως και να έχει, εκτίθενται για όσους απαράδεκτους χειρισμούς έχουν κάνει στα εθνικά.

Από τη μεριά του, πάντως, ο Ν. Δένδιας, ο οποίος ως «δελφίνος» φιλοτεχνεί στα εθνικά θέματα προφίλ «Κολοκοτρωναίου» -έναντι των «Νενέκων» της κυβέρνησης– σιωπά ως προς αυτές τις κατηγορίες, και επιλέγει να «απαντά» πετώντας την μπάλα σε άλλο γήπεδο … των Ενόπλων Δυνάμεων.

Ετσι, στις 25 Οκτωβρίου 2024, καλεσμένος στον Ροταριανό Όμιλο Αθηνών, έκανε την «αποκάλυψη» ότι «αυτή τη στιγμή οι μονάδες του ελληνικού στρατού έχουν πυκνότητα 27%, είναι κωμικό», και ότι θα «κλείσουμε 132 στρατόπεδα από τα 831 που έχουμε». Βέβαια, αυτά τα ποσοστά της άκρως προβληματικής επάνδρωσης και τις υποσχέσεις για ριζικές αλλαγές, τα ακούνε οι συντάκτες που καλύπτουν το υπουργείο Αμυνας εδώ και 30 χρόνια, αλλά ακόμα δεν έχει γίνει τίποτα, εξαιτίας των πελατειακών σχέσεων που έχουν πολιτικοί με τοπικές κοινωνίες.

Το γιατί αποφάσισε να πει ότι το ταμείον είναι μείον ακόμα και για μισθούς στρατιωτικών, και επέλεξε να μιλήσει για αυτά τα θέματα των Ενόπλων Δυνάμεων λίγο πριν την άφιξη Φιντάν, και ειδικά στον άσχετο με τα στρατιωτικές υποθέσεις «Ρόταρι», λίγο πριν τη στρατιωτική παρέλαση για την 28η Οκτωβρίου, … άβυσσος η ψυχή αυτής της κυβερνήσεως. Να προβάλλονται επικοινωνιακά τα κυβερνητικά στελέχη και ό,τι -και όπου- θέλουν να λένε, ας το λένε.

Κυβέρνηση – «καταφύγιο απατεώνων»

Η αποθέωση του κυβερνητικού αλαλούμ στα άκρως ευαίσθητα εθνικά θέματα είναι η κοκορομαχία Μητσοτάκη – Σαμαρά. Ως γνωστόν, την προηγούμενη εβδομάδα, από βήματος της Βουλής, απευθυνόμενος -εμμέσως πλην σαφέστατα- στον Α.Σαμαρά και σε όσους ακόμη κατηγορούν την κυβέρνησή του για μειοδοσία στα ελληνοτουρκικά και στο Κυπριακό, έκανε λόγο για «πατριώτες της φακής».

Και πρόσθεσε, μάλλον αντιγράφοντας τον παλιότερο Τσίπρα: «Εγώ δεν αυτοδιαφημίζομαι ως πατριώτης, ούτε προβάλλω τον πατριωτισμό μου ως διαπιστευτήριο στον πολιτικό μου λόγο». Χρησιμοποίησε, δε, τη φράση του Σάμιουελ Τζόνσον ότι ο«πατριωτισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των απατεώνων».

Αφού, λοιπόν, η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν είναι «καταφύγιο απατεώνων» και ο ίδιος δεν είναι «δειλός», εύλογα προκύπτει το ερώτημα: Τότε γιατί δεν έχει ψηφίσει τα μνημόνια της Συμφωνίας των Πρεσπών για τη Βόρεια Μακεδονία (ακόμα και η «αστυνόμευση» του εναέριου χώρου περνάει στην Ιταλία, και η Τουρκία ενισχύει δραστικά τις πωλήσεις εξοπλισμών στην βόρειο γείτονα), τα οποία βρίσκονται στα συρτάρια του προέδρου της Βουλής, Κ. Τασούλα,εδώ και τέσσερα χρόνια; Φοβάται, άραγε, ότι εκεί που έχασε πενήντα βουλευτές με την ψήφιση του νόμου περί ΛΟΑΤΚΙ, με τα μνημόνια της Συμφωνίας των Πρεσπών, θα χάσει περισσότερους;

Ωραία τα «κηρύγματα» περί του «τελευταίου καταφύγιου των απατεώνων», αλλά ο ίδιος έχει ήδη, εδώ και χρόνια, αποδειχθεί παντελώς αναξιόπιστος και προσομοιάζει μάλλον με «Μακεδονομάχο»… της φακής.

Δωράκια και σκάνδαλο Novartis

Σύμφωνα με την εφημερίδα, «Καθημερινή», οι σχέσεις Σαμαρά – Μητσοτάκη «όσο περνάει ο καιρός διολισθαίνουν όλο και περισσότερο. Η απόφαση της Οικονομικής Εισαγγελίας για άρση του καθεστώτος προστασίας των προστατευόμενων μαρτύρων της υπόθεσης Novartis ικανοποιεί ένα πάγιο αίτημα του κ. Σαμαρά, αλλά κανείς δεν διακινδυνεύει την πρόβλεψη πως θα βάλει ξανά σε ράγες τις σχέσεις των δύο πλευρών.

»Ωστόσο, η απόφαση του Μαξίμου να θυμίσει στον κ. Σαμαρά, με ανακοίνωση του κυβερνητικού εκπροσώπου, πως μέσω πρωτοβουλίας της κυβέρνησης (τροποποίηση του άρθρου 218 για το καθεστώς της προστασίας μαρτύρων) οδηγηθήκαμε στην απόφαση να βγουν οι κουκούλες, ερμηνεύεται ως μια κίνηση προς τον πρώην πρωθυπουργό προκειμένου να αντιληφθεί πως η κυβέρνηση δεν είναι αντίπαλός του. Η ανακοίνωση του κ. Μαρινάκη έλεγε ουσιαστικά σε ελεύθερη μετάφραση “Αντώνη, ηρέμησε”».

Η πρωτοφανής για τα διεθνή δεδομένα απόφαση για αποκάλυψη προστατευόμενων μαρτύρων, που θα εκθέσει περαιτέρω την Ελλάδα διεθνώς, θεωρείται αφενός ως ένα «δωράκι» εξευμενισμού στον Α. Σαμαρά, αφετέρου ως προσπάθεια του στριμωγμένου Μητσοτάκη να αλλάξει την ατζέντα της επικαιρότητας.

Σενάρια και φιλοδοξίες

Κατά την «Καθημερινή», πάντως, «πολλοί έχουν αρχίσει να αναρωτιούνται εάν ο πρώην πρωθυπουργός με την τακτική της συνεχούς κλιμάκωσης επιδιώκει ακόμα και τη διαγραφή του από την Κοινοβουλευτική Ομάδα της ΝΔ για «να απελευθερωθεί». Ακόμη κι αν αυτή η εικασία ευσταθεί, το Μαξίμου δεν έχει τέτοιες προθέσεις».

Ωστόσο, σύμφωνα με κυβερνητική πηγή, την οποία επικαλείται η εφημερίδα, «δεν πρέπει να λησμονείται το παρελθόν, καθώς ο πρωθυπουργός μεγάλωσε σε μια οικογένεια «στην οποία ο Αντώνης λογιζόταν επιεικώς ως αποστάτης». Διαφεύγει επιμελώς της κυβερνητικής «πηγής», ωστόσο, ότι ήταν ο Σαμαράς που έδωσε το δακτυλίδι της διαδοχής στην ηγεσία της ΝΔ στον Κυριάκο Μητσοτάκη. Πρόκειται για πολιτικούς «χαμαιλέοντες» που δεν ορρωδούν προ ουδενός. Κάτι που δεν αποκλείει και τις ανίερες συμφωνίες ενόψει εκλογής νέου Προέδρου της Δημοκρατίας.

Η περίπτωση Καραμανλή

Αν και Καραμανλής – Σαμαράς δείχνουν να έχουν στήσει ενιαίο μέτωπο, η περίπτωση Καραμανλη δείχνει να είναι διαφορετική. Ο ίδιος και ιδεολογικά και πολιτικά κινείται στην κατεύθυνση της «μετριοπαθούς Δεξιάς», της «λαϊκής Δεξιάς», ενώ άνθρωποί του συνεργάστηκαν με την κυβέρνηση Τσίπρα. Σε αντίθεση με την κατάπτυστη κίνηση Σαμαρά, ο οποίος ούτε καν παρέδωσε το μέγαρο Μαξίμου στον Α. Τσίπρα.

Εκτός των άλλων, ο Καραμανλής δεν φαίνεται να είναι υπέρμαχος της «τραμπικής Δεξιάς» Σαμαρά. Σίγουρα, δε, σχεδόν καθόλου ενεπλάκη στις υποθέσεις της ΝΔ, σε αντίθεση με τις διαρκείς τοποθετήσεις Σαμαρά. Μέγα λάθος του Κώστα Καραμανλή, βέβαια, αλλά δεν είναι το μοναδικό του.

Κατά την εφημερίδα, το «Βήμα», ο Α. Σαμαράς «προβάλλει πιο συχνά τις απόψεις του, επειδή βλέπει τον εαυτό του ως ιδεολογικό καθοδηγητή της ευρύτερης Δεξιάς, ενώ ο Κ. Καραμανλής μιλάει σπάνια και σε προστατευμένα περιβάλλοντα, αλλά είναι πιο σκληρός παίκτης με απήχηση στη «λαϊκή Δεξιά» και σε παραδοσιακά ακροατήρια. Αυτά τα γνωρίζει ο Κ. Μητσοτάκης».

Το «Βήμα», επίσης, αν και προσεγγίζει εντελώς επιφανειακά τα πρόσωπα, προχωρά ακόμα πιο κάτω. Θεωρεί ότι ο μεν Σαμαράς «είναι βαθιά φιλοδυτικός», ενώ ο Κ. Καραμανλής «τουλάχιστον όπως εμφανίστηκε στις δύο μεγάλες ομιλίες του στο Μέγαρο Μουσικής το 2022 και στο Πολεμικό Μουσείο τον Ιούλιο του 2024, βρίσκεται απέναντι στη Δύση, στην ΕΕ και στις ΗΠΑ, ασκώντας τους κριτική για διάφορα ζητήματα, από το Μεταναστευτικό μέχρι την αντιμετώπιση της εισβολής της Ρωσίας στην Ουκρανία και την κατάσταση στη Μέση Ανατολή. Σε ό,τι αφορά τα ελληνοτουρκικά, θεωρεί αδιανόητο το συνυποσχετικό για προσφυγή στη Χάγη επειδή θα θέσει σε κίνδυνο τα χωρικά ύδατα και την κυριαρχία, και πιστεύει ότι η Τουρκία έχει ένα ξεκάθαρο αναθεωρητικό σχέδιο, το οποίο αποτελεί απειλή για την Ελλάδα και την Κύπρο».