Δυο δρόμοι για την… κυβέρνηση: Το στοίχημα του ανασχηματισμού και ο… Γολγοθάς της προανακριτικής

Σε δύο παράλληλους, αλλά επί της πολιτικής ουσίας τεμνόμενους δρόμους μοιάζει να κινείται η κυβέρνηση από την περασμένη Παρασκευή, οπότε και τελείωσε ένα ακόμα μέρος του… δράματος με την καταψήφιση της πρότασης δυσπιστίας σε βάρος της για την τραγωδία των Τεμπών.

Οι δύο αυτοί δρόμοι αφορούν εν πρώτοις τον ανασχηματισμό της κυβέρνησης, ο οποίος ανακοινώθηκε χθες, και στην έναρξη των εργασιών της Προανακριτικής Επιτροπής που θα εξετάσει πιθανές ποινικές ευθύνες του πρώην υφυπουργού Κλιματικής Κρίσης Χρήστου Τριαντόπουλου για το «μπάζωμα» του σημείου του αδιανόητου σιδηροδρομικού δυστυχήματος.

Η σχέση

Θεωρητικά, τα δύο αυτά εν εξελίξει γεγονότα δεν έχουν σχέση μεταξύ τους: ο ανασχηματισμός – και μάλιστα ευρύς – συζητείται εδώ και μήνες, ειδικά μετά τις… σημειακές παρεμβάσεις στις οποίες προέβη ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης μετά το «στραπάτσο» των ευρωεκλογών και τον… ξεσηκωμό της δεξιάς πτέρυγας της Ν.Δ., αλλά και την παραδοχή ότι υπάρχουν σοβαρές δυσλειτουργίες σε υπουργεία, αλλά και στο Μαξίμου.

Από την άλλη η παραπομπή του Χρήστου Τριαντόπουλου σε Προανακριτική Επιτροπή της Βουλής έρχεται μετά τα μεγαλειώδη συλλαλητήρια που διοργανώθηκαν για τα δύο χρόνια από την τραγωδία των Τεμπών, αλλά και την ασφυκτική πίεση της κοινωνίας και της αντιπολίτευσης για διερεύνηση ευθυνών πολιτικών προσώπων για το πολύνεκρο δυστύχημα, καθώς και τους χειρισμούς έπειτα από αυτό, χειρισμούς που αντιμετωπίζονται ως απόπειρα συγκάλυψης.

Στην ουσία, ωστόσο, και ο ανασχηματισμός αλλά και η Προανακριτική έχουν έναν κοινό, διττό στόχο: να αμβλύνουν την τεράστια καχυποψία που καταγράφεται στο εκλογικό σώμα σχετικά με τους κυβερνητικούς χειρισμούς για τα Τέμπη, να πείσουν ότι η κυβέρνηση δεν κρύβει και δεν συγκαλύπτει τίποτα και, τελικά, να της επιτρέψουν να ανακτήσει την εμπιστοσύνη του εκλογικού σώματος και την πρωτοβουλία των κινήσεων.

Θεωρητικά, λοιπόν, και ο ανασχηματισμός αλλά και η Προανακριτική αποτελούν τους βασικούς παράγοντες του κυβερνητικού… reboot που αναζητά εδώ και μήνες ο Μητσοτάκης, ο οποίος έχει υποχρεωθεί επί της ουσίας να παίζει κατενάτσιο εδώ και καιρό και να μην μπορεί να «βγει μπροστά», σε μια στιγμή που, θεωρητικά, τουλάχιστον, έχει τη δυνατότητα να «πουλήσει» το πιο αποτελεσματικό και «διεθνιστικό» προφίλ του.

Ο αφορισμός του… Γιόντα

Πολλώ δε μάλλον αν ληφθεί υπόψη ότι το κυβερνητικό restart επιχειρήθηκε και τον περασμένο Σεπτέμβριο από το βήμα της ΔΕΘ. Όμως, αυτή η απόπειρα ανάκτησης της πολιτικής πρωτοβουλίας μοιάζει σαν μια αποτυχημένη υποσημείωση αν κάποιος λάβει υπόψη τα όσα ακολούθησαν, αλλά και το γεγονός ότι καμία από τις προσπάθειες της κυβέρνησης να θέσει αυτήν την ατζέντα δεν στέφθηκε με επιτυχία.

Ως εκ τούτου η παρούσα συγκυρία μοιάζει με… do or do not (κάνε ή μην κάνεις) – όπως έλεγε και ο μάστερ τζεντάι Γιόντα στον «Πόλεμο των Άστρων»: ή οι πρωτοβουλίες και κινήσεις που αναλαμβάνει ο πρωθυπουργός θα «βγουν» και η κυβέρνηση θα κάνει το άλμα προς τα μπρος ή δεν θα βγουν και η κατάσταση θα συνεχίσει να βαίνει αρνητική για τη Ν.Δ., η οποία πλέον μοιάζει να μην μπορεί να συγκρατήσει ακόμα και μέρος του «σκληρού πυρήνα» των ψηφοφόρων της.

Όμως, όπως λένε και κυβερνητικά στελέχη, με τα οποία επικοινώνησε το «Ποντίκι», η συνάρτηση είναι δύσκολη, πολυπαραγοντική και – κυρίως – με πολλές απρόβλεπτες παραμέτρους, οι οποίες και μπορούν εύκολα να ανατρέψουν σχεδιασμούς και στόχους, ιδίως, δε, όταν η πίεση της κοινωνίας είναι μεγάλη και η δυσπιστία απέναντι στο σύνολο των «συστημικών» κομμάτων στα ύψη.

Για παράδειγμα, λένε τα στελέχη αυτά, το μεγάλο στοίχημα του ανασχηματισμού δεν είναι απλώς να τοποθετηθούν τα, ας πούμε, «κατάλληλα» στελέχη στις «σωστές» θέσεις, αλλά το νέο κυβερνητικό σχήμα που θα προκύψει να μπορεί να στείλει το μήνυμα ότι η κυβέρνηση αυτή δεν θα αφήσει να πάνε χαμένα δύο χρόνια (όπως κατηγορείται ότι έκανε η τρέχουσα), αλλά θα έχει ένα σαφές και στιβαρό αφήγημα – και τον τρόπο να το υλοποιήσει.

Σύντομα και απτά αποτελέσματα

Με απλά λόγια, δεν αρκούν το «φύγε εσύ – έλα εσύ» και οι εξαντλημένες πλέον προεκλογικές δεσμεύσεις, π.χ., για μέσο μισθό 1.500 ευρώ στο τέλος της τετραετίας ή η δέσμευση για ασφαλή σιδηροδρομική γραμμή Αθήνας – Θεσσαλονίκης ώς το 2027 ή η αναφορά γενικώς και αορίστως σε «μεταρρυθμίσεις», τα αποτελέσματα των οποίων θα φανούν σε δύο χρόνια: ούτως ή άλλως, οι μεταρρυθμίσεις έχουν πάψει να κάνουν «γκελ» στον κόσμο εδώ και καιρό.

Αντιθέτως, λένε οι πηγές αυτές, ο ανασχηματισμός θα πρέπει να συνοδευτεί με άμεσα και απτά αποτελέσματα τα οποία θα έχουν θετικό αντίκτυπο στη ζωή των – δυσαρεστημένων – πολιτών, είτε αυτά θα αφορούν στη λειτουργία του βασανισμένου ΕΣΥ, είτε στην καταπολέμηση της ακρίβειας, είτε σε οιοδήποτε ζήτημα που κάνει την καθημερινότητα πιο δύσκολη, πιο επαχθή και πιο δυσάρεστη για τους πολίτες της χώρας.

Σε αντίθετη περίπτωση, εκτιμάται ότι με αφορμή και θρυαλλίδα την απολύτως πραγματική τραγωδία των Τεμπών – η οποία θα συνεχίσει να παραμένει στο προσκήνιο για μεγάλο ακόμα διάστημα – η διάχυτη δυσαρέσκεια θα συνεχίζει να καθορίζει το πολιτικό γίγνεσθαι, να προκαλεί φθορά στην κυβέρνηση και προοπτικά να απειλεί να στρέψει τους όλο και πιο δυσαρεστημένους πολίτες προς… άλλα λιβάδια, είτε συστημικά είτε και αντισυστημικά, όπως δείχνουν οι μετρήσεις.

Η λογική, δε, ότι ούτε η αντιπολίτευση εμφανίζεται να κερδίζει από αυτήν τη δυσαρέσκεια δύσκολα μπορεί να αποτελέσει επιχείρημα υπέρ της κυβέρνησης, καθώς πάντα υπάρχει ο φόβος μιας επανάληψης του Μαΐου του 2012, όταν το πολιτικό σκηνικό έγινε θρύψαλα. Επισημαίνεται, δε, ότι σε αντίθεση με το 2012, οπότε και υπήρχε η διάθεση συνεννόησης μεταξύ των συστημικών κομμάτων, τώρα τα πράγματα δείχνουν πολύ πιο ρευστά.

Το στοίχημα της Προανακριτικής

Υπό το ίδιο πρίσμα αντιμετωπίζεται και η Προανακριτική για τον Τριαντόπουλο και, μάλιστα, για πολλούς εντός της Ν.Δ. ίσως αποτελέσει και τη «δοκιμασία του οξέως» για την κυβέρνηση, τουλάχιστον όσον αφορά την προσπάθειά της να ανακτήσει την εμπιστοσύνη των πολιτών και να τους πείσει ότι όχι μόνο δεν συγκαλύπτει, αλλά κάνει και ό,τι περνά από το χέρι της για να αποκαλυφθούν τα πάντα γύρω από την τραγωδία των Τεμπών.

Μάλιστα, τα πρώτα δείγματα δεν είναι και πολύ θετικά, καθώς κατά τη συζήτηση για τη σύσταση της Επιτροπής η Ν.Δ. το μόνο που δεν είπε είναι ότι… κάνει και χάρη στην αντιπολίτευση και ότι δεν υπάρχει κανένα στοιχείο σε βάρος του, επικαλούμενη μια φράση από το πόρισμα του ΕΟΔΑΣΑΑΜ (που, όμως, αφορά συγκεκριμένες δράσεις) και το επίμαχο e-mail προς στελέχη της κυβέρνησης και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.

Πάντως, και μόνο το γεγονός ότι τα μέλη της Επιτροπής που επιλέχθηκαν από το κυβερνών κόμμα μοιάζουν να προέρχονται από μια, ας πούμε, μετριοπαθή πτέρυγα μοιάζει να στέλνει το μήνυμα ότι το… μάθημα της Εξεταστικής έγινε πάθημα και ότι η κυβέρνηση θα επιτρέψει στην Προανακριτική να δουλέψει κανονικά, να καλέσει όλους τους μάρτυρες που πρέπει και να καταλήξει σε ένα κατά το δυνατόν αντικειμενικό πόρισμα.

Ο διάβολος στις λεπτομέρειες

Βέβαια, όπως λέει και το ρητό, ο διάβολος κρύβεται στις λεπτομέρειες και πιθανόν εκεί θα κριθεί και το παιχνίδι, καθώς – όπως είπε και η Ντόρα Μπακογιάννη στον ΣΚΑΪ – η Προανακριτική αυτή ίσως να είναι και η πρώτη και να ακολουθήσει κι άλλη αντίστοιχη διαδικασία για τον Κώστα Αχ. Καραμανλή, αυτή τη φορά, όταν τελειώσει η δικαστική έρευνα για την τραγωδία των Τεμπών και ο ανακριτής παραδώσει το πόρισμά του. Για παράδειγμα:

● Ακόμα δεν είναι γνωστό αν η κυβέρνηση θα συναινέσει να κληθούν στην Προανακριτική ο τότε εκτελών χρέη υπουργού Μεταφορών Γιώργος Γεραπετρίτης, και ο τότε υφυπουργός και νυν υπουργός Επικρατείας Άκης Σκέρτσος, οι οποίοι ήταν παραλήπτες του e-mail Τριαντόπουλου.

● Αυτό καθαυτό το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου έθεσε την κυβέρνηση σε συναγερμό, καθώς εκτιμάται ότι κατά τη διάρκεια των εργασιών της Προανακριτικής μπορεί να «σκάσουν» κι άλλα τέτοια στοιχεία, τα οποία θα ανατρέψουν στρατηγικές και σχεδιασμούς.

● Σε τρίτο επίπεδο και με δεδομένο ότι οι εργασίες της Προανακριτικής θα γίνονται κεκλεισμένων των θυρών, θεωρείται βέβαιο ότι θα γίνεται ο… κακός χαμός όσον αφορά στην πληροφόρηση – οπότε υπάρχει κίνδυνος απώλειας του ελέγχου, αλλά και να… βγουν στα κάγκελα οι συγγενείς των θυμάτων της τραγωδίας, που αποτελούν και τους άμεσα ενδιαφερόμενους για τις εξελίξεις.

Με αυτά και με εκείνα, η κυβέρνηση καλείται να περπατήσει πάνω σε πολύ λεπτό πάγο, όσον αφορά τη διαχείριση της Προανακριτικής. Σε συνδυασμό, δε, με τα όσα προαναφέρθηκαν για τον ανασχηματισμό, γίνεται καταφανές ότι η περίοδος που ακολουθεί θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα – κατά τη φερόμενη ως κινεζική κατάρα – και τα αποτελέσματά της θα έχουν μείζονες και μακροπρόθεσμες συνέπειες.

topontiki.gr