Δύο νέα σκάνδαλα για τον Σαρκοζί: Οι μίζες του Κατάρ και ο Γάλλος μεγιστάνας Λαγκαντέρ

Καθώς ο Νικολά Σαρκοζί ετοιμάζεται να πάρει το δρόμο για τη φυλακή μετά τη καταδίκη του για την υπόθεση με το μαύρο χρήμα από τον Μουαμάρ Καντάφι, νέες «σκοτεινές» ιστορίες με πρωταγωνιστή τον πρώην πρόεδρο της Γαλλίας έρχονται στη δημοσιότητα.

Η Monde δημοσιεύει ρεπορτάζ για τις σχέσεις του Νικολά Σαρκοζί με το Κατάρ που απασχολούν τη γαλλική δικαιοσύνη. Από το 2019, με το άνοιγμα προκαταρκτικής έρευνας από την Εθνική Οικονομική Εισαγγελία (PNF) για διαφθορά, στο επίκεντρο βρίσκεται η αμφιλεγόμενη ανάθεση, στις 2 Δεκεμβρίου 2010, του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου 2022 στο εμιράτο.

Οι ανακριτές προσπαθούν να διαπιστώσουν τι αντάλλαγμα θα μπορούσε να είχε λάβει ο Σαρκοζί, πέρα από τις εμπορικές ευκαιρίες (οπλικά συστήματα, κατασκευές, μεταφορές) που περίμενε τότε το Ελιζέ, με αντάλλαγμα τη στήριξή του στην υποψηφιότητα της Ντόχα.

Σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα στα οποία είχε πρόσβαση η Monde, οι ανακριτές σημειώνουν ότι «αμέσως μετά την αποχώρησή του από την εξουσία, το πρώτο επαγγελματικό ταξίδι του Νικολά Σαρκοζί πραγματοποιήθηκε στο Κατάρ, όπου προσκλήθηκε από τις 9 έως 11 Δεκεμβρίου 2012», στο πλαίσιο του Doha Goals Forum – μιας διοργάνωσης χρηματοδοτούμενης από την Qatar National Bank, ελεγχόμενη κατά 50% από το κρατικό επενδυτικό ταμείο Qatar Investment Authority.

Εκεί, ο Σαρκοζί υπογράμμισε από το βήμα ότι «στήριξε την επιλογή» του Κατάρ για τη διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου, χωρίς όμως να διευκρινίσει τον τρόπο.

Οι ανακριτές σημειώνουν ότι μεταξύ Οκτωβρίου 2012 και Ιουνίου 2013, ο Σαρκοζί επισκέφθηκε τρεις φορές το Κατάρ με έξοδα της Ντόχα, προκειμένου να «ζητήσει» τη στήριξη του εμίρη Χαμάντ Αλ Θάνι και του επικεφαλής του κρατικού ταμείου για ένα σχέδιο επενδυτικού fund εκατοντάδων εκατομμυρίων ευρώ. Το σχέδιο τελικά κατέρρευσε εξαιτίας των δικαστικών προβλημάτων του φίλου του Σαρκοζί, επιχειρηματία Στεφάν Κουρμπί.

Το «κρίσιμο» γεύμα στο Ελιζέ

Κατά τους δικαστές, η ανάθεση του Μουντιάλ 2022 στο Κατάρ εξελίχθηκε σε ένα «διπλωματικό ζήτημα για τη Γαλλία» με το Ελιζέ να το έχει αναγνωρίσει ως τέτοιο «ήδη από τον Απρίλιο του 2010».

Σύμφωνα με σημειώματα της συμβούλου αθλητισμού του Νικολά Σαρκοζί, Σοφί Ντιόν, που αποκάλυψε το Mediapart, ο ρόλος του τότε προέδρου της UEFA, Μισέλ Πλατινί – ο οποίος ψήφισε υπέρ του Κατάρ – θεωρήθηκε κρίσιμος στα σχέδια του Σαρκοζί και του εμιράτου.

Ένα γεύμα που διοργανώθηκε στο Ελιζέ στις 23 Νοεμβρίου 2010, με τη συμμετοχή του Σαρκοζί, του διαδόχου Ταμίμ Αλ Θάνι και του Πλατινί, θεωρείται από τους δικαστές «καθοριστικό» και ότι «οδήγησε φανερά σε αλλαγή πρόθεσης ψήφου» στην κρίσιμη ψηφοφορία.

Το γεύμα, που έγινε έξι μήνες πριν την αγορά της Παρί Σεν Ζερμέν από την Qatar Sports Investments (QSI), έγινε υπό μυστικότητα, ενώ ένα χρόνο αργότερα προσλήφθηκε ο γιος του Πλατινί σε θυγατρική της QSI και 18 μήνες μετά το γεύμα το Κατάρ αύξησε τη συμμετοχή του στον όμιλο Λαγκαντέρ και λάνσαρε το BeIN Sports στη Γαλλία.

Παρότι ο Νικολά Σαρκοζί αρνείται μέχρι σήμερα οποιοδήποτε ρόλοζ σε αυτή τη «συμφωνία», το δικαστικό υλικό δείχνει ότι είχε λάβει «σημαντικά μηνύματα» από τον φίλο του Σεμπαστιάν Μπαζέν, τότε εκπρόσωπο του Colony Capital, ιδιοκτήτη της Παρί. Τελικά τον Ιούνιο 2011 η QSI εξαγόρασε την ομάδα έναντι 76 εκατ. ευρώ, με τους δικαστές να θεωρούν βέβαιη «την παρέμβαση του Ελιζέ υπέρ της πώλησης».

Η στάση του Πλατινί

Ο Μισέλ Πλατινί δήλωσε στους ανακριτές ότι ήταν «κατά» της πώλησης της Παρί στην QSI, «η οποία φαίνεται ωστόσο να συνδέεται με το αποτέλεσμα της ψηφοφορίας της 2ας Δεκεμβρίου». Από πληροφορίες που μετέφερε ο εμίρης Χαμάντ, φέρεται να είπε ότι ήταν ο Νικολά Σαρκοζί που «ζήτησε» την αγορά του συλλόγου.

Παρά τις καταθέσεις, οι δικαστές δεν φαίνεται να πείθονται ότι ο Πλατινί είχε ήδη αποφασίσει την ψήφο του πριν από το γεύμα στο Ελιζέ. Όπως σημειώνεται, οι δημόσιες δηλώσεις του Πλατινί «εξελίχθηκαν» με τον χρόνο, καταγράφοντας μια «εμφανή αλλαγή» σε συνδυασμό με «αμηχανία» για την υποστήριξη της στροφής που έκανε.

Το 2011, σε συνέντευξη στο ισπανικό Don Balon, υποστήριξε πως έδρασε με απόλυτη ανεξαρτησία, σημειώνοντας πως ο Σαρκοζί δεν του ζήτησε να ψηφίσει υπέρ του Κατάρ, αλλά παραδέχθηκε ότι του είπε πως «θα ήταν καλό να το κάνει».

Ο Πλατινί, που είχε ήδη δειπνήσει με τον Ταμίμ Αλ Θάνι τον Οκτώβριο 2010 στην Ελβετία, διαβεβαίωσε ότι «δεν έλαβε καμία ανταμοιβή» για την ψήφο του και ότι αυτή «δεν του υπαγορεύτηκε» από τον Σαρκοζί ή τους Καταριανούς. Επίσης, δήλωσε ότι στο περίφημο γεύμα του Ελιζέ δεν γνώριζε ποιοι θα συμμετέχουν. Όπως είπε «ανακάλυψε την παρουσία των Καταρινών αξιωματούχων μόλις έφτασε» στο προεδρικό μέγαρο.

Στήριξη στον Λαγκαντέρ

Οι σχέσεις Σαρκοζί – Κατάρ εμφανίζονται και σε άλλη έρευνα της Εθνικής Οικονομικής Εισαγγελίας (PNF), όπου ο επιχειρηματίας Αρνό Λαγκαντέρ κατηγορείται για «αγορά ψήφου». Σύμφωνα με δικαστικά έγγραφα, το 2018 ο Σαρκοζί κινήθηκε παρασκηνιακά ώστε να εξασφαλίσει την ψήφο του Κατάρ, βασικού μετόχου του Ομίλου Λαγκαντέρ, υπέρ των προτάσεων του φίλου του στην γενική συνέλευση.

Παράλληλα, πρότεινε – ανεπιτυχώς – να ενταχθεί στο εποπτικό συμβούλιο του ομίλου ο φίλος του και πρόεδρος της Παρί, Νασέρ Αλ-Κελαϊφί, ο οποίος κατηγορείται επίσης για «συνεργεία σε αγορά ψήφου».

Ένας πρώην συνεργάτης του Νασέρ Αλ-Κελαϊφί κατέθεσε το 2023 ότι «εκείνη την εποχή πηγαίναμε τουλάχιστον δύο φορές την εβδομάδα στη βίλα Μοντορενσί, στο 16ο διαμέρισμα, στο σπίτι της Κάρλα Μπρούνι, από την πίσω πόρτα», χωρίς να εξηγήσει γιατί αυτές οι συναντήσεις γίνονταν με τόση μυστικότητα και οι συμμετέχοντες λάμβαναν τέτοιες προφυλάξεις.

ieidiseis.gr

AP