Δύο περίεργες παρουσίες και μια απουσία στη σύσκεψη του Μαξίμου με τους «οπλάδες»

Στη συνάντηση στο Μέγαρο Μαξίμου ήταν οι: Δένδιας, Χρυσοχοΐδης, Κεφαλογιάννης, Κικίλιας ως πελάτες και δεν ήταν ο Θεοδωρικάκος ως χρηματοδότης.

Το ραντεβού των ιδιοκτητών της εγχώριας αμυντικής βιομηχανίας με την κυβέρνηση στο Μέγαρο Μαξίμου άργησε σαράντα χρόνια και γι’ αυτό αποτέλεσε είδηση.

Ήταν ένα πρώτο ραντεβού γνωριμίας, τυπικό και όχι ουσιαστικό που ωστόσο σηματοδότησε μια νέα εποχή στον Τομέα της Αμυντικής Βιομηχανίας.

Ωστόσο η δική μας παρατηρητικότητα στάθηκε σε δύο σημεία:

Επισήμανση 1η:

Στη λίστα των προσκληθέντων στο ραντεβού, εκτός από τους γνωστούς επιχειρηματίες που διαχρονικά εμπλέκονται στον χώρο της παραγωγής αμυντικού υλικού, συμπεριλαμβάνονταν και εκπρόσωποι δύο επιχειρηματικών ομίλων (ΒΙΟΧΑΛΚΟ – Σαρακάκη) που η δραστηριότητα τους δεν έχει καμία σχέση με την αμυντική βιομηχανία. Προφανώς σπεύδουν να εκδηλώσουν ενδιαφέρον – με την ευλογία αν όχι υπόδειξη του Μαξίμου – για να εμπλακούν στο σχέδιο «ReArm Europe» των 800 δισ. ευρώ που πρόσφατα εξήγγειλε η πρόεδρος της Κομισιόν, Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, για την ενίσχυση της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας.

Όπως ήταν αναμενόμενο η πρόσκληση των δύο αυτών επιχειρηματικών ομίλων στην σύναξη των παραγωγών – κατασκευαστών οπλικών συστημάτων στο Μέγαρο Μαξίμου προκαλεί ήδη πικρόχολα σχόλια στην ελεύθερη αγορά και τον επιχειρηματικό ανταγωνισμό (πολιτικός ανταγωνισμός δεν υπάρχει διότι δεν υφίσταται ενεργή αντιπολίτευση)…

Ουδείς γνωρίζει πώς και με τι αντικείμενο σχεδιάζουν να εμπλακούν στην αμυντική βιομηχανία ο κ. Μιχάλης Στασινόπουλος της ΒΙΟΧΑΛΚΟ και  ο όμιλος Σαρακάκη. Και αυτό προκαλεί ερωτηματικά, δημιουργεί σύγχυση, εξάγονται συμπεράσματα που μπορεί και να είναι αυθαίρετα, γίνονται περίεργοι συνειρμοί…

Κατά το παρελθόν και κυρίως τη «χρυσή» δεκαετία των εξοπλισμών 1996-2006, αρκετοί επιχειρηματικοί όμιλοι και εφοπλιστικές οικογένειες υπεράνω πάσης υποψίας είχαν εμπλακεί με το αζημίωτο στα εξοπλιστικά πρόγραμμα, λειτουργώντας ως «πλυντήρια» για το ξέπλυμα της μίζας πολιτικών και των στρατιωτικών. Ωστόσο καμία εμπλοκή δεν είχαν με την παραγωγή αμυντικού υλικού και καμία επένδυση δεν είχαν κάνει στον τομέα της έρευνας και της τεχνολογίας για την ανάπτυξη της ελληνικής αμυντικής βιομηχανίας.

Επομένως το αμαρτωλό παρελθόν της εμπλοκής Ελλήνων επιχειρηματιών και εφοπλιστών στην προμήθεια οπλικών συστημάτων σήμερα, γεννά καχυποψία και προκαλεί ποικίλα σχόλια. Για την αποφυγή παρεξηγήσεων και αρνητικών σχολίων καλό θα ήταν οι ίδιοι οι εκπρόσωποι των εταιριών που συμμετείχαν στην κυβερνητική σύναξη στο Μέγαρο Μαξίμου για την ανασύσταση της αμυντικής βιομηχανίας μέσω του σχεδίου «ReArm Europe», να γνωστοποιήσουν τα σχέδια που έχουν – εάν έχουν – καταθέσει στην κυβέρνηση για εμπλοκή τους στην αμυντική βιομηχανία.

Εκτός και εάν επιχειρηματίες και κυβερνώντες ονειρεύονται ότι το σχέδιο «ReArm Europe» θα βρέχει μίζες και εκείνοι πάντα με το αζημίωτο θα γίνονται τα «πλυντήρια» για την εξυπηρετήσει πολιτικών και στρατιωτικών…

Το ραντεβού στο Μαξίμου με τους κατασκευαστές αμυντικών υλικών εκτός του ότι είχε δύο «αδιευκρίνιστες» παρουσίες, υπήρξε και μια ηχηρή απουσία, του αρμόδιου υπουργείου Ανάπτυξης που διαθέτει τους πόρους για έρευνα – τεχνολογία και νεοφυείς εταιρίες!

Ήταν δηλαδή στη συνάντηση οι: Δένδιας, Χρυσοχοΐδης, Κεφαλογιάννης, Κικίλιας ως πελάτες  και ΔΕΝ ήταν ο Θεοδωρικάκος ως χρηματοδότης! Λίγο δύσκολο να τον είχαν ξεχάσει, προφανώς κάποιο «μαχαίρωμα» θα έφαγε κατά τη σύνταξη της λίστας των προσκληθέντων υπουργών. Άλλωστε διανύουμε την εποχή που τα συντροφικά μαχαιρώματα δίνουν και παίρνουν σε όλα τα κόμματα.

Δ.Β.

ieidiseis.gr