Εκλογές χωρίς νικητές μόνο με ηττημένους neostrategy.gr 12-06-2024 8:30 πμ

Του Νίκου Δημητρίου*

Όχι, δεν πρόκειται να παραιτηθεί ο πρωθυπουργός της χώρας μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών της 9ης Ιουλίου 2004, όπως έκανε, για παράδειγμα, ο Αλεξάντερ ντε Κρόο που άφησε την πρωθυπουργική καρέκλα του Βελγίου όταν το κόμμα του ηττήθηκε. Ούτε βεβαίως η χώρα πρόκειται να οδηγηθεί σε εθνικές εκλογές όπως συνέβη στη Γαλλία, όπου ο Μακρόν προσέφυγε στις κάλπες για τις 30 Ιουνίου μετά την πρωτοφανή νίκη της Μαρί Λεπέν.

Ούτε τέλος κάποιος πολιτικός αρχηγός της αντιπολίτευσης στην Ελλάδα προτίθεται να εγκαταλείψει τη θέση του. Αντιθέτως, οποιεσδήποτε εξελίξεις θα δρομολογήσει μετά την εκλογική ήττα του, θα έχουν τον ίδιο ως επίκεντρο και θα ελέγχονται απόλυτα από τον ίδιο.

Αμετροέπεια και πολιτικός τυχοδιωκτισμός

Στη χώρα της «φαιδράς πορτοκαλέας» όπου πρώτοι σε σταυρούς στις ευρωεκλογές ήρθαν ο Γ. Αυτιάς και ο Φρέντυ Μπελέρης με το σύνθημα «Πατρίς Θρησκεία Οικογένεια», όπου κατέλαβε τελικά έδρα στο ευρωκοινοβούλιο η κυρία Αφροδίτη Λατινοπούλου με… προγραμματική διακήρυξη «αν πρέπει οι γυναίκες ξυρίζουν τις μασχάλες τους», κυριαρχεί η αμετροέπεια, ο πολιτισμός τυχοδιωκτισμός και η λαμογιά.

Βγήκαν στον αφρό ακόμη και πολιτικοί αρχηγοί οι οποίοι με ποσοστό 9,30% δηλώνουν ευθαρσώς ότι θα είναι οι επόμενοι πρωθυπουργοί της χώρας, ελπίζοντας σε ένα… θαύμα μάλλον και εκβιάζοντας για παραγραφή των χρεών τους στην εφορία. Η, μπορεί και να πίστεψαν στις επιστολές του Χριστού που μοσχοπουλούν στους αφελείς ανά την επικράτεια όπως ακριβώς τους έπεισαν να τους ψηφίσουν και στις εκλογές.

Η αλήθεια όμως είναι ότι σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση δεν υπάρχουν νικητές αλλά μόνον ηττημένοι, με ελάχιστες εξαιρέσεις. Εκτός κι αν θεωρούμε «νικητές» την Ελληνική Λύση του κ. Κυριάκου Βελόπουλου που υπερδιπλασίασε τα ποσοστά του από τις εθνικές εκλογές του 2023, λαμβάνοντας από 4,4% ποσοστό 9,30% ή την κυρία Αφροδίτη Λατινοπούλου που έσπασε τελικά το φράγμα του 3% και εκλέγεται στο ευρωκοινοβούλιο.

Τα ποσοστά αυτά, όπως ακριβώς και τα ποσοστά της ΝΙΚΗΣ (4,37%), δεν σηματοδοτούν σε καμία περίπτωση «ευθυγράμμιση» της χώρας μας με τις εξελίξεις σε πολλές ευρωπαϊκές χώρες (Αυστρία, Γαλλία, Ιταλία, Ουγγαρία κλπ) στις οποίες επέλασε η ακροδεξιά.

Η ΝΔ κινείται στη μετα-Μητσοτάκη εποχή

Αντιθέτως, η ήττα της ΝΔ, η οποία έχασε περίπου 13% μέσα σε μόλις ένα χρόνο (από 40,56% έπεσε στο 28,31%), δηλαδή περίπου 1 εκατ. ψηφοφόρους, προσλαμβάνει μία ιδιαίτερη σημασία και αποκτά ιδιαίτερα χαρακτηριστικά μετά και την ιδεολογικοπολιτική μετάλλαξη που επιχειρήθηκε προεκλογικά με την ένταξη στα ψηφοδέλτια των κ.κ. Μπελέρη και Αυτιά. Η, ακόμη και τα συνθήματα του ίδιου του κ. Κυριάκου Μητσοτάκη ο οποίος κινήθηκε με καθαρά ακροδεξιό βηματισμό, μιλώντας στην προεκλογική συγκέντρωση στο Σύνταγμα ακόμα και για «εισβολή μεταναστών»!

Ο «εκλογολόγος» της ΝΔ, κ. Θόδωρος Λιβάνιος, παραδέχθηκε ότι το κυβερνών κόμμα κατέγραψε σημαντικές απώλειες στους ελεύθερους επαγγελματίες και στους αγρότες, είχε σοβαρές διαρροές στη βόρεια Ελλάδα προς στα κόμματα στα δεξιά. Και ηλικιακά όμως η ΝΔ είχε σημαντικές απώλειες στην ηλικιακή ομάδα των 45-54, ενώ και στους συνταξιούχους «έγραψε» πολύ χειρότερα του αναμενόμενου.

Ο κ. Μητσοτάκης με την τακτική που ακολούθησε πέτυχε δύο πράγματα: Πρώτο, να απωλέσει την κυριαρχία του στο κεντρώο χώρο που λειτουργούσε ως διαβατήριο για την διακυβέρνηση της χώρας και, δεύτερον, να έχει διαρροές και προς τα δεξιά, γεγονότα που καθιστούν ιδιαίτερα δυσχερή την όποια ανάκαμψη του κόμματος υπό την ηγεσία του.

Ο (δομικός) ανασχηματισμός στον οποίον θα προχωρήσει προκειμένου να δείξει ότι έλαβε το μήνυμα, αν και θα του δώσει μία χρονική ανάσα, δεν θα μπορέσει να ανακόψει την κατρακύλα της ΝΔ, η οποία αντιθέτως θα επιταχύνει τα διαλυτικά φαινόμενα στο κυβερνών κόμμα. Δηλαδή, η ΝΔ από την επομένη των ευρωεκλογών έχει αρχίσει να κινείται στο αστερισμό της μετά Μητσοτάκη εποχής.

Οι κ. Κασελάκης και Ανδρουλάκης, στις δηλώσεις τους μετά τις εκλογές άφησαν να εννοηθεί ότι θα αναλάβουν πρωτοβουλίες για τη σύγκλιση του προοδευτικού χώρου, χωρίς ωστόσο να διαφανεί ότι είναι διατεθειμένοι να παραμερίσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες, προκειμένου να διευκολύνουν τις διαδικασίες για την αναγέννηση της κεντροαριστεράς.

Οι ψηφοφόροι στην Ελλάδα αποδοκίμασαν συνολικά την πολιτική της κυβέρνησης στην οικονομία, την υγεία, την παιδεία κ.λπ. Η, πιο σωστά την μη πολιτική της κυβέρνησης. Γιατί ο πρωθυπουργός δεν έκανε τίποτα άλλο παρά να ταυτιστεί με τις πιο ακραίες πολιτικές που οδήγησαν την Ευρώπη που την μετέτρεψαν στην ουσία σε προτεκτοράτο των ΗΠΑ.

Είναι μία πολιτική που καταβαράθρωσε τα ευρωπαϊκά ιδεώδη, αποτελεί πλέον ευθεία απειλή για τις δημοκρατικές κατακτήσεις, αποσάρθρωσε τις παραδοσιακές συμμαχίες και οδήγησε στην υπονόμευση του παραδοσιακού αναπτυξιακού μοντέλου της γηραιάς ηπείρου, η οποία τείνει να μετατραπεί σε αποικία των ΗΠΑ.

Η στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης στον πόλεμο της Ουκρανίας και στην συνεχιζόμενη γενοκτονία του Ισραήλ στη Γάζα – στην οποία ο κ. Μητσοτάκης ταυτίσθηκε με τα πιο ακραία και εξτρεμιστικά στοιχεία διαγράφοντας εν μία νυκτί συμμαχίες δεκαετιών της χώρας -, αποτελούν μόνον την κορυφή του παγόβουνου.

Η κλειστή κάστα της Ευρώπης

Από την άλλη πλευρά, οι κρίσιμες αποφάσεις στην Ευρώπη λαμβάνονται πλέον από μία «κλειστή κάστα» μακριά από δημοκρατικές διαδικασίες, καθιστώντας ακόμη και τις εκλογές για το ευρωκοινοβούλιο διακοσμητικές. Τα σκάνδαλα, η διαφθορά, η διαπλοκή και οι απάτες είναι πλέον στην ημερήσια διάταξη. Η ενίσχυση, ως εκ τούτου, των ευρωσκεπτικιστών είναι απολύτως ερμηνεύσιμη.

Η πολιτική ωστόσο του κ. Μητσοτάκη πήγε ένα βήμα παραπέρα: δημιούργησε στην Ελλάδα το δικό του ολιγαρχικό λόμπι, το οποίο με το πρόσχημα της «τόνωσης της ανάπτυξης» λυμαίνεται τα πάντα κερδοσκοπώντας σε βάρος του λαού. Είναι ίσως η μοναδική μεταπολιτευτική κυβέρνηση στην οποία η διαφθορά και η διαπλοκή έχει λάβει τέτοιες διαστάσεις.

Απογυμνώθηκε συνολικά το πολιτικό σύστημα

Εκτός όμως από την ήττα της ΝΔ, οι ευρωεκλογές της 9ης Ιουνίου 2024 θα περάσουν στην ιστορία ως τις εκλογές που απογύμνωσαν συνολικά το πολιτικό σύστημα της χώρας.

Κυριάρχησε η γενικευμένη αδιαφορία, χωρίς τα κόμματά της κεντροαριστεράς να αποκομίσουν πολιτικά οφέλη από την ήττα της ΝΔ. Με εξαίρεση του ΚΚΕ το οποίο κατόρθωσε να αυξήσει τα ποσοστά του, ο ΣΥΡΙΖΑ, υπό τον κ. Κασελάκη έχασε περίπου τρείς μονάδες από τις εκλογές του 2024 και το ΠΑΣΟΚ, αν και αποκόμισε ελάχιστα οφέλη, αυξάνοντας τα ποσοστά του κατά μία περίπου μονάδα, δεν πέτυχε το στόχο του να γίνει δεύτερο κόμμα. Οι αποχωρήσαντες από τον ΣΥΡΙΖΑ καταβαραθρώθηκαν, γεγονός που επιβεβαιώνει ότι η πραγματική αιτία της διάσπασης υπήρξε «μάχη για την καρέκλα», κάτι που αφήνει παντελώς αδιάφορο τον ελληνικό λαό.

Οι κ. Κασελάκης και Ανδρουλάκης, στις δηλώσεις τους μετά τις εκλογές άφησαν να εννοηθεί ότι θα αναλάβουν πρωτοβουλίες για τη σύγκλιση του προοδευτικού χώρου, χωρίς ωστόσο να διαφανεί ότι είναι διατεθειμένοι να παραμερίσουν τις προσωπικές τους φιλοδοξίες, προκειμένου να διευκολύνουν τις διαδικασίες για την αναγέννηση της κεντροαριστεράς. Μ΄ άλλα λόγια, η αποτυχία του πειράματος που προϋποθέτει κυρίως τη στράτευση νέων, άφθαρτων, φερέγγυων και αξιόπιστων προσώπων, θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη πριν καν ξεκινήσει.

Αντιθέτως, ο κ. Κασελάκης, όπως αφήνουν να εννοηθεί συνεργάτες του, ποντάρει στο καταστατικό συνέδριο του ΣΥΡΙΖΑ ώστε να προχωρήσει η πολυδιαφημιζόμενη ανανέωση και διεύρυνση του κόμματος. Στην πράξη όμως θα επιχειρήσει να το χρησιμοποιήσει ως μια ευκαιρία για να ελέγξει απόλυτα τα όργανα του κόμματος και να εδραιώσει μ΄ αυτόν τον τρόπο τη θέση του.

«Δεν πρέπει να κρυβόμαστε, πρέπει να βρούμε τι φταίει να δουλέψουμε και να το διορθώσουμε» είπε από την πλευρά του ο κ. Νίκος Ανδρουλάκης το βράδυ της Κυριακής. Η αποτίμηση του αποτελέσματος που αναμένεται να γίνει στα όργανα του κόμματος δεν αρκεί με δεδομένο ότι τα ίδια πρόσωπα που ευθύνονται για την παρούσα κατάσταση καλούνται να λάβουν τις σχετικές αποφάσεις για το μέλλον.

Τι μέλλει γενέσθαι; Ας ελπίσουμε ότι η ιστορία, όπως και η φύση, που απεχθάνονται τα κενά, θα δώσει τη…λύση.

*Ο Νίκος Δημητρίου είναι δημοσιογράφος

Οι απόψεις που εκφράζονται στο παρόν άρθρο αποτελούν προσωπικές απόψεις του συντάκτη / της συντάκτριας και δεν απηχούν απαραίτητα τις απόψεις του neostrategy.gr

neostrategy.gr