Όποιος ψάχνει σπίτι να νοικιάσει στην Αθήνα και, κυρίως, όποιος έχει ή γνωρίζει νέα παιδιά που θέλουν να ανοίξουν δικό τους σπίτι, έχει συνειδητοποιήσει πόσο τραγική είναι η στεγαστική πολιτική στην Ελλάδα.
Χωρίς πολλά λόγια, με τα εισοδήματα που έχουν οι νέοι και, αν οι γονείς τους δεν μπορούν να βοηθήσουν, πολύ δύσκολα θα αφήσουν το οικογενειακό σπίτι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τη ζωή τους, το δημογραφικό πρόβλημα της χώρας και όλα τα συναφή.
Και όμως δεν ήταν πάντα έτσι. Για παράδειγμα, στiς αρχές της δεκαετίας του ’80, όταν ο βασικός μισθός ξεκινούσε από τις 10.000 δραχμές, ένας νέος εργαζόμενος μπορούσε να βρει σπίτι με 3.000 δραχμές, δηλαδή το ένα τρίτο του εισοδήματός του. Σήμερα, ο βασικός μισθός(περίπου 700 ευρώ) φτάνει δεν φτάνει για τα έξοδα ενός σπιτιού σε μια κάπως καλή γειτονιά της πρωτεύουσας.
Η Ελλάδα έχει ένα από τα πιο υψηλά ποσοστά ιδιοκατοίκησης στον κόσμο. Όμως, τα τελευταία χρόνια για διάφορους λόγους η ανεύρεση αξιοπρεπούς στέγης για τα νέα ζευγάρια είναι κάτι σαν Γολγοθάς. Η ζήτηση είναι μεγαλύτερη από την προσφορά, με αποτέλεσμα οι τιμές να εκτοξεύονται και η Αθήνα, τηρουμένων των αναλογιών, να συναγωνίζεται το Λονδίνο και το Βερολίνο στο πρόβλημα αυτό. Το οποίο χειροτερεύει τόσο από την έλλειψη νέων οικοδομών λόγω της δεκαετούς οικονομικής κρίσης όσο και από την εμφάνιση των πλατφορμών τύπου Airbnb, που αποφέρουν εύκολο και γρήγορο κέρδος, κυρίως από ξένους ενοικιαστές.
Όλα αυτά είναι, φυσικά, σε βάρος των Ελλήνων και, κυρίως, των νέων που σχεδιάζουν τη δική τους οικογένεια. Και δεν μπορεί να λυθεί παρά μόνο μέσα από την κρατική παρέμβαση, στα πρότυπα άλλων χωρών που το αντιμετώπισαν. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν έχει κάνει μέχρι στιγμής τίποτα προς αυτήν την κατεύθυνση. Και η κατάσταση όλο και χειροτερεύει.
Γι’ αυτό είναι αξιοσημείωτο ότι τουλάχιστον στην αντιπολίτευση δίνουν την πρέπουσα σημασία στο θέμα, όπως δείχνει όσα έγραψε ο Αλέξης Τσίπρας εδώ στο Νews 24/7. Στο ίδιο πνεύμα είναι όσα έχει γράψει ο Νίκος Χριστοδουλάκης, επικεφαλής του Ινστιτούτου για την Σοσιαλδημοκρατία του Κινήματος Αλλαγής.
Είναι κάτι παραπάνω από προφανές ότι μια χώρα με γερασμένο πληθυσμό, όπως η Ελλάδα, δεν έχει την πολυτέλεια να αδιαφορεί για τους νέους της. Και ένα πρώτο δείγμα του ενδιαφέροντός της θα ήταν μια εκτεταμένη κρατική παρέμβαση με στόχο την εξασφάλιση προσιτής στέγης στα νέα ζευγάρια.
Παραδείγματα να αντιγράψουμε υπάρχουν στην Ευρώπη, πόροι μπορούν να βρεθούν (χιλιάδες είναι τα αναξιοποίητα δημόσια κτίρια), βούληση και αποφασιστικότητα χρειάζονται.
Πέρα από τα συνήθη λόγια, αυτή θα ήταν μια πραγματικά προοδευτική πολιτική.
news247.gr
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
