Επίδομα ανεργίας: Μεγαλύτερο αλλά για λίγους μήνες – Εγκαταλείπονται οι μακροχρόνια άνεργοι

Όλες οι… μεταρρυθμιστικές διακηρύξεις της κυβέρνησης λαμβάνουν επικίνδυνη τροπή μετά το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών. Τι συμβαίνει με το επίδομα ανεργίας.

Διαιρεμένη στα δυο μοιάζει η ΝΔ για το εάν θα πρέπει να κατευθυνθεί «Δεξιά» ή στο «Κέντρο» λόγω και της αβουλίας του κ.Μητσοτάκη. Διχοστασία και αποκλίνουσες κυβερνητικές τάσεις που αποτυπώνονται και στην δυστοκία του ανασχηματισμού. Τριβές που εφάπτονται με τις προσωπικές στοχεύσεις…

Η λεγόμενη «εκσυγχρονιστική ομάδα της ΝΔ (Μπακογιάννη, Σκυλακάκης, Χατζηδάκης κ.α.), οι Βρυξέλλες και η Τράπεζα της Ελλάδας πιέζουν για ολοκλήρωση των «μεταρρυθμίσεων», ενώ η λαϊκό-δεξιά τάση επιθυμεί την επιστροφή στην περίοδο της πανδημίας. (Αν όχι την περίοδο των πολλαπλών ελλειμμάτων της κυβέρνησης Καραμανλή 2004-2009).

Επί κορονοϊού όπου η κυβέρνηση δαπάνησε πάνω από 62 δισ. ευρώ αυξάνοντας το χρέος και το δημόσιο έλλειμμα. (Σ.σ. Αν και ένα μεγάλο τμήμα αυτών των χρημάτων το σπατάλησε σε αχρείαστες διαφημιστικές δαπάνες και για το «τάισμα» του κομματικού κράτους).

Μεταξύ των μεταρρυθμίσεων που έχουν μείνει «μετέωρες» λόγω του εκλογικού αποτελέσματος είναι το Ασφαλιστικό (δεύτερη εθνική σύνταξη στις χήρες, εάν θα περικόπτεται η σύνταξη σε περίπτωση εργασίας στο 35%, η αύξηση των ορίων ηλικίας για συνταξιοδότηση κ.α.).

Στόχος παραμένει η μείωση των συνταξιοδοτικών δαπανών καθώς ο ΕΦΚΑ αντιμετωπίζει έλλειμμα διαχείρισης λόγω των (πρόωρων) συνταξιοδοτήσεων. Κυρίως από (επιστήμονες) ελεύθερους επαγγελματίες οι οποίοι συνταξιοδοτούνται και συνεχίζουν να απασχολούνται εφόσον καταργήθηκε το πέναλτι στις καταβολές του ΕΦΚΑ…

Ωστόσο, κομβικό σημείο των προσεχών μεταρρυθμίσεων αποτελεί το επίδομα ανεργίας..

Η εκσυγχρονιστική τάση θέλει να αλλάξει τον τρόπο καταβολής, δίνοντας μεγαλύτερο ποσό στους υψηλόμισθους και κατά τους πρώτους μήνες μετά την απόλυση, αλλά αυτό να είναι δημοσιονομικό ουδέτερο.

Κοντολογίς, ένα υπάλληλος των 1.500 ευρώ το μήνα να λαμβάνει κάπως μεγαλύτερο επίδομα ανεργίας από τα 509 ευρώ που ισχύει σήμερα οριζόντια για όλους τους επιδοτούμενους ανέργους, ανεξαρτήτως ύψος εισφορών και επιπέδου αποδοχών.

Αυτό μοιάζει αναγκαίο καθώς σε όλη την κοινωνική Ευρώπη το επίδομα ανεργίας, τουλάχιστον κατά τους πρώτους μήνες της ανεργίας, κυμαίνεται στο 80% του τελευταίου μισθού. Έτσι ώστε να είναι πιο ομαλή η μετάβαση από την περίοδο της απασχόλησης στην απουσία εργασίας…

Ωστόσο, ακόμη και για τον αμειβόμενο με τον βασικό μισθό των 830 ευρώ το μήνα το επίδομα ανεργίας μετά βίας φτάνει στο 60% των αποδοχών των εν ενεργεία (509 ευρώ).
Κατά συνέπεια, η αναμόρφωση του επιδόματος ανεργίας πρέπει να αρχίσει από τους αμειβόμενους με τον βασικό μισθό και να επεκταθεί σε κάθε μισθολογικό επίπεδο, ώστε να διασφάλιζε ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης κατά την περίοδο της ανεργίας.

Κάτι τέτοιο όμως απαιτεί περισσότερα κονδύλια για παθητικά μέτρα προστασίας των ανέργων. Πλην όμως η κυβέρνηση προσπαθεί να τα αναμορφώσει με τα υφιστάμενα πενιχρά κονδύλια (1,32 δισ. ευρώ στο φετινό προϋπολογισμό). Κονδύλι που είναι μειωμένο κατά 380 εκ. ευρώ εν σχέσει με το 2022 και τα παλαιότερα χρόνια. Καθώς από αυτές στις κοινωνικές δαπάνες επιχειρεί η κυβέρνηση θα δημιουργήσει… περίσσευμα ώστε να το καταγράψει σαν πλεόνασμα της «γενικής κυβέρνησης».

Κατά συνέπεια, το μόνο σχέδιο που έχει επεξεργαστεί το υπουργείο Εργασίας είναι η ποσοστιαία -κλιμακωτή ανάλογα με τις αποδοχές- αύξηση του επιδόματος ανεργίας, αλλά μόνο κατά τους πρώτους μήνες της ανεργίας. Και το επίδομα να φθίνει δραματικά το δεύτερο εξάμηνο.

Ήδη η κυβέρνηση, με τον νόμο 553/23, κατάργησε άλλα δύο επιδόματα για τους μακροχρόνια ανέργους:

• το επίδομα των 13 ημερομισθίων το μήνα (249 ευρώ το 2023) που χορηγούσε ο ΟΑΕΔ (νυν ΔΥΠΑ) από το 1983 στους μακροχρόνια ανέργους.
• του ειδικού βοηθήματος που καταβαλλόταν μετά την τρίμηνη παράταση στο μητρώο ανέργων (287 ευρώ το τρίμηνο).

Το ιδεολογικό υπόβαθρο που υπάρχει πίσω από αυτή την τακτική είναι η βίαιη εξώθηση των ανέργων να βρουν γρήγορα μια οποιαδήποτε δουλειά. Να περιοριστεί η (όποια) διαπραγματευτική δύναμη του μισθωτού έτσι ώστε να μειωθεί η ανεργία τριβής …