Επικοινωνιακό παιχνίδι με τα γαλλικά όπλα για να «χρυσωθεί» το… καλώδιο

Πολύ καλά πήγε για τη γαλλική πολεμική βιομηχανία η επίσκεψη του Γάλλου υπουργού Άμυνας Σεμπαστιάν Λεκορνί στην Αθήνα. Ο Νίκος Δένδιας υπέγραψε με τον Γάλλο ομόλογό του σύμβαση για την προμήθεια 16 νέων πυραύλων Exocet, κόστους 33 εκατομμυρίων ευρώ. Ακόμα πιο σημαντική όμως ήταν η δήλωση Δένδια ότι θα εισηγηθεί στο ΚΥΣΕΑ την αγορά τέταρτης φρεγάτας Belhara. To κόστος μιας Belhara είναι περίπου 1 δισ. ευρώ, οπότε θα ανοίξουν σαμπάνιες στα γαλλικά ναυπηγεία.

Ποιος είναι ο σχεδιασμός;

Η δήλωση Δένδια προκάλεσε την αντίδραση του τομεάρχη Άμυνας του ΣΥΡΙΖΑ Συμεών Κεδίκογλου. Συγκεκριμένα, ο Κεδίκογλου ανέφερε ότι στην ενημέρωση της Επιτροπής Εξοπλιστικών της Βουλής από τον Υπουργό Εθνικής Άμυνας για τον προγραμματισμό του Υπουργείου πριν λίγες μέρες δεν έγινε θεσμικά αναφορά για τέταρτη φρεγάτα Belharra.
Ανάλογη δήλωση έκανε και η βουλεύτρια της Νέας Αριστεράς Σία Αναγνωστοπούλου: «Μόλις προχθές στην Επιτροπή εξοπλιστικών της Βουλής μας παρουσιάστηκε το 12ετές μακροπρόθεσμο πρόγραμμα εξοπλιστικών κόστους 28 δισ. ευρώ από τον κ. Δένδια. Για 4η Μπελαρά δεν ειπώθηκε λέξη! […] Όταν λέμε ότι ψωνίζουν από ράφια του σούπερ μάρκετ, χωρίς καμιά σκέψη για τα χρήματα που ΠΕΡΙΚΟΠΤΟΝΤΑΙ από άλλες σημαντικές δαπάνες (υγεία, παιδεία, μισθούς, συντάξεις, επιδόματα ΑΜΕΑ κλπ) αυτό εννοούμε».

Ελλάς -Γαλλία συμμαχία;

Η συνεχής προμήθεια πανάκριβων οπλικών συστημάτων χρησιμοποιείται επικοινωνιακά από την κυβέρνηση για να επιδειχτεί εθνική πυγμή, κάτι που φαίνεται να έχει απήχηση στους ψηφοφόρους της Νέας Δημοκρατίας. Ειδικά η προμήθεια γαλλικών όπλων παρουσιάζεται ως εφαλτήριο γαλλικών στρατιωτικών παρεμβάσεων υπέρ της Ελλάδας στις αντιπαραθέσεις της με την Τουρκία.

Το τελευταίο διάστημα σειρά δημοσιευμάτων παρουσίασαν το πέρασμα του αεροπλανοφόρου Σαρλ ντε Γκολ από την Ελλάδα ως μορφή πίεσης προς την Τουρκία για το καλώδιο ηλεκτρικής διασύνδεσης ΕΕ-Ισραήλ -η εταιρία που κάνει το έργο είναι γαλλικών συμφερόντων. Υπενθυμίζεται ότι η Τουρκία παρανόμως εμποδίζει τις έρευνες για τον πόντιση του καλωδίου νοτίως της Κάσου. Η υποτιθέμενη γαλλική παρέμβαση δεν πτόησε το τουρκικό ΥΠΕΞ να κάνει στις 10 Απριλίου την τελεσιγραφικού τύπου δήλωση ότι «η Τουρκία δεν πρόκειται να επιτρέψει την πόντιση του καλωδίου».

Το σίγουρο είναι ότι οι δηλώσεις του Λεκορνί μετά τις συναντήσεις του με Δένδια και Μητσοτάκη σε καμιά περίπτωση δεν παραπέμπουν σε κάποιοι είδους αποφασιστική κίνηση της Γαλλίας προς την Τουρκία. Ο Γάλλος υπουργός Άμυνας περιορίστηκε να πει ότι «το ζήτημα της θαλάσσιας άμυνας είναι ο θεμέλιος λίθος των ελληνογαλλικών συζητήσεων.

Αναβολή για άγνωστο χρόνο

Την ώρα που ο Νίκος Δένδιας ανακοίνωνε τις νέες αγορές γαλλικών οπλικών συστημάτων, ο Παύλος Μαρινάκης στο μπρίφινγκ επιβεβαίωνε εμμέσως τη γαλλική απροθυμία για να παρέμβει για το καλώδιο. Συγκεκριμένα, ο κυβερνητικός εκπρόσωπος δήλωσε η επίσκεψη Λεκορνί «δεν έχει κάποια σχέση με το καλώδιο» καθώς και ότι «είναι διαφορετική η ατζέντα της συνάντησης μεταξύ του πρωθυπουργού και του Γάλλου υπουργού Άμυνας, αντιστοίχως και του Γάλλου υπουργού Άμυνας με τον Έλληνα υπουργό Άμυνας, τον κύριο Δένδια». Επιπλέον, ο Παύλος Μαρινάκης παρέπεμψε εκ νέου στις δηλώσεις Γεραπετρίτη στο Φόρουμ των Δελφών, σύμφωνα με τις οποίες η πόντιση του καλωδίου θα γίνει κάποια στιγμή σε ένα απροσδιόριστο μέλλον.

Είναι πολύ μεγάλη η διαφορά αυτών των δηλώσεων με τα δημοσιεύματα που διέρρεαν οι κυβερνητικοί κύκλοι περί της γαλλικής στρατιωτικής παρουσίας που θα άλλαζε τους όρους του παιχνιδιού νοτίως της Κάσου. Στην πραγματικότητα, ούτε η Γαλλία, ούτε οι ΗΠΑ αλλά ούτε και το Ισραήλ θα διακινδυνεύσουν τη σχέση τους με την Τουρκία χάριν ενός ηλεκτρικού καλωδίου.

Ακατανόητη κίνηση

Είναι αλήθεια ότι η πόντιση ενός καλωδίου δεν θα ήταν θέμα πριν λίγα χρόνια -τα καλώδια δεν επηρεάζουν το βυθό, οπότε δεν σχετίζονται με την υφαλοκρηπίδα. Είναι όμως εξίσου αλήθεια ότι οποιαδήποτε ελληνική κυβέρνηση θα έπρεπε να πάρει πολύ σοβαρά υπόψη τις κινήσεις της Άγκυρας, πριν κάνει οποιαδήποτε κίνηση -σε αυτές τις περιπτώσεις η αντιπολιτευτική πλειοδοσία εντάσσεται στην κατηγορία της «τζάμπα μαγκιάς».

Το ερώτημα είναι γιατί η κυβέρνηση σήκωσε από μόνη της το ζήτημα κάνοντας διάφορες βαρύγδουπους δηλώσεις ότι «το πλοίο θα βγει». Οι δηλώσεις αυτές που τώρα μαζεύονται, δημιουργούν την αίσθηση της ελληνικής υποχώρησης για ένα ζήτημα που επί της ουσίας πιο πολύ αφορά το Ισραήλ παρά την Ελλάδα. Και δεν μπορεί να μη σκεφτεί κανείς ότι προκειμένου να «χρυσωθεί» το φιάσκο του καλωδίου, γίνεται επικοινωνιακό παιχνίδι με τους εξοπλισμούς.

Γιάννης Αλμπάνης

dnews.gr