Eurostat: Ο εργοδότης ή ο πελάτης καθορίζει το χρόνο εργασίας για το 61% των εργαζομένων στην ΕΕ, 72% στην Ελλάδα

Βρυξέλλες, του Θάνου Αθανασίου

Επιπλέον, σχεδόν ένας στους πέντε εργαζόμενους (17% στην ΕΕ, 10% στην Κύπρο και 11% στην Ελλάδα) ανέφεραν ότι εργοδότες ή πελάτες είχαν επικοινωνήσει αρκετές φορές μαζί τους κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου τους τους τελευταίους δύο μήνες, ενώ σχεδόν ένας στους τέσσερις εργαζόμενους (23% στην Η ΕΕ, το 17% στην Κύπρο και το 30% στην Ελλάδα) είχαν περιστασιακή επαφή. Η πλειονότητα των εργαζομένων στην ΕΕ (59% στην ΕΕ, 72% στην Κύπρο και 58% στην Ελλάδα) ανέφερε ότι δεν είχε επικοινωνία με τον εργοδότη ή τους πελάτες του κατά τον ελεύθερο χρόνο τους τελευταίους 2 μήνες.

Παρόλο που οι μισθωτοί στην πλειονότητα των κρατών μελών της ΕΕ ανέφεραν ότι ο εργοδότης, η οργάνωση ή οι πελάτες τους αποφάσισαν τον χρόνο εργασίας τους, σχεδόν το 60% των απασχολούμενων στην ΕΕ σπάνια ή ποτέ δεν αντιμετώπισαν απρόβλεπτες απαιτήσεις, όπως απαιτήσεις από καθήκοντα, πελάτες ή ανώτερους , με συνέπεια την αλλαγή του χρόνου εργασίας στην κύρια εργασία τους.

Περίπου ένας στους πέντε απασχολούμενους αντιμετώπισε τέτοιες απρόβλεπτες απαιτήσεις τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα (21%) ή μία φορά το μήνα (19%). Επιπλέον, η λήψη άδειας μίας ή δύο ωρών για προσωπικά ή οικογενειακά θέματα σε σύντομο χρονικό διάστημα θεωρήθηκε πολύ εύκολη για το 66% των εργαζομένων. Ομοίως, η πλειοψηφία των μισθωτών (55%) θεώρησε ότι η λήψη μιας ή δύο ημερών άδειας σε σύντομο χρονικό διάστημα ήταν πολύ ή αρκετά εύκολη.

Οι εργαζόμενοι με τη μικρότερη επιρροή στον χρόνο εργασίας τους βρίσκονται στη Βουλγαρία, καθώς για το 80% αυτών η απόφαση για τον χρόνο εργασίας τους ελήφθη από τον εργοδότη, την οργάνωση ή τους πελάτες τους, καθώς και στη Λιθουανία και την Ουγγαρία (και οι δύο 79%). Οι εργαζόμενοι στην Κύπρο και την Κροατία (και οι δύο 74%) και η Λετονία (73%) τους ακολούθησαν στενά. Αντίθετα, οι εργαζόμενοι με την υψηλότερη επιρροή στον χρόνο εργασίας τους ήταν στη Φινλανδία, καθώς ο εργοδότης, η οργάνωση ή οι πελάτες αποφάσισαν κυρίως για το χρόνο εργασίας μόνο για το 30% από αυτούς, και στη Σουηδία (35%). Ακολούθησαν οι εργαζόμενοι στη Δανία, το Λουξεμβούργο και τις Κάτω Χώρες (από 49%).

Το 2019, η πλειοψηφία των εργαζομένων (59%) στην ΕΕ ανέφεραν ότι δεν είχαν επικοινωνία τους τελευταίους δύο μήνες από τον εργοδότη ή τους πελάτες τους κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου και το 23% ανέφεραν ότι έρχονται σε επαφή με περιστασιακά. Ωστόσο, σχεδόν ένας στους πέντε εργαζόμενους (17%) στην ΕΕ έχει τέτοια επικοινωνία αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου τους. Αυτό το μερίδιο είναι υψηλότερο για τους άνδρες (20%) από τις γυναίκες (14%).

Για το 10% των απασχολούμενων απαιτήθηκε “επείγουσα δράση πριν από την επόμενη εργάσιμη ημέρα” ενώ το 7% των εργαζομένων είχε επικοινωνίες πολλές φορές σε ώρες ανάπαυσης χωρίς να απαιτείται από αυτούς επείγουσα δράση. Ομοίως, αυτό το μερίδιο είναι υψηλότερο για τους άνδρες (12%) από τις γυναίκες (8%).

Το 2019, οι οικονομικές δραστηριότητες με τα υψηλότερα μερίδια εργαζομένων που είχαν επικοινωνήσει αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου τους με απαιτούμενη άμεση δράση ήταν οι τομείς εργασίας που σχετίζονται με τα ακίνητα (18%), τις πληροφορίες και την επικοινωνία (15%) και οι επαγγελματικές, επιστημονικές και τεχνικές δραστηριότητες, διοικητικές και υποστήριξη υπηρεσιών υποστήριξης (14%).

Όσον αφορά τα επαγγέλματα, οι διευθυντές κατέγραψαν μακράν το υψηλότερο μερίδιο ατόμων που είχαν επικοινωνίες πολλές φορές κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου τους με άμεση δράση (28%).

Σε όλες τις οικονομικές δραστηριότητες, το χάσμα των φύλων είναι το μεγαλύτερο στις τέχνες, την ψυχαγωγία και την αναψυχή  (17% των ανδρών, 9% των γυναικών) και τις χρηματοοικονομικές και ασφαλιστικές δραστηριότητες (15% των ανδρών, 7% των γυναικών). Σε όλα τα επαγγέλματα, το χάσμα των φύλων είναι το μεγαλύτερο για τους διευθυντές (30% των ανδρών, 22% των γυναικών), καθώς και τεχνικούς και συνεργάτες (15% των ανδρών, 9% των γυναικών). Το μικρότερο χάσμα μεταξύ των φύλων παρατηρήθηκε για τους εργαζόμενους σε στοιχειώδη επαγγέλματα (περίπου 3% και για τα δύο φύλα).

Η Φινλανδία ανέφερε το μεγαλύτερο μερίδιο των απασχολούμενων, με τους οποίους εργοδότες ή πελάτες επικοινώνησαν αρκετές φορές κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου τους και που έπρεπε να αναλάβουν δράση πριν από την επόμενη εργάσιμη ημέρα (23%), ακολουθούμενες από τις Κάτω Χώρες (18%), τη Σουηδία (16%), Πορτογαλία και Λουξεμβούργο (και οι δύο 14%). Αντίθετα, τα χαμηλότερα ποσοστά επαφών που σχετίζονται με την εργασία κατά τη διάρκεια του ελεύθερου χρόνου με την απαιτούμενη άμεση δράση καταγράφηκαν στη Λιθουανία και τη Ρουμανία (και οι δύο 3%), την Τσεχία (5%) και την Κύπρο (6%).

Το 2019, περίπου ένας στους πέντε απασχολούμενους (21% στην ΕΕ, 16% στην Ελλάδα και 19% στην Κύπρο) αντιμετώπισε απρόβλεπτες απαιτήσεις με τις συνέπειες της αλλαγής του χρόνου εργασίας στην κύρια εργασία τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα. Μεταξύ των μελών της ΕΕ Τα κράτη, περισσότερα από ένα στα τρία άτομα που απασχολούνται στο Λουξεμβούργο (37%) προσάρμοσαν το χρόνο εργασίας τους τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα λόγω απρόβλεπτων απαιτήσεων το 2019, ακολουθούμενα από εκείνους που απασχολούνταν στη Φινλανδία (31%), τη Γαλλία, την Αυστρία και τη Σλοβενία (και οι 27) Αντίθετα, τα χαμηλότερα μερίδια αναφέρθηκαν στη Βουλγαρία (8%), τη Λιθουανία και την Ουγγαρία (και τα δύο 9%), ακολουθούμενα από τη Σλοβακία (11%), την Ισπανία (13%) και Εσθονία (14%).

Το 2019, οι απασχολούμενοι σε ολόκληρη την ΕΕ θεώρησαν ότι η λήψη άδειας μιας ή δύο ωρών για προσωπικά ή οικογενειακά θέματα σε σύντομο χρονικό διάστημα ήταν πολύ εύκολη (αναφέρεται από το 34% των εργαζομένων στην ΕΕ, το 23% στην Κύπρο και το 27% στην Ελλάδα) ή αρκετά εύκολη (33% στην ΕΕ, 38% στην Κύπρο και 34% στην Ελλάδα), ενώ για έναν στους πέντε εργαζόμενους θεωρήθηκε δύσκολη (21% στην ΕΕ, 31% στην Κύπρο και 27% στην Ελλάδα) ή πολύ δύσκολη (13% στην ΕΕ, 8% στην Κύπρο και 12% στην Ελλάδα). Μεταξύ των κρατών μελών της ΕΕ, η Σουηδία ανέφερε το υψηλότερο ποσοστό απασχολούμενων ατόμων που θεώρησαν ότι έπαιρναν μία ή δύο ώρες σε σύντομο χρονικό διάστημα πολύ ή αρκετά εύκολο (84%), ακολουθούμενη στενά από τη Δανία (83%), τις Κάτω Χώρες (82%) και τη Φινλανδία (81%). Αντιθέτως, η πλειονότητα των απασχολούμενων στη Βουλγαρία (60%) θεώρησε ότι το να έπαιρνε μία ή δύο ώρες με πολύ σύντομο χρονικό διάστημα ειδοποίησης ήταν αρκετά δύσκολο, και ακολουθούν  η Ρουμανία (57%) και η Σλοβακία (54%).

real.gr