Η Studentenkarzer, μια πρώην φοιτητική φυλακή στο Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης αποτελεί μαρτυρία ενός μοναδικού κεφαλαίου στην ιστορία του πανεπιστημίου και απόδειξη ότι οι ανάρμοστες συμπεριφορές των φοιτητών δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά μέρος μιας μακράς και πλούσιας ιστορίας της φοιτητικής ζωής.
Το Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης, το παλαιότερο στη Γερμανία, ιδρύθηκε το 1386 και για αρκετό καιρό είχε την εξουσία να τιμωρεί τους φοιτητές του για διάφορα αδικήματα. Αυτές οι παραβάσεις, που συχνά αναφέρονται ως «Kavaliersdelikte» (αδικήματα κυρίων), κυμαίνονταν από σχετικά ακίνδυνες φάρσες έως πιο ενοχλητικές συμπεριφορές. Αν κάποιος φοιτητής παραβίαζε τους κανόνες δεοντολογίας ή τον νόμο, το πανεπιστήμιο διέθετε δικαστήριο και φυλακή μόνο για αυτόν.
Τα πιο συνηθισμένα πειθαρχικά παραπτώματα που οδηγούσαν έναν φοιτητή στο κελί ήταν η διατάραξη της κοινής ειρήνης (όπως αναφερόταν ρητά για παράδειγμα, το δυνατό τραγούδι στα σοκάκια), η δημόσια μέθη και η συμμετοχή σε παράνομες μονομαχίες (ξιφασκίες). Το γλέντι και ο ξεσηκωμός στους δρόμους, αλλά και η απελευθέρωση των χοίρων των αγροτών της πόλης, για πλάκα, προφανώς μια δημοφιλής ασχολία των φοιτητών, συμπλήρωναν τη λίστα των αδικημάτων τους. Οποιοσδήποτε φοιτητής έπεφτε σε τέτοια παραπτώματα περνούσε από 24 ώρες έως 4 εβδομάδες, για πιο σοβαρά αδικήματα, στη φοιτητική φυλακή του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης.
Από το 1823 και μέχρι την έναρξη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου το 1914, εκκολαπτόμενοι ακαδημαϊκοί στο έγκριτο γερμανικό πανεπιστήμιο -το παλαιότερο στη Γερμανία και ένα από τα παλαιότερα στην Ευρώπη- που δεν τα πήγαιναν καλά με τους κανόνες κατέληγαν στις σοφίτες που είχαν σχεδιαστεί για να τους κρατούν μακριά από τους δρόμους μέχρι να πάρουν το μάθημά τους.
Και μιλώντας για μαθήματα, οι τιμωρημένοι φοιτητές συνέχιζαν να παρακολουθούν τις διαλέξεις των καθηγητών τους, αλλά αργότερα έπρεπε να επιστρέψουν στο κελί τους μέσα από μια ειδική πόρτα που τους επέτρεπε να μπαινοβγαίνουν στο κτίριο του Παλιού Πανεπιστημίου απευθείας από τη φυλακή.
Ωστόσο, οι συνθήκες μέσα στη φυλακή δεν ήταν και τόσο άσχημες. Αντιθέτως, μάλλον επικρατούσε εκεί μέσα μια ατμόσφαιρα πάρτι. Με την πάροδο του χρόνου, η Studentenkarzer εξελίχθηκε από τόπο τιμωρίας σε τελετή μετάβασης. Η φυλάκιση έγινε σύμβολο τιμής, με τους φοιτητές να αναζητούν ενεργά τρόπους για να κερδίσουν μια διαμονή εντός των τειχών της. Συχνά παραβίαζαν τους κανόνες επίτηδες μόνο και μόνο για να περάσουν μερικές μέρες στη «στενή» με τους φίλους τους. Για τους φοιτητές, το να εκτίσουν τουλάχιστον μία ποινή στη φοιτητική φυλακή του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης κατά τη διάρκεια των σπουδών τους ήταν κάτι σαν παράσημο.
Αυτή η μετατόπιση στη στάση οδήγησε σε μια πιο χαλαρή ατμόσφαιρα μέσα στη φυλακή. Στους φοιτητές επιτρεπόταν να φέρνουν φαγητό και μπύρα από έξω, αλλά και επισκέπτες, μετατρέποντας την Karzer σε κοινωνικό κέντρο.
Η Studentenkarzer βρισκόταν αρχικά κάτω από τις σκάλες του κτιρίου του Παλιού Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης. Ωστόσο, επειδή ήταν ένα υγρό, σκοτεινό μέρος που θα μπορούσε ενδεχομένως να θέσει σε κίνδυνο την υγεία των φοιτητών, η φοιτητική φυλακή μεταφέρθηκε το 1712 στην τρέχουσα τοποθεσία της στην οδό Augustinergasse 2.
Κατά τη διάρκεια του εγκλεισμού τους, οι φοιτητές έβγαζαν τον καλλιτέχνη που έκρυβαν μέσα τους δημιουργώντας παντού πορτρέτα δικά τους και άλλων, ποιήματα, οικόσημα γελοιογραφίες και σύμβολα αδελφότητας. Χρησιμοποιούσαν ό,τι υλικά μπορούσαν να βρουν, συμπεριλαμβανομένης της αιθάλης και του χρώματος από κεριά, για να εκφραστούν και να αφήσουν το στίγμα τους στη φυλακή. Αυτές οι καλλιτεχνικές εκφράσεις στις σκάλες, τις οροφές και τα έπιπλα από τη βάση των σκαλοπατιών στην είσοδο και σε όλο τον χώρο του 2ου ορόφου που καταλαμβάνει η φοιτητική φυλακή, παρέχουν ένα μοναδικό παράθυρο στα μυαλά και τις εμπειρίες των φοιτητών που κάποτε κατείχαν τον χώρο.
Σήμερα, όποια ή όποιος περάσει την είσοδο της Augustinergasse 2 θα ανεβεί μια σκούρα ξύλινη σκάλα για να φτάσει στη φυλακή του τελευταίου ορόφου. Η Studentenkarzer αποτελείται από πολλά δωμάτια, το καθένα με τον δικό του ξεχωριστό χαρακτήρα και ιστορία. Τα κελιά, αν και απλά, ήταν επιπλωμένα με κρεβάτι, αχυρένιο στρώμα, τραπέζι και καρέκλες αλλά οι κρατούμενοι μπορούσαν να φέρουν τα δικά τους μαξιλάρια και παπλώματα.
Μερικά από τα πιο αξιοσημείωτα δωμάτια είχαν και ονόματα όπως Sanssouci, Palais Royale και Solitude, αντικατοπτρίζοντας τις προσπάθειες των φοιτητών να δημιουργήσουν μια αίσθηση άνεσης, ακόμη και πολυτέλειας, μέσα στο περιορισμένο περιβάλλον τους. Ο «Θρόνος του Βασιλιά» ήταν για παράδειγμα, το χιουμοριστικό όνομα για την τουαλέτα.
Ο συγγραφέας Μαρκ Τουέιν σε ένα ταξίδι του το 1878 στη Χαϊδελβέργη, κατά την περίοδο της ακμής της φοιτητικής φυλακής την περιγράφει με διασκεδαστικές λεπτομέρειες. Μάλιστα αναφέρει χαρακτηριστικά: «Αμφιβάλω αν στην εγκληματολογία υπάρχει πιο περίεργος θεσμός από αυτόν!».
Σήμερα, η Studentenkarzer διατηρείται ως μουσείο, προσφέροντας στους επισκέπτες την ευκαιρία να κάνουν ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο και να γνωρίσουν τον κόσμο των φοιτητών του 19ου αιώνα της Χαϊδελβέργης. Οι τοίχοι που είναι καλυμμένοι με γκράφιτι, η απλή επίπλωση και οι ιστορίες των φοιτητών που κάποτε ήταν φυλακισμένοι εδώ συμβάλλουν σε μια συναρπαστική και γεμάτη σκέψεις εμπειρία.
Η Studentenkarzer βρίσκεται στην καρδιά της Παλιάς Πόλης της Χαϊδελβέργης, πίσω από το κτίριο του Παλιού Πανεπιστημίου και η είσοδος σηματοδοτείται από μια πινακίδα με ένα χερουβείμ και την επιγραφή «Uni Shop-Studenten Karzer».
Η Studentenkarzer προσφέρει μια συναρπαστική ματιά σε μια μοναδική πτυχή της φοιτητικής ζωής στη Χαϊδελβέργη. Η καλοδιατηρημένη της κατάσταση, σε συνδυασμό με τις ενδιαφέρουσες ιστορίες των πρώην ενοίκων του, την καθιστούν απαραίτητη για όποιον ενδιαφέρεται για την ιστορία και την ακαδημαϊκή κληρονομιά της πόλης. Οι τοίχοι που είναι καλυμμένοι με γκράφιτι χρησιμεύουν ως μια ισχυρή υπενθύμιση των φοιτητών που κάποτε αποκαλούσαν αυτό το μέρος σπίτι τους, και οι εμπειρίες τους συνεχίζουν να μιλούν στους επισκέπτες σήμερα.
Κατά την επίσκεψή σας, προσέξτε τα διάφορα σύμβολα και τις επιγραφές που κοσμούν τους τοίχους. Πολλά αντιπροσωπεύουν φοιτητικές αδελφότητες και τα χρώματά τους. Μερικά είναι χιουμοριστικά, άλλα είναι συγκινητικά, αλλά όλα προσφέρουν μια προσωπική σύνδεση με το παρελθόν. Φανταστείτε τους φοιτητές, περιορισμένους μέσα σε αυτούς τους τοίχους, να βρίσκουν τρόπους να εκφραστούν και να συνδεθούν με τους συνομηλίκους τους.
Η Studentenkarzer είναι κάτι περισσότερο από ένας απλός ιστορικός χώρος. Είναι μια απόδειξη του διαρκούς πνεύματος της νεότητας και της δύναμης της αυτοέκφρασης. Σκεφτείτε το πλαίσιο της εποχής. Η φοιτητική ζωή τον 19ο αιώνα ήταν πολύ διαφορετική από σήμερα. Οι αδελφότητες έπαιζαν πολύ μεγαλύτερο ρόλο και το πανεπιστήμιο είχε σημαντική εξουσία στη ζωή των φοιτητών του. Η Studentenkarzer αντανακλά αυτή τη μοναδική δυναμική, προσφέροντας μια ματιά σε έναν κόσμο που έχει σε μεγάλο βαθμό εξαφανιστεί.
dnews.gr
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
