Γ. Τράγκας: Έντονο διπλωματικό παιχνίδι σε Κύπρο και Βαλκάνια με απούσα την Αθήνα

Η επίθεση κατά της Ελλάδος, που αποβλέπει στη συρρίκνωση εθνικών κυριαρχικών δικαιωμάτων, είναι γενική. Στη δύση της καριέρας της, η κ. Άνγκελα Μέρκελ θυμήθηκε ξανά τα Δυτικά Βαλκάνια και την ανάγκη ένταξή τους στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πράγμα που μάλλον θα αργήσει, γιατί η Γαλλία δεν θέλει άλλες διευρύνσεις, αφού η ΕΕ δεν μπορεί να διαχειριστεί τα ήδη πολλά μέλη της, τα περισσότερα πολιτικά και οικονομικά προβληματικά, εκτός Ευρωζώνης.

Ο  άχρωμος και άοσμος και γερμανόφιλος Μητσοτάκης στη Σύνοδο Κορυφής (διαδικτυακά) επανέλαβε το γνωστό τροπάριο για την ένταξη των Δυτικών Βαλκανίων, αφού προηγουμένως η Αθήνα επέτρεψε χωρίς ανταλλάγματα την είσοδο Αλβανίας και Σκοπίων στο ΝΑΤΟ.

Υπάρχει βεβαίως και το Κόσσοβο και όταν έρθει η διαταγή από το Βερολίνο, θα υποδεχθούμε και την Πρίστινα. Όπως μου λένε καλές διπλωματικές πηγές, ο πόνος της κ. Μέρκελ γι αυτή την ξεχασμένη περιοχή των Δυτικών Βαλκανίων που θέλει να ανεβάσει στο γερμανικό άρμα, έχει εξήγηση.

Όποιος ψάχνει απαντήσεις, θα πρέπει να στρέψει το βλέμμα του στη Ρωσία και την Κίνα, τις δύο χώρες οι οποίες όχι μόνο έχουν διεισδύσει οικονομικά στα βαλκανικά κράτη, αλλά ελέγχουν την οικονομία τους, μέσω ρωσικών και κινεζικών κρατικών εταιρειών που δουλεύουν σ’ αυτές τις χώρες. Αυτό η κ. Μέρκελ το ξέρει, όπως επίσης γνωρίζει, ότι αν δεν αλλάξει η κατάσταση τυχόν ευρωπαϊκές επενδύσεις όπως και ιδιωτικές, θα καταλήγουν στις τσέπες του Πεκίνου και της Μόσχας.

Μερικά παραδείγματα…

Οι ευρωπαίοι με το Βερολίνο μπροστάρη χτυπιούνται για την πράσινη ανάπτυξη (κυρίως γερμανική τεχνολογία) και μείωση των ρύπων. Όμως, η Κίνα έχει στα χέρια της αυτή την στιγμή την παραγωγή άνθρακα, που παρέχει το 70% του ηλεκτρισμού σ ολόκληρη την περιοχή. Η Κίνα ακόμα μέσω του νέου δρόμου του μεταξιού (OBOR) ελέγχει κατά πλειοψηφία τους τομείς του λιγνίτη, της βιομηχανίας και των υποδομών μεταφορών σ ολόκληρη τη περιοχή την Δ. Βαλκανίων (αυτοκινητόδρομοι, γέφυρες τραίνα κλπ.)

Το αστείο της υπόθεσης είναι ότι η Κίνα  πρυτανεύει και στην Πράσινη αλλαγή, που το Βερολίνο θέλει για τον εαυτό του  και τις τεχνολογίες του. Και το Μαυροβούνιο εμπιστεύθηκε το δεύτερο μεγαλύτερο αιολικό πάρκο της χώρας στους Κινέζους (Shanghai Electric Power Company) και οι τουρμπίνες είναι και αυτές κινέζικες, ενώ το μεγαλύτερο εργοστάσιο ανακύκλωσης πλαστικών στη Β. Σερβία είναι και αυτό κινέζικο.

Όσο για τη Ρωσία, αυτή είναι… η βασίλισσα των υδρογονανθράκων, με ιδιοκτησία και λειτουργία  των μεγαλύτερων διυλιστηρίων στην περιοχή, ενώ ελέγχει μεγάλα τμήματα του real estate στις χώρες αυτές, όπου η διαφάνεια δεν είναι ακόμα προσόν τους.

Η ειρωνεία είναι ότι το Βερολίνο και οι φίλοι του μπορεί να διέλυσαν τη Γιουγκοσλαβία, αλλά… την παρέδωσαν στην Κίνα και τη Ρωσία. Αντιθέτως, «κατάπιαν» την Ελλάδα…

Η νέα εισβολή στην Κύπρο

Δεν είναι ασύνδετα τα νέα περιοριστικά μέτρα του Μητσοτάκη για τον COVID-19 με την πορεία των Εθνικών θεμάτων. Οι Τούρκοι, ετοιμάζουν μεγάλη υποδοχή στα κατεχόμενα για την επίσκεψη του Ερντογάν στις 20 Ιουλίου, προκειμένου να γιορτάσουν τη νέα εισβολή στην Αμμόχωστο και τα καινούρια μεγάλα στρατιωτικά έργα στο Λευκόνοικο και τη ναυτική βάση στο Τρίκωμο, που επισφραγίζουν την τουρκική κατοχή και μετατρέπουν τα κατεχόμενα σε στρατιωτική βάση της Τουρκίας για τον έλεγχο της ανατολικής Μεσογείου.

Η Αθήνα ούτε τους ανακόπτει, ούτε τους αποθαρρύνει σε όσα κάνουν. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη αποπροσανατολίζει τον κόσμο με τις υφέσεις και εξάρσεις της πανδημίας, όπως η δικτατορία είχε στήσει τη «δίκη των κρεάτων», πριν από την απόπειρα την επιχείρηση ανατροπής του Μακαρίου και την εγκατάσταση του «Σαμψών» στην εξουσία. Δηλαδή λίγο πριν από τον «Αττίλα».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης υποτάχθηκε στον Ερντογάν για το «ήσυχο καλοκαίρι» στο Αιγαίο, ενώ οι Τούρκοι διατυμπανίζουν τις αμετακίνητες θέσεις τους για δύο κράτη στο νησί – για δύο κυρίαρχες κρατικές οντότητες στο νησί της Αφροδίτης.

Ο Γενικός Γραμματέας του ΟΗΕ κ. Γκουτέρες, αφού όταν επανεξελέγη έστειλε τον κ. Λουτ στη Κύπρο για να πείσει τον κ. Αναστασιάδη να πάει σε μια συμφωνία για δύο αυτοδιοικούμενες περιοχές. Υπάρχει αδιαφορία στον διεθνή περίγυρο, παρότι ο κ. Μπάιντεν και η ΕΕ δείχνουν να παραμένουν πιστές στα Ψηφίσματα του ΟΗΕ.