Γιάννης Βαρουφάκης: Δάφνες

Είναι ο Γ. Βαρουφάκης «πρώην υπουργόςΟικονομικών του Τσίπρα»; Η σωστή απάντηση είναι: και ναι και όχι. Κυρίως όμως όχι.

Τον Ιανουάριο του 2015 ο εντολοδόχος Πρωθυπουργός υπολόγισε ότι η ασυναρτησία της εν γένει παρουσίας Βαρουφάκη, θα του έδινε χρόνο σε μια διαπραγμάτευση ήταν συνεπής στην εντολή που πήρε, αλλά αιθεροβάμων.

Πολύ σύντομα διαπίστωσε ότι ο υπουργός του αντί να αποσυντονίσει την άλλη πλευρά ,αποσυντόνιζε τη δική του κυβέρνηση. Και όταν οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης τον κλείδωσαν – κυριολεκτικά- έξω από τη συνεδρίαση, τον κλείδωσε έξω και ο ίδιος.

Όταν ο Βαρουφάκης έσπευσε στο μέγαρο Μαξίμου να πανηγυρίσει για το Δημοψήφισμα, έφαγε πόρτα. Ο Τσίπρας είχε πάρει ήδη την απόφαση να το πάρει αλλιώς.

Η αντικατάσταση, εν πτήσει, του απρόβλεπτου υπουργού απέδωσε μια σχετικά αξιοπρεπή συμφωνία- με τη συνδρομή του Γιούνγκερ, αλλά και του Προκόπη Παυλοπούλου-και αφανώς του Βαγγέλη Μεϊμαράκη.

Κατέθεσε εντίμως τη νέα πολιτική πριν τις εκλογές και τις κέρδισε εύκολα. Σε τρία χρόνια αποσύνδεσε τη χώρα από το Μνημόνιο.

Από τον Αύγουστο του 2018 η Ελλάδα ανασαίνει . Πάντα στο πλαίσιο των περιορισμών που συνεπάγεται η χρεοκοπία στην οποία την οδήγησαν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ και η αστόχαστη επιλογή του Γ. Παπανδρέου να την θέσει άναρχα , υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο.

Ο Βαρουφάκης εκείνη την περίοδο έκανε κάστινγκ στον Γαβρά, δοκιμάζοντας την τύχη του στον κινηματογράφο.

Ο Τσίπρας, μάλλον δεν συνειδητοποίησε τη δυναμική της εξόδου από το Μνημόνιο, για να ξεκόψει με τον Καμένο με έναν απλό τρόπο: ασκώντας το προνόμιό του να διαμορφώνει την κυβέρνηση του κατά βούληση, να μην τον συμπεριλάβει σε ένα νέο υπουργικό Συμβούλιο.

Έτσι όταν , μετά το στραπάτσο στην Αυτοδιοίκηση και τις ευρωεκλογές, πήρε τη βεβιασμένη απόφαση να στήσει πρόωρες κάλπες-«για να μην του πουν ότι γαντζώνεται στην καρέκλα»-ο Βαρουφάκης βρήκε ρόλο.

Ακριβώς το ρόλο που έπαιξε ο Γ.Καρατζαφέρης στη ΝΔ: εγκατέστησε ένα κομματίδιο στο μαλακό υπογάστριό της, για να αποδυναμώσει τον Καραμανλή.

Η αντισυστημική ψήφος του «σοφού» λαού, αντικατέστησε τον Λεβέντη με τον Βαρουφάκη. Η κοινοβουλευτική ιστορία της χώρας θα γράψει ότι υπήρξε στα έδρανα τη Βουλής και κόμμα με τον, όχι και τόσο κατανοητό, τίτλο «ΜέΡΑ 25».

Ως τώρα ο Βαρουφάκης, ως αρχηγός κόμματος πλέον, περιόριζε τον αντι-ΣΥΡΙΖΑ οίστρο του σε αναλύσεις για την διαφορά ανάμεσα στον ίδιο , που κράτησε χαρακτήρα και τον Τσίπρα που συμβιβάσθηκε με τη «χρεοδουλοπαροικία».

Κατ ουσίαν το έπαιζε ριγμένος. Παραβλέποντας πάντα μια διαφορά μεταξύ τους: ο Τσίπρας ήταν φορέας της λαϊκής εντολής. Και για να κρατάει κάποιος χαρτοφυλάκιο έπρεπε να έχει την εμπιστοσύνη του.

Πόσο μάλλον κάποιος που δεν είχε καν τις αβάντες των κομματικών συσχετισμών, όπως ο Λαφαζάνης.

Αιφνιδίως ο «Γιάνης» επιχείρησε να μεταθέτει στο ηθικό πεδίο την αντιπαράθεσή του με όσους τον ανέδειξαν. Κατά σύμπτωση τη στιγμή που η ΝΔ βάζει μπροστά μια Προανακριτική Επιτροπή.

Ο αλήστου μνήμης, ήταν και δεν ήταν, υπουργός Οικονομικών, καταλογίζει στον Δραγασάκη, αντιπρόεδρο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, ότι έκανε κόλπα με συμφέροντα

Προθύμως η ΝΔ του έδωσε μιντιακά και πολιτικά ξυλοπάπουτσα να το προχωρήσει..

Αν πράγματι οδεύουμε προς εκλογές ως το φθινόπωρο, ο επικεφαλής του «ΜέΡΑ 25» απολαμβάνει τις τελευταίες χάρτινες δάφνες, που του προσφέρουν όσοι τον διασύρουν.

Γιώργος Λακόπουλος 

ieidiseis.gr