Γιατί ο Ιερώνυμος το «γύρισε» στο real estate

Την αντιπολίτευση ο Αρχιεπίσκοπος Ιερώνυμος την έχει «καθαρίσει» προ ετών. Αν υπήρξε ποτέ τέτοια. Με 50 μητροπολίτες, στο τσεπάκι του, είναι πανίσχυρος στο εσωτερικό. Τις οργανικές θέσεις των κληρικών τις έβαλε, κι αυτές, σε έναν δρόμο.

Οσο κι αν μεμψιμοιρεί ο Μεσσηνίας πως η συμφωνία είναι λειψή. Τι απομένει στη σκέψη του Ιερωνύμου ως εκκρεμότητα; Μόνο το περιουσιακό. Για να αφήσει κληρονομιά και να έχουν να «πατήσουν» πάνω σε αυτή οι επόμενες γενιές. Να «ξεστραβώσει» και να αφυπνίσει λίγο την ιεραρχία. Γι’ αυτό γράφει άρθρα, ομιλίες και βιβλία για την περιουσία. Τα μοιράζει και στο ελληνικό Κοινοβούλιο. Οι βουλευτές κάνουν ότι τα διαβάζουν, όμως ο Ιερώνυμος δημιουργεί τετελεσμένα. «Εγώ σας τα λέω χρόνια τώρα, εσείς δεν διαβάζετε» σαν να τους λέει. Δεν υπάρχει Αρχιεπίσκοπος που να έχει ασχοληθεί τόσο πολύ με τη νομική «κατοχύρωση» της περιουσίας της Εκκλησίας. Τώρα αν θα πετύχει και τι, θα το δείξει η ιστορία.

Σχιστός και Βουλιαγμένη

Ο Σχιστός είναι το πρώτο από τα μεγαλεπήβολα σχέδια του Αρχιεπισκόπου Ιερωνύμου. Τι ακριβώς θα υλοποιηθεί και αν οι τοπικές αυτοδιοικητικές έριδες και τα άλλα επιχειρηματικά συμφέροντα επιτρέψουν να γίνουν πολλά ή λίγα μένει να φανεί. Το ότι φέρνει έναν πρωθυπουργό να «καπαρώσει» την περιουσία της Εκκλησίας και να τη συνεκμεταλλευτεί με το κράτος, δεν το λες και λίγο.

Ο Αρχιεπίσκοπος αυτό επιχειρούσε από την αρχή. Ενα μοντέλο συνεργασίας και συνδιαχείρισης της περιουσίας της Εκκλησίας με το κράτος. Για να μην κολλάνε πουθενά αυτές οι επενδύσεις. Βέβαια, όταν επιχειρήθηκε στο παρελθόν (κυβέρνηση Σαμαρά και κυβέρνηση Τσίπρα) δεν έφερε αποτελέσματα. Τώρα τεχνοκράτες από τις οικονομικές υπηρεσίες της Εκκλησίας και του ΤΑΙΠΕΔ θέλουν να φτιάξουν ένα κέντρο logistics με άλλες υποδομές που θα συνδέει το λιμάνι της χώρας με το εθνικό οδικό δίκτυο και πολλά άλλα φιλόδοξα έργα. Ικανά πρόσωπα να το «τρέξουν» έχουν και οι δύο πλευρές. Αρκεί να μην κολλήσει πάλι μετά την αλλαγή της κυβέρνησης ή των προσώπων. Γιατί έτσι πήγαν στράφι και οι προηγούμενες προσπάθειες.

Στη Βουλιαγμένη, ομοίως, ο Ιερώνυμος προσπαθεί να αξιοποιήσει τα φιλέτα της ΕΚΥΟ και του Ορφανοτροφείου της Βουλιαγμένης. Τον δήμαρχο τον έχει απέναντι μέχρι σήμερα. Αν τώρα που έρχονται οι εκλογές ο Κωσταντέλλος νερώσει το κρασί του, θα φανεί. Επενδυτές, πάντως, ξένοι και εγχώριοι (από σοβαρούς με χοντρά πορτοφόλια, μέχρι αεριτζήδες – παπατζήδες που πουλάνε μόνο αέρα και τάχα μου γνωριμίες) υπάρχουν άφθονοι.

Γιατί έχουν σημασία αυτά τα δύο έργα; Δεν είναι μόνο το έσοδο που μπορεί να έρθει. Είναι η βάση που μπορεί να τεθεί για να γίνουν συνεργασίες μεταξύ Εκκλησίας και κράτους ή επενδυτών. Για τα «κατσάβραχα» των νησιωτικών ή ορεινών μητροπόλεων που μπορεί να γίνουν άριστα ενεργειακά πρότζεκτ στο μέλλον ή για τις ανεκμετάλλευτες εκτάσεις που τις έχουν και ρημάζουν στην ηπειρωτική χώρα και θα μπορούσαν να γίνουν ιδανικοί τόποι πρωτογενούς παραγωγής. Θα ακολουθήσουν το φρέσκο όραμα του 84χρονου Αρχιεπισκόπου οι θεωρητικά «νεότεροι» σε ιδέες μητροπολίτες;

newsbreak.gr