Γιώργος Αυτιάς: Εκπτώσεις

Το ελληνικό Σύνταγμα προβλέπει ότι τα κόμματα μπορούν να βάλουν στη Βουλή – ανάλογα με την εκλογική τους δύναμη – κάποια πρόσωπα , ως αριστίνδην βουλευτές.

Μ΄ αυτή την πρόβλεψη ο συνταγματικός νομοθέτης, ήθελε να βελτιώσει την ποιότητα του πολιτικού προσωπικού- που νομοθετεί και ενδεχομένως κυβερνάει.

Οι παλαιοί πολιτικοί ηγέτες διαχειρίστηκαν με σύνεση αυτή την ευχέρεια, χρίζοντας βουλευτές , προσωπικότητες που ενίσχυαν την πολιτική και τροφοδοτούσαν το δημόσιο βίο με τα προσόντα τους.
Με τη ιδια λογική, καθιερώθηκε η λίστα στην ανάδειξη των Ευρωβουλευτών και η χώρα εκπροσωπήθηκε από σπουδαίους Ελληνες στο Ευρωκοινοβούλιο.

Κι ύστερα ήλθε η καταστροφή. Οι συγκυβερνώντες Αντώνης Σαμαράς και Βαγγέλης Βενιζέλος για να μην αναλάβουν την ευθύνη των επιλογών τους, μετέφεραν το βάρος της ανάδειξης ευρωβουλευτών στο «λαό».
Στην πραγματικότητα το ανέθεσαν σε μέσα ενημέρωσης, οικονομικους παράγοντες , σκληρούς κομματικούς μηχανισμούς και ευτέλισαν το θεσμό: εκει που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τ άρματα ,κρεμούν πλεον οι γύφτοι τα νταούλια.
Τηλεοπτικές περσόνες του συρμού , φίρμες από τον αθλητικό και καλλιτεχνικό χώρο, ή τη δημοσιογραφία, εκλεκτοί της μιντιακής και οικονομικης εξουσίας, κομματικοί νταβατζήδες, διαπλεκόμενοι και σούργελα, απαξιώνουν την εθνική εκπροσώπηση στο Ευρωκοινοβούλιο.

Ετσι επήλθε το τέλος της ελληνικής αξιοπιστίας στο μόνο εκλεγμένο ευρωπαϊκό όργανο. Με ελάχιστες εξαιρέσεις, το δυναμικό των ελληνικών ευρω-ομάδων στο Ευρωκοινοβούλιο γίνεται ολο και πιο κατώτερο του ρόλου του- όταν δεν περιέρχεται στην αρμοδιότητα του εισαγγελέα. Ονόματα κα μη χωριά και κόμματα.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης πρόσθεσε από το 2019 και σ αυτό το πεδίο τα στοιχεία απαξίωσης της πολιτικής που συνοδεύουν την ανάδειξή του .
Το νέο ευρωψηφοδέλτιο της ΝΔ είναι χειρότερο: χτίζεται με τα υλικά που μετέτρεψαν το πολιτικό σύστημα σε πεδίο συναλλαγών, νεκρανάστασης τελειωμένων από άλλα κόμματα, αποτυχημένων της Δεξιάς και πρόθυμων να ανταλλάξουν την αναγνωσιμότητα τους με μια ευτυχή πενταετία στο Στρασβούργο.

Παράδειγμα: Τι θα προσφέρει στην πολιτική με την αλλαγή φανέλας, ο – κατά τα λοιπά τιμημένος Ολυμπιονίκης- Πύρρος Δήμας είχε διοριστεί βουλευτές του ΠΑΣΟΚ από τον Βενιζέλο και η μόνη συμβολή του ηταν ότι έκοψε το τσαμπουκά ενός χρυσαυγίτη, σε κάποιοι επεισόδιο;

Η πιο προκλητική περίπτωση υποψηφίου της ΝΔ ότι ο πρωινός τηλεαστέρας Γιώργος Αυτιάς, κάνει από καιρό προεκλογική καμπάνια υποδυόμενος τον δημοσιογράφο, ενώ είναι ήδη πολιτικός. Αρνητικό υπόδειγμα και για τα δυο.
Ο Μητσοτάκης τον διευκολύνει να συνεχίσει ως την επίσημη έναρξης της εκλογικής περιόδου, να απολαμβάνει το πλεονέκτημά του έναντι των άλλων υποψηφίων της ΝΔ; Τι περισσότερο πήγε να κάνει η Ασημακοπούλου;
Ας μην κρυβόμαστε: υπάρχουν πολιτικοί και πολιτικοί, δημοσιογράφοι και δημοσιογράφοι και οι κοινωνίες διαλέγουν για την εκπροσώπηση και την ενημέρωση του αυτούς που τους αξίζουν.

Υπάρχει ο Βασίλης Σκουρής ,που δάκρυσε στην τηλεόραση, προτείνοντας να αναδειχθεί σε πρότυπο ο νεαρός που στην τραγωδία των Τεμπών, έμεινε στα συντρίμμια και έσωζε συνεπιβάτες του.
Υπάρχει και ο Αυτιάς -με τις εκπτώσεις που εκπροσωπεί στο δημόσιο χώρο -δια του οποίου ο Μητσοτακης εξάγει στην Ευρώπη – σε συσκευασία «δύο σε ένα» – το είδος των δημοσιογράφων και των πολιτικών που προτιμάει.
-Αυτούς που κάνουν τη δημοσιογραφία και την πολιτική να μοιάζουν με τα τροπικά δάση: τρέφονται από τη σήψη τους.

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr