Όταν ο Τσίπρας λέει ότι «τώρα ξεδιπλώνεται η βαριά πολιτική ατζέντα της κυβέρνησης Μητσοτάκη», δείχνει να έχει συνείδηση ότι οι εκλογές θα κριθούν από την ακύρωση των συνεπειών αυτής της ατζέντας.

Καθώς η πολιτική ζωή αρχίζει σταδιακά να αποκαθίσταται στις φυσικές της διαστάσεις, η αναμέτρηση της αντιπολίτευσης με την κυβέρνηση γίνεται διαυγέστερη. «Ξεπαγώνει ο πολιτικός χρόνος και ανοίγει η πολιτική αντιπαράθεση», είπε ο Αλέξης Τσίπρας στο Πολιτικό Συμβούλιο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ.

Ηδη διακρίνεται ότι η κυβέρνησή δεν είναι τόσο ισχυρή όσο διατυμπάνιζε ως τώρα, με τη συνδρομή ΜΜΕ και δημοσκόπων.

Αντιστοίχως η αντιπολίτευση δεν είναι τόσο «απελπισμένη» όπως προωθούν οι κύκλοι που δεν θα ήθελαν με τίποτε στον κόσμο να δουν τον Τσίπρα να απειλεί εκ νέου την κυριαρχία και τα προνόμια που τους εξασφάλισε ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Όσο ανοίγει ο πολιτικός ορίζοντας , προκύπτει ότι η «απειλή Τσίπρα» είναι εδώ. Παρά τις «τρύπες» που έχει το κόμμα του, μπορεί να σηκώσει ξανά τη σημαία της πορείας προς τη εξουσία.

Ίσως αυτή τη φορά τα πράγματα είναι απλούστερα για τον ίδιο. Αρκεί να υποσχεθεί απλώς ότι θα αναστρέψει όσα έκανε σε συγκεκριμένους τομείς η κυβέρνηση Μητσοτάκη: εργασιακές σχέσεις, συστήματα υγείας, παιδείας και ασφάλισης, διάθεση πόρων.

Αυτά επαρκούν για να δημιουργηθεί ένα πλαίσιο στο οποίο η άσκηση αντιπολίτευσης από τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ, θα είναι ταυτοχρόνως και κυβερνητικό πρόγραμμα.

Πχ ο σημερινός αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα βρει μεγάλα ακροατήρια διακηρύσσοντας ότι οι μεταβολές σε βάρος των εργαζόμενων , που επιφέρει ο νόμος Χατζηδάκη -για το …καλό τους βεβαίως- θα ακυρωθούν από μια προοδευτική κυβέρνηση, που θα τους προστατεύσει από την εργοδοτική αυθαιρεσία.

Θα ακουστεί στο χώρο της Υγείας, αλλά και στην κοινωνία, αν υποσχεθεί ότι θα καλύψει τα «χαμένα χρόνια» του ΕΣΎ, αν μη τι άλλο ως ανταπόδοση στο ρόλο του κατά τη διάρκεια της πανδημίας.

Θα κερδίσει την υποστήριξη της πλειοψηφίας αν κλείσει τη συζήτηση για «σύμπραξη με τον ιδιωτικό τομέα», όπως αποκαλεί ο Μητσοτάκης την ενίσχυση των επιχειρήσεων υγείας σε βάρος των κρατικών νοσοκομείων.

Λίγοι θα διαφωνήσουν ότι ένα δημόσιο σύστημα υγείας δεν μπορεί παρά να είναι αποκλειστικά κρατικό και όχι λίγο κρατικό και λίγο ιδιωτικό, που λέει ο Πρωθυπουργός

Με τον ίδιο τρόπο ο Τσίπρας έχει κάθε λόγο να δεσμευτεί ότι θα βγάλει τους αστυνομικούς από τους ακαδημαϊκούς χώρους και θα σταματήσει την τροφοδοσία των ιδιωτικών κολλεγίων με κομμένους από τα ΑΕΙ.

Ο μικροϊδιοκτήτης θα δεχθεί ως σωτηρία του, αν ο πρώην Πρωθυπουργός προτίθεται να ακυρώσει τη νομοθεσία που τον βγάζει από το σπίτι του.

Ο μέσος ασφαλισμένος θα δεχθεί με ανακούφιση ότι δεν θα μεταφερθεί σε ιδιώτες η διαχείριση των εισφορών του και θα μπει σε κίνδυνο η σύνταξή του.

Ειδικά σε ότι αφορά τη μεσαία τάξη θα είναι κάτι σαν «ιστορική διόρθωση», αν ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ δεσμευτεί προς όσους ανήκουν στην περιοχή της κοινωνίας και της οικονομίας, ότι θα ακυρώσει την πολιτική Μητσοτάκη που παραδίδει την αγορά στο έλεος των μεγάλων κάθε κλάδου και των «αλυσίδων».

Ειδικά σε αυτή την ομάδα η δουλειά του θα γίνει εύκολη όταν η κυβέρνηση αρχίσει να παίρνει πίσω όσα αναγκάσθηκε να τους δώσει στη διάρκεια της πανδημίας- όπως ηδη συμβαίνει με την «επιστρεπτέα προκαταβολή». Ή όταν αρχίζει να τους απομυζά για να κλείσει τα κενά του επόμενου προϋπολογισμού.

Ένα ακόμη ισχυρό χαρτί του Τσίπρα είναι η δέσμευση για αναδιανομή των πόρων του Ταμείου Ανάκαμψης και ο αναπρογραμματισμός της αναπτυξιακής διαδικασίας, ώστε να συμπεριλαμβάνει ολόκληρη την κοινωνία.

Όλοι γνωρίζουν πλέον, παρά τη προσπάθεια της κυβέρνησης να θολώσει τα νούμερα, ότι ο κύριος όγκος της χρηματοδότησης κατευθύνεται σε έναν στενό κύκλο επιχειρηματιών, με τον οποία συνδέεται στενά.

Είναι περιορισμένα και ανεπαρκή τα κονδύλια που θα διατεθούν για τις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, για την πρόνοια, την υγεία και την παιδεία, αλλά και για την απασχόληση.

Όλα αυτά συνθέτουν πλήρες προεκλογικό πρόγραμμα, με απήχηση σε μεγάλες πληθυσμιακές ομάδες που πλήττονται από τις «μεταρρυθμίσεις» Μητσοτάκη και δεν θα ωφεληθούν από τις «επενδύσεις» που υπόσχεται. Η εκποίηση κρατικής περιουσίας και ιδιωτικοποίηση δημόσιου πλούτου, δεν ωφελεί την κοινωνία και την οικονομία.

Ακόμη και ο ψηφιακός μετασχηματισμός, για τον οποίο επαίρεται η κυβέρνηση, είναι δώρο άδωρο για όσους ωθούνται στο περιθώριο. Οι πολίτες θα λύσουν τα προβλήματα τους επειδή θα εκδίδουν πιστοποιητικό γεννήσεως από το τηλέφωνο, αν το εισόδημά τους μειώνεται.

Όταν ο Τσίπρας λέει ότι «τώρα ξεδιπλώνεται η βαριά πολιτική ατζέντα της κυβέρνησης Μητσοτάκη», δείχνει να έχει συνείδηση ότι οι εκλογές θα κριθούν από την ακύρωση των συνεπειών αυτής της ατζέντας.

Ο Γιώργος Λακόπουλος είναι δημοσιογράφος

ieidiseis.gr

Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις