Γρηγόρης Γεροτζιάφας: Συγκρίσεις

Η παραβίαση του ταυτοτικού κανόνα για ποιοτικό δημόσιο λόγο κοστίζει στη Δημοκρατική παράταξη από την εποχή του μακαρίτη Βαγγέλη Γιαννόπουλου, με το απύλωτο στόμα. Συστατικό στοιχείο της υποκουλτούρας του «αυριανισμού» που διεκδικούσε ρόλο συνιστώσας του ΠΑΣΟΚ, ως «γνήσια» έκφραση των οπαδών του.

Ηταν τραυματικό για το κόμμα που ίδρυσε κορυφαίος πολιτικός – με ευγένεια λόγου, ως βασικό στοιχείο της σπουδαίας προσωπικότητάς του- να εκπροσωπείται από έναν ασύδοτο φαφλατά , που προπηλάκισε ακόμη και τον σεμνό Τηλέμαχο Χυτήρη.

Μετά ίδια χαρακτηριστικά το φαινόμενο πέρασε αργότερα στον ΣΥΡΙΖΑ, με τη μορφή του Παύλου Πολάκη. Όταν είχε επικεφαλής τον Αλέξη Τσίπρα ,από τους ευπρεπέστερους πολιτικούς της Μεταπολίτευσης -που τιμούσε με το υφος του δημόσιου λόγου του την παράδοση των αγορητών της Αριστεράς .

Η φραστική βαρβαρότητα στο όνομα της «αυθεντικότητας» αξιοποιήθηκε από τη Δεξιά. Ως βουλευτής και υπουργός έγινε μηχανή εκδίωξης πολιτών που δεν άντεχαν την εκφορά πεζοδρομιακού λόγου από τις γραμμές του κόμματος που διεκδικούσε την ψήφο τους. Δεν την έδωσαν.

Στις εκλογές του 2023, που ο ΣΥΡΙΖΑ διεκδικούσε την επιστροφή του στην κυβέρνηση, διαμορφώθηκε μια εμφανώς μετρήσιμη αντίθεση, στη δημόσια εικόνα του.

Από τη μια ο αγροίκος εκτροχιασμός του πληκτρολόγιου από τον ακραίο ρεβανσιστή Πολάκη, που οδήγησε τον Τσίπρα να του δείξει την έξοδο- για να πληρώσει ακριβά ότι εν τέλει τον κράτησε στο ψηφοδέλτιο των Χανίων.

Από την άλλη, στο ψηφοδέλτιο της Θεσσαλονίκης παραιτούμενος της διεκδίκησης εκλογής ως αριστίνδην- ο καθηγητής Γρήγορης Γεροτζιάφας, διακεκριμένος Έλληνας του εξωτερικού.

Με κεντρικό επιστημονικό ρόλο στη Σορβόννη, ως ειδικός αιματολόγος, επικεφαλης φημισμένων ερευνητικών κλινικών, εργαστήριων και εκπαιδευτικών προγραμμάτων με διεθνή απήχηση.

Η διαφορά ετών φωτός στα βιογραφικά Πολάκη και Γεροτζιάφα, σε ότι αφορά την πολιτική τους ποιότητα, όσο και τον βαθμό εκτίμησης της ελληνικής επιστημονικής κοινότητας για τον καθένα, απεικονίσθηκε και στις τρέχουσες τοποθετήσεις τους , στη συζήτηση για τις παρενέργειες ενός εκ των εμβολίων.

Ο καθηγητής Γεροτζιάφας διατύπωσε με επιστημονικό τροπο, την ένσταση του για τις συλλήβδην επιθέσεις κατά της επιστημονικής κοινότητας που υπερασπισθηκε τον εμβολιασμό – συμπεριλαμβάνοντας και τον Πολάκη, που είχε ήδη εκμανεί διαδικτυακά, για τη «δικαίωση» του- άγνωστο σε τι.

Αποδοκίμασε το ύφος των πολάκειων αναρτήσεων , ως αντίστοιχο «ανακοινώσεων που έβγαζαν οι φασίστες στην πανδημία», και σχολίασε το «σκασμός» του βουλευτή ως συναφές με τον τραμπουκισμού Κασιδιάρη στην Κανέλλη.

Η αντιδραση-οχετός του Πολάκη δεν ηταν άσκηση δικαιώματος προσωπικής υπερασπισης σε κρίσεις που τον αφορούσαν. Υπήρξε συκοφαντική χυδαιολογία κατά του Γεροτζιάφα, ως ενεργούμενου… φαρμακευτικής εταιρίας, αλλά και κατά του πρώην πολιτικού προϊστάμενου του Ανδρέα Ξανθού, του Οθωνα Ηλιοπούλου- βουλευτή Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ και καθηγητή στο Χάρβαρντ – και όσων «το παίζουν καθηγητές», άλλα είναι «μηδενικά» και «ψευδοεπιστήμονες».

Ως κομματικός παράγων ο Πολάκης καίει -με οιονεί προβοκατόρικο τροπο – τον ΣΥΡΙΖΑ επί Κασσελάκη, όπως τον έκαιγε επί Τσίπρα – προτάσσοντας την ακροδεξιές θολούρες, για την επιστήμη «που βλάπτει το λαό»!

Ως επιστήμονας ο Γεροτζιάφας τιμά την χώρα και ως πολιτικός τίμησε την υποψηφιότητα του με τον ΣΥΡΙΖΑ, αποχωρώντας με λιτή δήλωσης πολιτικής διαφωνίας στα θέματα του κλάδου του, μετά την αλλαγή ηγεσίας.

Ποιες συγκρίσεις να γίνουν;

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr