Με τα όσα ακολούθησαν την έλευση των έξι πρώτων Rafale στη χώρα μας, αλλά και για τον αναστοχασμό της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής που απαιτείται, ασχολείται μεταξύ άλλων το K-Report των Κώστα Καλλίτση και Παύλου Τσίμα στη σημερινή του έκδοση.
«Απαρατήρητοι δεν πέρασαν ούτε οι υπερβολικοί πανηγυρικοί τόνοι που επελέγησαν με προφανείς εσωτερικές/πολιτικές σκοπιμότητες, στην μακρά προεκλογική περίοδο που διανύει η χώρα. Και μάλλον περίσσευαν τριτοκοσμικές εικόνες, όπως ο ιερέας που ευλογούσε στην πίστα του αεροδρομίου τα αεροσκάφη ή/και το κομματικό σποτάκι της ΝΔ, που πανηγύριζε την προσγείωση των αεροπλάνων», αναφέρει μεταξύ άλλων το K-Report, που κυκλοφορεί πλέον σε συνδρομητική μορφή. Παράλληλα, ασχολείται και με τη συμπλήρωση του ενός χρόνου από την ανάληψη της εξουσίας στην Ουάσιγκτον από τον Τζο Μπάιντεν. Διαβάστε τι γράφει:
«Τα έξι πρώτα Rafale έφθασαν χθες στην Ελλάδα. Επιχειρησιακά, η αγορά και η ταχεία παράδοση των γαλλικών μαχητικών είναι μια σημαντική κίνηση ενίσχυσης της αμυντικής ικανότητας της χώρας, για την οποία υπάρχει επί της ουσίας διακομματική συναίνεση. Η άφιξη των πρώτων αεροπλάνων συνέπεσε με την ομιλία Μακρόν χθες στο ευρωκοινοβούλιο, όπου ο Γάλλος πρόεδρος έδωσε, πάλι, έμφαση στην αμυντική συνεργασία και αυτονομία της Ευρώπης –μια σύμπτωση που δεν πέρασε απαρατήρητη.
Απαρατήρητοι δεν πέρασαν ούτε οι υπερβολικοί πανηγυρικοί τόνοι που επελέγησαν με προφανείς εσωτερικές/πολιτικές σκοπιμότητες, στην μακρά προεκλογική περίοδο που διανύει η χώρα. Και μάλλον περίσσευαν τριτοκοσμικές εικόνες, όπως ο ιερέας που ευλογούσε στην πίστα του αεροδρομίου τα αεροσκάφη ή/και το κομματικό σποτάκι της ΝΔ, που πανηγύριζε την προσγείωση των αεροπλάνων.
Στην πιο σοβαρή πλευρά των πραγμάτων, δύο ερωτήματα ξεχωρίζουν: Ένα, πώς αλλάζει τις αμυντικές ισορροπίες στην περιοχή η προμήθεια των συγκεκριμένων αεροπλάνων κι αν η επένδυση σε αυτά αποδίδει, πράγματι, την εξισορρόπηση που απαιτείται. Δεύτερον, πώς εγγράφεται η άφιξη των αεροπλάνων (και η πανηγυρική υποδοχή τους) στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, που εξελίσσονται σε περιβάλλον σχετικής έντασης.
Η Άγκυρα (και προσωπικά ο Ερντογάν) κάνει ασκήσεις διπλωματικής υπέρ-κινητικότητας καθώς επιχειρεί να κλείσει όλα τα μέτωπα που η ίδια, με μια επιθετική προβολή ισχύος τα προηγούμενα χρόνια, δημιούργησε -από την Αρμενία ως το Ισραήλ κι από τα Εμιράτα και την Σαουδική Αραβία ως την Αίγυπτο. Οι ελληνικές αμυντικές συμφωνίες μάλλον επιτάχυναν αυτήν την στροφή, η οποία φαίνεται ότι βρίσκει ανταπόκριση και στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού- έστω και αν η αμερικανική πολιτική ερμηνευτεί όχι ως άνοιγμα προς τον Ερντογάν αλλά, κυρίως, προς τους υποψήφιους διαδόχους του (δείτε την ανάλυση που ακολουθεί).
Δια ταύτα: Θα ήταν χρήσιμος ο αναστοχασμός της ελληνικής στρατηγικής, με βάση αυτές τις αλλαγές αλλά και τα αποτελέσματα που έχει φέρει μέχρι σήμερα.
Σχετικά: Ο χαιρετισμός Κ. Μητσοτάκη στην τελετή υποδοχής των Rafale, εδώ, παρέμβαση Α. Τσίπρα εδώ, δήλωση Ν. Ανδρουλάκη εδώ, ανακοίνωση ΚΚΕ εδώ, ΜΕΡΑ25 εδώ
Ανάλυση του KReport: Οι ΗΠΑ βλέπουν στη μετά-Ερντογάν εποχή, εδώ.
Πριν περάσουμε στην υπόλοιπη καθ’ ημάς επικαιρότητα, μια στάση στην σημερινή επέτειο:
Ένας χρόνος Μπάιντεν: Πριν ένα χρόνο ο Μπάιντεν έμπαινε στον Λευκό Οίκο με σύνθημα «Η Αμερική επέστρεψε», μια επιλογή που φιλοδοξούσε να κλείσει την 4ετία Τραμπ και τις παρενέργειες της εντός και εκτός συνόρων ως παρένθεση. Ένα χρόνο μετά, ουδείς πλέον μπορεί να αμφισβητήσει ότι ο τραμπισμός ήλθε για μείνει, με πιθανή τη νίκη στις Ενδιάμεσες Εκλογές του προσεχούς Νοεμβρίου, ίσως και στις Προεδρικές του 2024.
Οι δημοσκοπήσεις: Αν στις επόμενες εκλογικές αναμετρήσεις επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις που θέλουν τη συντριπτική πλειονότητα των Ρεπουμπλικάνων να πιστεύουν ότι το αποτέλεσμα των εκλογών του 2020 είναι προϊόν νοθείας και με ένα μικρότερο αλλά πολύ υψηλό ποσοστό των Αμερικανών να θεωρούν νόμιμη την προσφυγή στη βία εναντίον της πολιτείας, τότε -είτε επιστρέψει η όχι ο Τραμπ στον Λευκό Οίκο- το πλήγμα στο κύρος και στην αξιοπιστία των ΗΠΑ στην διεθνή σκηνή θα είναι χωρίς προηγούμενο. Και, ως γνωστό, αν έχουμε αρνητικές εξελίξεις στις ΗΠΑ, καμία δημοκρατία δεν θα μείνει ανεπηρέαστη.
Οι ορατοί κίνδυνοι: Αυτά, δυστυχώς, δεν είναι ευφάνταστα σενάρια κάπου στο βάθος του ορίζοντα αλλά πιθανές αυριανές εξελίξεις. Αν το Τραμπικό πλέον Ρεπουμπλικανικό Κόμμα κερδίσει τον Νοέμβριο τον έλεγχο του Κογκρέσου η επόμενη διετία θα είναι ένας πόλεμος χαρακωμάτων μεταξύ του Καπιτωλίου και του Λευκού Οίκου και μια περίοδος, εκ των πραγμάτων, εσωστρέφειας των ΗΠΑ και σχετικής απόσυρσής τους από τη διεθνή σκηνή. Ήδη, σύμμαχοι και αντίπαλοι, όλοι όσοι βρίσκονται σε κάποια διαπραγμάτευση με τις ΗΠΑ, επιδιώκουν να υπάρξει πρόοδος μέχρι τον Νοέμβριο –διότι, μετά, το μέλλον άδηλο».
ieidiseis.gr
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
