Μπορεί στις 9 Μαϊου ο Πούτιν να μην ανήγγειλε τη «συντέλεια του κόσμου» από τη Κόκκινη Πλατεία της Μόσχας, όπως έλεγαν προκαταβολικά δυτικά μέσα ενημέρωσης, αλλά δεν πρέπει να έχουμε αυταπάτες. Ένα άλλο είδος «συντέλειας» είναι ήδη εδώ και ακόμα δεν έχουμε δει όλες τις επιπτώσεις της.

Μέχρι στιγμής βλέπουμε-και νιώθουμε- το τσουνάμι της ακρίβειας, που φουσκώνει μέρα με τη μέρα. Και κάποιες ελλείψεις στην αγορά, που δεν επηρεάζουν ακόμα άμεσα την καθημερινή μας ζωή. Δεν έχουμε, δηλαδή, δει αυτό για το οποίο έχει προειδοποιήσει πολύ έγκαιρα ο πρόεδρος της Γαλλίας, τον κίνδυνο της πείνας. Για να μην ενισχύουμε κι εμείς τα σενάρια τρομολαγνείας, ο κίνδυνος θα απειλήσει φτωχές χώρες της Αφρικής και όχι της προηγμένης Ευρώπης. Αλλά ποιος μπορεί να πει απερίσκεπτα ότι δεν μας αφορά καθόλου;

Ο δεύτερος κίνδυνος είναι η φτώχεια, που θα χτυπήσει (χτυπάει ήδη, αλλά δεν έχουμε ακόμα τρανταχτά φαινόμενα) τα πιο ευάλωτα κοινωνικά στρώματα. Οσα επιδόματα κι αν δώσει το κράτος, οι πολίτες που σήμερα κινούνται περί τα όρια της φτώχειας (με το βασικό εισόδημα ή και κάτω από αυτό) δεν θα αντέξουν τις συνεχείς ανατιμήσεις των προϊόντων καθημερινής χρήσης. Αλλά και μια άλλη πληθυσμιακή ομάδα, η οποία μέχρι πρότινος «τα έφερνε βόλτα», δεν θα τα καταφέρνει πια, αν συνεχίσει να παίρνει λογαριασμούς ρεύματος διπλάσιους από πέρσι (θα περιμένουμε να δούμε τις τελικές κυβερνητικές αποφάσεις τον άλλο μήνα).

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα οι συνεδριακές ιαχές το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να «συγκινούν» τις κομματικές νομενκαλτούρες. Τίποτα άλλο. Και δεν έκανε καθόλου καλά ο πρωθυπουργός, που παρουσίασε μια σχεδόν ειδυλλιακή εικόνα της χώρας, ενώ γνωρίζει ότι η συνέχεια θα είναι δυσκολότερη, αν ο πόλεμος δεν σταματήσει και η ξέφρενη κούρσα της ενέργειας δεν ανακοπεί.

Ο κ. Μητσοτάκης μπορεί να διαβεβαιώνει σε όλους τους τόνους ότι οι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας, αλλά δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι θα μπορέσει να τηρήσει την υπόσχεση αυτή, ακόμα κι αν το επιθυμεί. Αν περιμένει να κοπάσει το κύμα της ακρίβειας, διατρέχει τον κίνδυνο αυτό να μη συμβεί και ο ερχόμενος χειμώνας να είναι εφιαλτικός.

Ηδη οι απώλειες, που καταγράφει το κόμμα του, ακόμα και στις πιο ευνοϊκές γι’ αυτό δημοσκοπήσεις, είναι σημαντικές. Το ποσοστό της ΝΔ κινείται περί το 30%. Θα διακινδυνεύσει να πάει παρακάτω, βασιζόμενος στην ψευδαίσθηση «δεν τραβάει ο ΣΥΡΙΖΑ»; Κι αν επιστρέψουμε στην εκλογική εικόνα του 2012, όταν τα δύο μεγαλύτερα κόμματα δεν έπιασαν ούτε το 30% και είχαμε πολυδιάσπαση της ψήφου και μάλιστα χωρίς τότε να υπάρχει ο αστάθμητος παράγοντας της απλής αναλογικής;

Πέρα από σενάρια και προβλέψεις, η επόμενη κυβέρνηση- όποια κι αν είναι- θα βρεθεί ενώπιον δυσεπίλυτων προβλημάτων. Χωρίς να γινόμαστε Κασσάνδρες, η απειλή μιας νέας χρεοκοπίας θα είναι παρούσα, αν ο διεθνής περίγυρος χειροτερέψει και η κυβέρνηση τους επόμενους μήνες «τινάξει την μπάνκα στον αέρα» υπό το φόβο της απώλειας της εξουσίας. Κάπως έτσι έγινε και την περίοδο 2007-2008 και οδηγηθήκαμε στη χρεοκοπία του 2009.

Ελπίζουμε ο κ. Μητσοτάκης και οι συν αυτώ να το θυμούνται. Αλλά να μην το παραβλέπουν ο κ.Τσίπρας και ο κ. Ανδρουλάκης, που ενδέχεται να κληθούν να βγάλουν κάποια κάστανα από τη φωτιά…

Γιώργος Καρελιάς

news247.gr

INTIME NEWS