Η διαγραφή Σαλμά δείχνει μια πολύ έντονη δυσανεξία στην κριτική και τη διαφωνία και πάντοτε η δυσανεξία αποτελεί ένδειξη ανασφάλειας και αδυναμίας.

Έχουμε πολλές φορές αναφερθεί στο οξύμωρο που χαρακτηρίζει την πολιτική συγκυρία. Η κυβέρνηση βρίσκεται στη χειρότερη φάση της θητείας σε μια στιγμή που η αντιπολίτευση είναι σε πλήρη αδυναμία λόγω της κρίσης του ΣΥΡΙΖΑ και των εσωκομματικών εκλογών του ΠΑΣΟΚ. Η αδυναμία της αντιπολίτευσης αποτελεί το βασικό στήριγμα της κυβέρνηση. Ωστόσο, η αντιπολιτευτική αδυναμία απλώς επιβραδύνει την υποχώρηση της Νέας Δημοκρατίας χωρίς να τη σταματά -κάτι που φάνηκε στις ευρωεκλογές.
Τα μεγάλα προβλήματα της κυβέρνησης και η συνεπακόλουθη πολιτική ανασφάλεια του πρωθυπουργού αναδείχθηκαν με ενάργεια στη διαγραφή του βουλευτή Μάριου Σαλμά.

Το ερώτημα

Ο «Πληροφοριοδότης» του Dnews διερωτάται εύλογα γιατί εξαντλήθηκε η αυστηρότητα με τον Σαλμά που διαγράφηκε τόσο από την ΚΟ όσο και από το κόμμα, όταν κάτι τέτοιο δεν συνέβη με τον Αυγενάκη του οποίου οι πράξεις ήταν κατά πολύ χειρότερες -υπενθυμίζεται ότι ο Αυγενάκης δεν έχει διαγραφεί από την ΝΔ.

Για την ακρίβεια, αυτές καθαυτές οι κοινοβουλευτικές ερωτήσεις του Σαλμά δεν θα έπρεπε να αποτελούν λόγο διαγραφής. Ο έλεγχος της εκτελεστικής εξουσίας αποτελεί μέρος των καθηκόντων των βουλευτών τόσο της αντιπολίτευσης όσο και της συμπολίτευσης. Πόσο μάλλον που στο διαγωνισμό για τα 58 αναψυκτήρια του υπουργείου Πολιτισμού τον οποίο αφορούσαν οι ερωτήσεις Σαλμά, κατέβηκε μόνο μία επιχείρηση. Όλες οι άλλες δεν πληρούσαν τις προδιαγραφές που είχαν τεθεί. Δεν είναι λογικό για έναν βουλευτή να ρωτάει την αρμόδια υπουργό γιατί δεν διασφαλίστηκε η συμμετοχή περισσότερων επιχειρήσεων στον διαγωνισμό ώστε να ανέβει το τίμημα για το Δημόσιο; Η απάντηση τη Λίνας Μενδώνη ότι όλα είναι σύννομα, δεν μπαίνει στην ουσία του ζητήματος

Ο παραδειγματισμός

Η διαγραφή Σαλμά δείχνει λοιπόν μια πολύ έντονη δυσανεξία στην κριτική και τη διαφωνία. Πάντοτε η δυσανεξία αποτελεί ένδειξη ανασφάλειας και αδυναμίας. Η εξουσία δεν ανέχεται τη διαφωνία όταν αισθάνεται ότι δεν μπορεί να πείσει.

Είναι προφανές ότι με τη διαγραφή Σαλμά το Μαξίμου έστειλε μήνυμα συνολικά στους διαφωνούντες βουλευτές της ΝΔ που φαίνονται να πληθαίνουν. Πρόκειται για μήνυμα πειθάρχησης, υπό την απειλή του εξοστρακισμού. Δεν είναι τυχαίο ότι το «σιωπητήριο» του Μαξίμου ήρθε λίγες μόνο μέρες μετά την κοινοβουλευτική ερώτηση 11 βουλευτών της ΝΔ (μεταξύ των οποίων και ο Μάριος Σαλμάς) με τον εύγλωττο τίτλο: «Απροστάτευτη η περιουσία των δανειοληπτών, εγγυητών και μικρομεσαίων επιχειρήσεων».
Ο Μητσοτάκης θυσιάζει λοιπόν τον Σαλμά για να συγκρατηθούν οι διαμαρτυρίες των νεοδημοκρατών βουλευτών.

Πειθαρχικά μέτρα για πολιτικές διαφωνίες

Ωστόσο, οι πολιτικές διαφωνίες δεν μπορούν να απαντηθούν με πειθαρχικά μέτρα. Όπως ακριβώς είναι εύλογα τα ερωτήματα Σαλμά για τα αναψυκτήρια του ΥΠΠΟ, έτσι είναι απολύτως λογικά τα μέτρα που προτείνουν οι 11 βουλευτές για να μπει ένας κάποιος φραγμός στην ανεξέλεγκτη λειτουργία funds και servicers που διαχειρίζονται τα κόκκινα δάνεια. Η πολιτική κριτική απαιτεί πολιτική απάντηση. Και πειστικές απαντήσεις δεν έδωσε η κυβέρνηση σε καμία από τις δύο περιπτώσεις.

Δεν είναι πειστικό επίσης να αποδίδει το Μαξίμου την κριτική των νεοδημοκρατών βουλευτών στην πικρία από τη μη υπουργοποίηση τους. Εύστοχα ο Νικήτας Κακλαμάνης αναρωτήθηκε τι θα πουν οι κυβερνητικοί ινστρούχτορες όταν μια επόμενη ερώτηση υπογραφεί από άλλους 10 βουλευτές…

Ο αυταρχισμός της ανασφάλειας αποτελεί μια κοντόθωρη τακτική που γρήγορα οδηγεί σε αδιέξοδο.

Η κοινωνική δυσαρέσκεια

Στην πραγματικότητα, η κριτική των νεοδημοκρατών βουλευτών αποτυπώνει την κοινωνική δυσαρέσκεια για την κυβερνητική πολιτική. Το κακό ποσοστό της ΝΔ στις ευρωεκλογές και οι εξίσου κακές δημοσκοπήσεις δεν αφήνουν αμφιβολίες ότι η εποχή της απόλυτης κυριαρχία Μητσοτάκη έχει παρέλθει. Δεν είναι πια μόνο οι αριστεροί και οι προοδευτικοί που είναι δυσαρεστημένοι με την κυβέρνηση, αλλά και σημαντικό μέρος όσων τα προηγούμενα χρόνια ψήφισαν Μητσοτάκη. Αυτοί οι ψηφοφόροι κατευθύνονται ως επί το πλείστον στα ακροδεξιά κόμματα. Θα ήταν παράλογο οι νεοδημοκράτες βουλευτές να μην επιχειρούσαν να εκφράσουν αυτήν την δυσαρέσκεια, προκειμένου να χτυπήσουν το καμπανάκι για την κυβέρνηση και να περιφρουρήσουν όσο μπορούν το εκλογικό ακροατήριό τους. Κατά συνέπεια, το πιο πιθανό σενάριο είναι να μην εισακουστεί το «σιωπητήριο» του Μαξίμου.

Άλλωστε το κόμμα της Λατινοπούλου μπορεί να αποτελέσει σανίδα σωτηρίας για όσους βρεθούν «έξω από το μαντρί»…

dnews.gr

Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις

Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις