Η Δημοκρατία κινδυνεύει κύριε Μητσοτάκη ή το «καθεστώς» σας;

«Σήμερα, ακόμη και υπό το φως των νέων δεδομένων, θα επιμείνω στην επιλογή την οποία έκανα εξαρχής: να αναζητηθεί η αλήθεια, να εντοπιστούν και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι, και το κράτος να αντιληφθεί τα κενά και τις παθογένειές του, ώστε να βελτιωθεί». Τάδε έφη Μητσοτάκης. Είναι έξι χρόνια κυβέρνηση και ακόμα πιπιλάει την καραμέλα ότι θα διορθώσει τα κακώς κείμενα. Δύο χρόνια πέρασαν από την τραγωδία των Τεμπών κι’ ακόμα ισχυρίζεται ότι θα «τιμωρήσει» τους υπευθύνους. Μπορεί να τον πιστεύει, πλέον, κανείς; Ακόμα και ο πιο καλοπροαίρετος πολίτης.

Στη συνέντευξή του, που έδωσε στην «Καθημερινή της Κυριακής», ο πρωθυπουργός χρησιμοποίησε φράσεις – κλειδιά, όπως «η αμφισβήτηση των θεσμών κρύβει κινδύνους», οδηγεί σε «κοινωνική ζούγκλα», είπε ότι «η χώρα έχει ανάγκη από αλήθεια και σοβαρότητα», μίλησε για «θεωρίες συνωμοσίας», «λαϊκιστικά συνθήματα», «κομματικές υστεροβουλίες» και «σχέδιο προσωπικής προβολής», έκανε λόγο για «νέους διχασμούς» της ελληνικής κοινωνίας, «νέες σκευωρίες», «διαμαρτυρία – άναρθρη κραυγή δίχως προοπτική», ενώ εμφανίστηκε ως θεματοφύλακας του Πολιτεύματος, αναφέροντας: «έχω χρέος να υψώσω τείχος προστασίας στους λειτουργούς της Δικαιοσύνης, άρα και στην ίδια τη Δημοκρατία μας».

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης απλά κινδυνολογεί, αισθανόμενος να χάνει το έδαφος κάτω από τα πόδια του, όχι τόσο επειδή αμφισβητείται από την αντιπολίτευση, όσο από την ακηδεμόνευτη λαϊκή κατακραυγή που γέμισε τις πλατείες, ζητώντας «Δικαιοσύνη» και «οξυγόνο». Πόσο μάλλον που η λαοθάλασσα των διαδηλώσεων διαμαρτυρίας δεν ήταν μήνυμα μόνο προς αυτόν, αλλά και προς την αντιπολίτευση, η οποία είναι δραματικά κατώτερη των περιστάσεων.

Η Ελλάδα τον έστησε στο εδώλιο του κατηγορουμένου, και αυτός ακόμα μιλάει για «νέες σκευωρίες», «διαμαρτυρία – άναρθρη κραυγή δίχως προοπτική», «σχέδιο προσωπικής προβολής», «θεωρίες συνωμοσίας», «λαϊκιστικά συνθήματα», κ.ο.κ., ωσάν τα τρολ στην υπηρεσία της κυβέρνησης που υβρίζουν τους συγγενείς των θυμάτων των Τεμπών ότι έχουν προσωπικές – πολιτικές φιλοδοξίες; Οι δηλώσεις του αποτελούν ύβρη προς την ίδια την κοινωνία, η οποία, με αφορμή τα Τέμπη, βγαίνει στο δρόμο για να διαμαρτυρηθεί συνολικά για την κατάλυση των θεσμών, τις πολιτικές της φτωχοποίησης, της αδικίας, των πολιτικών λιτότητας, ακρίβειας, υποβάθμισης του επιπέδου ζωής, της συγκάλυψης πάμπολλων μεγάλων υποθέσεων – πολιτικών, οικονομικών, κοινωνικών σκανδάλων.

Κοίτα ποιος μιλάει; Και κυρίως με τι αλαζονεία μιλάει. Ως άλλη Μαρία Αντουανέτα. Κουνάει το δάκτυλό του στους πολίτες, με ύφος από καθ’ έδρας διδασκάλου, και με αλαζονεία χιλίων πιθήκων, εμφανίζεται ως υπερασπιστής του δημοκρατικού Πολιτεύματος. Ποιος; Εκείνος που το έκανε πατσαβούρι. Σχεδόν τέσσερα χρόνια από την αποκάλυψη του μείζονος σκανδάλου των υποκλοπών, το οποίο εκπορεύθηκε από συγγενικό του πρόσωπο, εντός του μεγάρου Μαξίμου, και ακόμα δεν έχει διαλευκανθεί. Σκάνδαλο ουσιαστικά κατάλυσης του ίδιου του Πολιτεύματος της Δημοκρατίας.

Και αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα. Εχει, κατόπιν τούτου, την υπεροψία ακόμα να ομιλεί για «χρέος» του να υψώσει, όπως είπε, «τείχος προστασίας στους λειτουργούς της Δικαιοσύνης, άρα και στην ίδια τη Δημοκρατία μας». Μα, δεν έχει ακούσει ότι δεν μιλάνε για σκοινί στο σπίτι του κρεμασμένου; Δεν έχει καταλάβει ακόμη ότι η κοινωνία διαμαρτύρεται ακριβώς επειδή, εξαιτίας των πολιτικών της κυβέρνησης Μητσοτάκη, έχουν προκληθεί μεγάλες ρωγμές στον θεσμό της Δικαιοσύνης και στη σχέση πολίτη – Δικαιοσύνης; Τι έρχεται, τώρα, και παριστάνει τον θεματοφύλακα της Δημοκρατίας και της Δικαιοσύνης; Γιατί προσποιείται ότι αγνοεί πως δεν πρέπει μόνο η κοινωνία να σέβεται τους θεσμούς, αλλά και οι θεσμικοί πυλώνες να σέβονται και να υπηρετούν την κοινωνία; Οταν δεν συμβαίνει αυτό, υπάρχει η σημερινή κατάσταση: Κρίση εμπιστοσύνης.

Από που αντλεί την αλαζονεία να κουνάει το δάκτυλο στην κοινωνία, λέγοντας ότι «η αμφισβήτηση των θεσμών κρύβει κινδύνους», οδηγεί σε «κοινωνική ζούγκλα», και ότι «η χώρα έχει ανάγκη από αλήθεια και σοβαρότητα»; Μα, ο πρώτος διδάξας που έκανε κλωτσοσκούφι τους θεσμούς είναι ο ίδιος. Πιστεύει, άραγε, ότι θα κρυφτεί πίσω από το καταρρέον -πλέον- φύλο συκής των ξεπερασμένων συνταγών της συλλογικής ενοχοποίησης της κοινωνίας;

Φληναφήματα σαν και αυτά, με τα οποία επιχειρούσαν να ενοχοποιήσουν τον κόσμο το 2011 – 2012 και το 2015 («Γερούν γερά με τσαμπουκά» και «μαζί τα φάγαμε») είναι πλέον στον σκουπιδοντενεκέ της ιστορίας. Η κοινωνία ωριμάζει μέσα από τις ήττες της και τις εμπειρίες της, τα τελευταία 15 χρόνια. Και αυτό το μήνυμα στέλνει, και στο Μαξίμου και στην αντιπολίτευση. Παρά τις περί του αντιθέτου δηλώσεις Μητσοτάκη, αν κρίνει κανείς από τη συνέντευξή του, το μόνο βέβαιον είναι ότι το μήνυμα αυτό αρνείται να το πάρει ο ίδιος. Και θα το πληρώσει ακριβά πολιτικά.

Επίσης, στη συνέντευξή του, ο ίδιος ανέφερε πως «αγωνίζομαι να αναδείξω το 2027, με τη λήξη της δεύτερης θητείας μας, μια Ελλάδα που θα έχει βάλει τα δημόσια οικονομικά της σε τάξη και δεν θα είναι, πια, ουραγός στην Ευρώπη. Με μια οικονομία που θα παράγει πλεονάσματα και θα έχει μειώσει την αντικοινωνική φοροδιαφυγή, χρηματοδοτώντας έτσι με περισσότερους πόρους τη δημόσια υγεία, τα δημόσια σχολεία, τις μεταφορές και την άμυνά μας».

Μετά από έξι χρόνια κυβέρνησης, είναι εμφανή τα αποτελέσματα του «αγώνα» του για να καλυτερεύσει η ζωή των Ελλήνων. Στη δημόσια Υγεία, οι πολίτες νιώθουν λες και περιθάλπονται τσάμπα στο Memorial της Νέας Υόρκης, στα δημόσια σχολεία … τύφλα να’ χει το αμερικανικό Κολλέγιο, η οικονομία, μια ματιά να ρίξει κανείς στο ραγδαία αυξανόμενο χρέος και στο ελλειμματικό ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών, σε πιάνει κατάθλιψη, στο επίπεδο ζωής, … σκέτη Ελβετία. Οι τιμές ρεύματος, τα ενοίκια, τα σούπερ μάρκετ, τα βενζινάδικα; Από που να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς; Εχει συναίσθηση τι λέγει ο πρωθυπουργός, ή έχει έρθει η ώρα να πάει σπίτι του ή όπου άλλου (στο εξωτερικό) τον «φωτίσει» ο Θεός να πάει;

Εξι χρόνια έχει στην κυβέρνηση, και έχει την αλαζονεία να λέγει σήμερα (χωρίς να ζητάει συγγνώμη) ότι «θα» διορθώσει τα κακώς κείμενα στο κράτος – δυνάστη και «νταβατζή» των φορομπηχτικών πολιτικών, που δεν προσφέρει ούτε καν προστασία στις μετακινήσεις των πολιτών με τα μέσα μαζικής μεταφοράς.

Εξι χρόνια μετά, κι’ έρχεται να πει ότι «θα πιέσω» -άκουσον, άκουσον, ο πρωθυπουργός θα «πιέσει», όχι θα επιβάλλει- στην Hellenic Train «να φέρει περισσότερα και καλύτερα τρένα, στον ταχύτερο δυνατόν χρόνο». Αν είναι διακοσμητικός ο ρόλος του ως πρωθυπουργού και όχι για να επιβάλλει πολιτικές προς όφελος της κοινωνίας, να μας το πει. Εκτός, πια, κι’ αν είναι απλά «συνεταίρος» των μεγάλων, εγχώριων και ξένων οικονομικών συμφερόντων, και το μόνο που τον νοιάζει, είναι να αβγαταίνει τα κέρδη τους, σε βάρος των πολιτών.

Μεταξύ των άλλων στη συνέντευξή του, ανέφερε τα εξής:

-«Η χώρα μας έχει ανάγκη από αλήθεια και σοβαρότητα. Γιατί η αμφισβήτηση των θεσμών, από τον Κοινοβουλευτισμό και τη Δικαιοσύνη μέχρι και τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, κρύβει κινδύνους. Καταργεί κανόνες και όρια, οδηγώντας στην κοινωνική «ζούγκλα».

-«Σε μια περίοδο που πολλοί αμφισβητούν ευθέως τη Δικαιοσύνη, έχω διπλό χρέος να υψώσω τείχος προστασίας στους λειτουργούς της. Αρα και στην ίδια τη Δημοκρατία μας».

-«Δεν θα υποταχθώ όμως στις θεωρίες συνωμοσίας, ούτε στα λαϊκιστικά συνθήματα και στην εργαλειοποίηση ενός συλλογικού δράματος. Ενα δυστύχημα που προκάλεσε εθνικό πένθος δεν πρέπει να υποβιβαστεί σε φτηνό σύνθημα και σε μοχλό κομματικών σχεδιασμών».

-«Κάθε πολίτης εκφράζει την αγωνία του ή το αίτημά του για δικαιοσύνη με τον τρόπο που επιθυμεί. Είτε συμμετέχοντας σε μία συγκέντρωση, είτε με μία ανάρτηση στο Διαδίκτυο, είτε βουβά. Τα μηνύματα αυτά τα ακούω και συχνά τα συμμερίζομαι. Αρκεί, όμως, να είναι αληθινά και να εδράζονται στην πραγματικότητα. Να μένουν μακριά από κομματικές υστεροβουλίες και έξω από σχέδιο προσωπικής προβολής».

-«Μία διαμαρτυρία που κάποτε γίνεται άναρθρη κραυγή δίχως προοπτική. Ενας συνασπισμός τάχα «αντι-Μητσοτακικός», που κρύβει τη δική τους έλλειψη προγραμμάτων και θέσεων. Ε, λοιπόν, αυτήν τη στρέβλωση δεν θα την αφήσω να κλιμακωθεί. Η χώρα δεν έχει ανάγκη από νέους διχασμούς, ούτε από νέες σκευωρίες. Εχει ανάγκη από σταθερότητα, ειδικά μέσα στο πρωτοφανές νέο γεωπολιτικό περιβάλλον στο οποίο έχουμε βρεθεί».

-«Σήμερα, ακόμη και υπό το φως των νέων δεδομένων, θα επιμείνω στην επιλογή την οποία έκανα εξαρχής: να αναζητηθεί η αλήθεια, να εντοπιστούν και να τιμωρηθούν οι υπεύθυνοι και το κράτος να αντιληφθεί τα κενά και τις παθογένειές του, ώστε να βελτιωθεί».

-«Σίγουρα θα πιέσω ώστε η εταιρεία (σ.σ. Hellenic Train) να φέρει περισσότερα και καλύτερα τρένα, στον ταχύτερο δυνατόν χρόνο. Εως το 2027 η γραμμή Αθήνα – Θεσσαλονίκη πρέπει να είναι εντελώς καινούργια».

-«Aποκλείω κατηγορηματικά οποιοδήποτε ενδεχόμενο συνεργασίας με τα κόμματα της Ακροδεξιάς».

neostrategy.gr