Σκηνές πανικού εκτυλίχθηκαν τα ξημερώματα του Σαββάτου 26 Ιουλίου στη Θεσσαλονίκη, έπειτα από ισχυρότατη έκρηξη που σημειώθηκε στο ισόγειο πολυκατοικίας στην οδό Μακεδονομάχων, στα όρια του Δήμου Νεάπολης-Συκεών. Το περιστατικό ήδη εξετάζεται σοβαρά από τις Αρχές ως ενδεχόμενη τρομοκρατική ενέργεια, καθώς ο στόχος φαίνεται να ήταν ο πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων, Κωνσταντίνος Βαρσάμης, ο οποίος διαμένει στον επάνω όροφο.

Η έκρηξη ήταν τόσο ισχυρή που ακούστηκε σε ακτίνα μεγαλύτερη του ενός χιλιομέτρου, ενώ το ωστικό κύμα προκάλεσε εκτεταμένες ζημιές σε τουλάχιστον τέσσερις γειτονικές πολυκατοικίες, καταστήματα και έξι σταθμευμένα αυτοκίνητα. Από το περιστατικό τραυματίστηκαν ελαφρά ένας άντρας και μία γυναίκα, οι οποίοι μεταφέρθηκαν στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο.

Ο εκρηκτικός μηχανισμός είχε τοποθετηθεί εντός του φρεατίου ανελκυστήρα, ακριβώς κάτω από το διαμέρισμα του σωφρονιστικού υπαλλήλου. Σύμφωνα με τα πρώτα στοιχεία, ο μηχανισμός περιείχε περίπου 3 κιλά εκρηκτικής ύλης τύπου δυναμίτη, με απλή αλλά αποτελεσματική σύνδεση μέσω φυτιλιού και κοινού πυροκροτητή. Οι πυροτεχνουργοί επισημαίνουν πως δεν χρησιμοποιήθηκε υψηλή τεχνολογία, ωστόσο η ισχύς ήταν καταστροφική.

Την υπόθεση έχει αναλάβει η Διεύθυνση Αντιμετώπισης Ειδικών Εγκλημάτων Βίας (ΔΑΕΕΒ), καθώς το συμβάν φέρει χαρακτηριστικά οργανωμένου χτυπήματος με συμβολικό στόχο, σε πρόσωπο με θεσμική θέση στο σύστημα των φυλακών.

Η έκρηξη στο ισόγειο πολυκατοικίας της οδού Μακεδονομάχων συμπίπτει χρονικά και θεματικά με μια σειρά ανακατατάξεων στον κόσμο των φυλακών – γεγονότα που, σύμφωνα με το «Εδώλιο 5», πυροδότησαν ένταση και κλυδωνισμούς στις στοές της εξουσίας.

Ανακατατάξεις & μεταθέσεις

Η απομάκρυνση της Μαρίας Στέφη από τη διεύθυνση των φυλακών Κορυδαλλού – μετά από 13 χρόνια σε θέση ισχύος – συνοδεύτηκε από κύματα μεταθέσεων και rotation σε διευθυντές φυλακών και αρχιφύλακες. Αυτό δημιούργησε ένα συμβολικό κενό εξουσίας, ενώ φέρεται να προκάλεσε νέες διαφωνίες και συσχετισμούς μεταξύ των κρατουμένων και των υπαλλήλων.

Η «καυτή» δικογραφία που ξήλωσε την διευθύντρια των φυλακών Κορυδαλλού Μαρία Στέφη που καθόταν 13 χρόνια στην «χρυσή» καρέκλα: Οι διάλογοι με εμπόρους ναρκωτικών, οι ερωμένες που έμπαιναν νύχτα στα κελιά, τα 40.000 ευρώ που προοριζόντουσαν για ανακριτική και εισαγγελέα και οι 2 ανώνυμες επιστολές που κάρφωσαν το κύκλωμα!

Ο συμβολικός ρόλος του προέδρου της Ομοσπονδίας, Βαρσάμη Κωνσταντίνου

Ο συγκεκριμένος σωφρονιστικός υπάλληλος δεν είχε ευθύνη για τη διοίκηση φυλακών, αλλά λόγω της ιδιότητάς του ως πρόεδρος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σωφρονιστικών Υπαλλήλων, λειτουργούσε ως θεσμικός φορέας εκπροσώπησης. Σε περιβάλλον όπου οι ισορροπίες είναι εύθραυστες, αυτός ο ρόλος αποκτά ιδιαίτερη σημασία.

Σύμφωνα με πληροφορίες του “Εδώλιο 5”:

Ορισμένοι κρατούμενοι έχουν μετατρέψει τα κελιά τους σε «σουίτες», διαθέτοντας χρήματα, προνόμια και πρόσβαση σε διευκολύνσεις.

Άλλοι κρατούμενοι ζουν σε απομόνωση, βιώνοντας συνθήκες που πολλοί χαρακτηρίζουν δυστοπικές.

Υπάρχει κλίμα έντασης και αμφισβήτησης, καθώς φαίνεται πως μερικοί σωφρονιστικοί υπάλληλοι κάνουν τα «στραβά μάτια» στη διακίνηση ναρκωτικών – τουλάχιστον 10 κιλά ανά σωφρονιστικά καταστήματα.

Αυτή η λογική διπλής αντιμετώπισης – ανάμεσα σε «αγαπημένους» και «μισητούς» κρατούμενους – έχει δημιουργήσει ένα ασταθές πλαίσιο εξουσίας, που φέρεται πως συνδέεται άμεσα με το συμβάν της έκρηξης.

Η επίθεση είχε συμβολική στόχευση

Το γεγονός ότι ο εκρηκτικός μηχανισμός τοποθετήθηκε στο φρεάτιο του ανελκυστήρα, ακριβώς κάτω από το διαμέρισμα του προέδρου της Ομοσπονδίας, δείχνει ότι στόχος δεν ήταν γενικά οι σωφρονιστικές δομές, αλλά συγκεκριμένο πρόσωπο με συμβολικό ρόλο. Αυτή η κίνηση παραπέμπει σε στρατηγική εκφοβισμού ή τιμωρίας εν όψει μεταβολών στο χώρο των φυλακών.

Πώς σχετίζονται όλα αυτά με την έκρηξη;

Τα στοιχεία του «Εδώλιο 5» συνθέτουν το παρακάτω πλαίσιο:

Ανακατανομή ισχύος μετά την απομάκρυνση της Στέφη.

Αντιπαραθέσεις εντός σωφρονιστικού περιβάλλοντος.

Διπλό σύστημα διαχείρισης κρατουμένων.

Διακίνηση ναρκωτικών και «στραβά μάτια» από κάποιους σωφρονιστικούς υπαλλήλους, ενώ κάποιοι άλλοι κάνουν σωστά τη δουλειά τους.

Σ’ αυτό το κλίμα, η έκρηξη μοιάζει λιγότερο τυχαία και περισσότερο ενδεικτική μιας σύγκρουσης συμφερόντων και ρόλων – όχι απλώς μιας τρομοκρατικής επίθεσης, αλλά μιας εν δυνάμει «χειρονομίας» μέσα στο σωφρονιστικό πεδίο.