Η κυβέρνηση απέναντι στο ενδεχόμενο επιστροφής του Τσίπρα

Παρόλο που πέρασαν επτά ημέρες από τη συνέντευξη του Αλέξη Τσίπρα στη Le Monde, όπου ανέφερε ότι του «λείπει η ενεργός πολιτική και η επαφή με τους ψηφοφόρους», το Μαξίμου επιλέγει να κρατά ανοιχτό το μέτωπο με τον πρώην Πρωθυπουργό, με επιχειρήματα που θα ζήλευαν ένθερμοι υποστηρικτές του Τραμπ, αλλά και με το πολιτικό πάθος και τις εμμονές που συνόδευαν την ταραγμένη περίοδο του δημοψηφίσματος.

Ενδεικτικά, χθες – και για πολλοστή φορά – ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, σε συνέντευξή του στο ραδιόφωνο «Παραπολιτικά» επιτέθηκε με πρωτόγνωρη σφοδρότητα στον Αλέξη Τσίπρα, κάνοντας χρήση όλης της ακραίας επιχειρηματολογίας που κρύβει η φαρέτρα του ακραίου λαϊκισμού. Έτσι, επέμεινε στον ισχυρισμό ότι οι μόνοι που ευεργετήθηκαν από την κυβέρνηση του Αλέξη Τσίπρα ήταν οι κρατούμενοι στις φυλακές, επιλέγοντας με αυτόν τον τρόπο να μην κάνει βήμα πίσω από όσα είχε πει λίγες ώρες νωρίτερα στο μπρίφινγκ για τον νόμο Παρασκευόπουλου. «17.000 βαρυποινίτες, εγκληματίες, βιαστές, δολοφόνοι, έμποροι ναρκωτικών που αποφυλακίστηκαν επί των ημερών του, με τις αλλαγές που είχαν κάνει, τους περίφημους νόμους που είχαν περάσει, την αλλαγή του Ποινικού Κώδικα», είχε αναφέρει χαρακτηριστικά.

Το πάθος και η τοξικότητα των επιχειρημάτων δείχνουν ότι η κυβέρνηση αφενός επιχειρεί να ναρκοθετήσει εξ αρχής τις όποιες ενδεχόμενες μελλοντικές κινήσεις του πρώην Πρωθυπουργού, αφετέρου να ανασυστήσει το αντι-ΣΥΡΙΖΑ μέτωπο, βλέποντας και τις χαμηλές δημοσκοπικές πτήσεις που καταγράφει πριν τη ΔΕΘ, και τέλος, να τραβήξει μια μεγάλη διαχωριστική γραμμή στο πολιτικό σκηνικό, όπου το «στρατόπεδο» Τσίπρα θα είναι συνώνυμο της τοξικότητας και της αστάθειας και το «γαλάζιο στρατόπεδο» συνώνυμο της σταθερότητας και της «κανονικότητας», στην οποία επέστρεψε η χώρα αφού έκλεισε η «αριστερή παρένθεση». Όπως είναι φυσικό και επόμενο, το δίλημμα τίθεται ήδη και στο ΠΑΣΟΚ, το οποίο – αν και προς το παρόν αποφεύγει να απαντήσει σχετικά με τη σεναριολογία επανόδου του πρώην Πρωθυπουργού, λέγοντας ότι πρόκειται για εσωκομματικό ζήτημα του ΣΥΡΙΖΑ – σύντομα θα κληθεί να πάρει θέση.

Βέβαια, αν όλα τα παραπάνω αποτελούν έναν μεσοπρόθεσμο σχεδιασμό ενόψει των εκλογών, πρέπει παράλληλα να σημειωθεί ότι η σφοδρότητα της επίθεσης και η – χαμηλή – ποιότητα των «γαλάζιων» επιχειρημάτων σε βάρος του πρώην Πρωθυπουργού αντανακλούν την ενόχληση του Μαξίμου για το γεγονός ότι προηγείται η ομιλία Τσίπρα αυτής του Πρωθυπουργού. Και αν θα μπορούσε να θεωρηθεί λογική η ενόχληση – που φτάνει στον βαθμό του εκνευρισμού, όπως αναφέρουν γνώστες του κυβερνητικού ρεπορτάζ – σίγουρα δεν είναι λογική η εμμονή με την οποία επιτίθενται στον Αλέξη Τσίπρα απλώς και μόνο επειδή ανέφερε ότι του «λείπει η ενεργός πολιτική και η επαφή με τους ψηφοφόρους».

Όπως επισήμανε ο Γιάννης Αλμπάνης, «οι ανεξέλεγκτες εμμονές και οι ιδεοληψίες επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό την πολιτική συμπεριφορά» και πλέον όλα δείχνουν ότι μεγάλο μέρος των γαλάζιων επιχειρημάτων δεν υπηρετεί κάποιον στρατηγικό στόχο, αλλά λειτουργεί ως μηχανισμός άμυνας απέναντι στο «φάντασμα» ενός πολιτικού που δεν αντιμετωπίζεται απλώς ως αντίπαλος, αλλά ως απωθημένο ενός πολιτικού παρελθόντος που η ΝΔ δεν έχει καταφέρει ούτε να ξορκίσει ούτε να ξεπεράσει. Και είναι τέτοια η σφοδρότητα της επίθεσης, που ενδεχομένως να οδηγήσει στη γρηγορότερη συσπείρωση ενός ακροατηρίου που κρατάει επιφυλάξεις για την επιστροφή του Αλέξη Τσίπρα – αν και εφόσον, φυσικά, αποφασίσει ο πρώην Πρωθυπουργός να κάνει το βήμα της επιστροφής.

Γιώργος Μπαϊράμογλου

dnews.gr