Η Ουκρανία απαιτεί, η Ελλάδα σιωπά και η «σωστή πλευρά της Ιστορίας» παραμονεύει…

Ευτυχώς που υπάρχει και η Ουκρανία να μας ενημερώνει για την ελληνική εξωτερική πολιτική, κάτι αντίστοιχο με αυτό που συμβαίνει με την Τουρκία. Που πρώτα τα ανακοινώνει η Αγκυρα και μετά τα μαθαίνουμε εμείς. Πρόοδο να το πεις δεν το λες. «Μυστική διπλωματία» να την πεις,  βάζεις τα γέλια. Διπλωματία του «ποδιού» να την πεις, πλησιάζεις.
Μόνο που στη διπλωματία διακυβεύονται τα συμφέροντα του εξωτερικού κράτους της Ελλάδος και εκεί δεν έχει «παρερμηνεύτηκε η δήλωση» όπως έχει κάνει αυτή η κυβέρνηση πολλές φορές στο εσωτερικό της χώρας. Στην εξωτερική πολιτική δεν υπάρχει «συγνώμη λάθος». Εκανες το λάθος, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο θα το πληρώσεις.

Άσχετα με το αν λες «πως είμαι με το σωστό μέρος της Ιστορίας». Αυτή είναι η δική σου άποψη. Υπάρχει όμως και η άλλη πλευρά που ισχυρίζεται το ίδιο. Και ποια ήταν η «σωστή πλευρά της Ιστορίας» το αποφασίζει η ίδια η Ιστορία που είναι αμείλικτη καταστρέφοντας ή δημιουργώντας υπερδυνάμεις ή κράτη.

Γιατί αυτή η εισαγωγή. Τι συμβαίνει; Προχωρά με γοργούς ρυθμούς όπως μας ανακοίνωσε η ουκρανική Προεδρία, η συμφωνία ασφάλειας μεταξύ Αθήνας και Κιέβου και μάλιστα για αυτό τον σκοπό συναντήθηκε ο αναπληρωτής επικεφαλής του γραφείου του προέδρου της χώρας Ιχόρ Ζόβκα, με τον ειδικό απεσταλμένο του Υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας για την Ουκρανία, πρέσβη ε.τ. Σπύρο Λαμπρινίδη που συνοδευόταν και από τον γραμματέα Β’ Μανώλη Ανδρουλάκη.

Ο Ιχόρ Ζόβκα ευχαρίστησε την Ελλάδα για τη συνεπή υποστήριξή της και τη σημαντική συνολική βοήθεια στη χώρα μας, συμπεριλαμβανομένης της αμυντικής βοήθειας, από την αρχή της σύρραξης. Τόνισε επίσης τη σημασία της περαιτέρω ενίσχυσης αυτής της βοήθειας βάσει των σημερινών αναγκών των Ουκρανικών ενόπλων δυνάμεων. Κατά τη διάρκεια της συνάντησης και οι δύο πλευρές συμφώνησαν να προχωρήσουν τις διαπραγματεύσεις σχετικά με  την διμερή συμφωνία ασφαλείας, ώστε η Ουκρανία και η Ελλάδα να μπορούν να την υπογράψουν στο άμεσο χρονικό διάστημα.

Από την ανακοίνωση αυτή μπορούμε να καταλάβουμε ότι η Ουκρανία ζήτησε από την Ελλάδα άμεσα, γενικευμένη στρατιωτική βοήθεια, κάτι που είναι κοινό μυστικό αλλά η Αθήνα δεν ήθελε να το παραδεχτεί επίσημα.

Πέρα λοιπόν από τις διπλωματικές επαφές και το τυπικό πρωτόκολλο που τις συνοδεύει, το Κίεβο ζητά απεγνωσμένα από την Ελλάδα πυρομαχικά, αντιαεροπορικά συστήματα, μαχητικά (!), τανκ, ζητά επί της ουσίας να προχωρήσει σε μερική «απογύμνωση» – των ήδη προβληματικών αριθμών των Ενόπλων Δυνάμεων της χώρας μας – για να μπορέσει να ανταπεξέλθει στις απαιτήσεις της σύγκρουσης με την Ρωσία.

Τώρα κάντε εσείς τους υπολογισμούς σας και χοντρικά μπορείτε να καταλάβετε το πρόβλημα που θα δημιουργηθεί στο αξιόμαχο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ελλάδας, σε περίπτωση που δοθούν ακόμη και τα μισά από αυτά.
Για S-300 και ΜIΜ-104 Patriot ας μη το συζητάμε καλύτερα. Ειδικά με τους Patriot που ήδη ένα σύστημα βρίσκεται στη Σ. Αραβία και προστατεύει της πετρελαϊκές εγκαταστάσεις της ARAMCO.
Πάντως σε επαφές που είχαμε με ανώτερα στελέχη των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων όπου τους μεταφέραμε τα αιτήματα της Ουκρανίας, στην καλύτερη περίπτωση “έβγαλαν φλύκταινες”.
Και η συνέχεια φαίνεται πως θα είναι “εκρηκτική”…

Δύο διπλωμάτες με διαφορετική πορεία

Εδώ πρέπει να κάνουμε μια αναγκαστική παρέμβαση, για την Ιστορία – που αναφέραμε – ο Σπύρος Λαμπρινίδης ήταν ο πρέσβης της Ελλάδος στο Κίεβο που όταν ξεκίνησε ο πόλεμος Ουκρανίας-Ρωσίας τα «μάζεψε κι έφυγε» αφήνοντας τους Ελληνες υπηκόους και την ελληνική μειονότητα στην Ουκρανία στο έλεος των αντιμαχομένων.

Και πάλι για την Ιστορία, ο έχων θέση δίπλα στον επικεφαλής. Ο Μανώλης Ανδρουλάκης, ήταν ο πρόξενος της Ελλάδος στην Μαριούπολη που επί της ουσίας έφυγε την «τελευταία στιγμή» εν μέσω πυρών από την πόλη πριν καταληφθεί από τα ρωσικά στρατεύματα, σώζοντας πολλούς εγκλωβισμένους αλλά και την τιμή του διπλωματικού σώματος.