Ο πύργος στην Πράγα που φιλοξένησε τους Ευρωπαίους και υπερκαυκάσιους ηγέτες την περασμένη εβδομάδα, έμοιαζε περισσότερο με «Βαβέλ» παρά με «ορμητήριο» κατά της Ρωσίας όπως ευελπιστούσαν οι ΗΠΑ.
Η μονομερής κίνηση της Γερμανίας να ενισχύσει την εγχώρια βιομηχανία και τους πολίτες της με 200 δις για την αντιμετώπιση της ενεργειακής κρίσης προκάλεσε την οργή των περισσότερων ευρωπαίων ηγετών καταδεικνύοντας την έλλειψη συνοχής εντός της ΕΕ που αποτελεί τον βασικό λόγο για τον οποίο η Ευρώπη παραμένει ο «αδύναμος κρίκος» της Δύσης! Ποιος μπορεί να ξεχάσει τον απαξιωτικό τρόπο με τον οποίο αντιμετώπιζε ο Βλάντιμιρ Πούτιν τους Ευρωπαίους ηγέτες που τους κάθιζε απέναντι του στο λευκό μακρύ τραπέζι του Κρεμλίνου για να τους πει με …ενδοσυνεννόηση : «Τι να συμφωνήσω μαζί σας αφού άλλος κάνει κουμάντο, άλλο είναι το αφεντικό στην Δύση», εννοώντας την Αμερική!
Με την ίδια αντίληψη για την Ευρώπη προσήλθε στον πύργο της Πράγας και ο τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν. Όχι ως «ικέτης» αλλά ως «σνομπιστής» της ΕΕ. Προσήλθε ως Ασιάτης και όχι ως Ευρωπαίος ηγέτης.
Γι αυτό και δεν τον ενδιέφερε τι άποψη θα σχημάτιζαν οι ευρωπαίοι ομόλογοί του όταν στον δείπνο έλαβε τον λόγο για να επιτεθεί στην Ελλάδα και μέσω αυτής σε ολόκληρη την ΕΕ.
Το στρατηγικό ενδιαφέρον του Ερντογάν τελευταία εστιάζεται στην Ασία και ειδικότερα στον Οργανισμό Συνεργασίας της Σαγκάης. Παράλληλα διεξαγάγει σκληρά παζάρια με την Δύση για την οποία εκτιμάει ότι προτίθεται να κάνει σημαντικές υποχωρήσεις για να μην χάσει από την σφαίρα επιρροής της την Τουρκία! Κοινώς συμπεριφέρεται στην Δύση ως πολύφερνη νύφη!
Δυτικοί αναλυτές εκτιμούν ότι στην παρούσα φάση ο Ερντογάν κορυφώνει τα τζαρτζαρίσματα με τον Μπάιντεν και τις ΗΠΑ για να επέλθει η συμφιλίωση, όπως έπραξε με τον Β.Πούτιν και την Ρωσία μετά την κατάρριψη του ρωσικού μαχητικού στα τουρκο-συριακά σύνορα . Αντιθέτως άλλοι αναλυτές -κυρίως αμερικανοί- εκτιμούν ότι ο Ερντογάν οριστικά έχει πάρει τον δρόμο της απομάκρυνσης από την Δύση.
Ενδεικτικό του κλίματος και της αγωνίας που επικρατεί στην αμερικανική πρωτεύουσα για την στάση της Τουρκίας είναι και το «non paper» που κυκλοφόρησε τον προηγούμενο μήνα σε περιορισμένο κύκλο από το υπουργείο Εξωτερικών και όχι το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και το οποίο ξετρύπωσε ο αγαπητός ναύαρχος εα Χρήστος Καραδήμας.
Πρόκειται για ένα «aide mémoire» όπως συνήθιζαν να λένε οι παλαιοί διπλωμάτες με αντικείμενο τέσσερα κρίσιμα θέματα που αφορούν την Τουρκία και για τα οποία η Αμερικανική στρατιωτική ηγεσία έπρεπε να αναλάβει επείγουσες και κατά προτεραιότητα ενέργειες για την διευθέτησή τους.
1. Διμερείς στρατιωτικές συζητήσεις με τις Τουρκικές Ένοπλες Δυνάμεις για την αντιστάθμιση της επιρροής της Ρωσίας στην Τουρκία.
2. Μείωση της πιθανότητας προσωρινής ή και μόνιμης απώλειας πρόσβασης στην αεροπορική βάση İncirlik και σε άλλες εγκαταστάσεις των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στην Τουρκία.
3. Προσπάθειες για εμβάθυνση του διαλόγου μεταξύ του στρατού των ΗΠΑ και των αρχηγών του Γενικού Επιτελείου της Τουρκίας σε διάφορα επίπεδα.
4. Αναζωογόνηση της Ομάδας Υψηλού Επιπέδου Άμυνας ΗΠΑ-Τουρκίας που σήμερα είναι αδρανής και ανενεργή.
5. Καθιέρωση ανοιχτής γραμμής με τον Τούρκο υπουργό Άμυνας στρατηγό Ακάρ, πρόσωπο με αυξανόμενη δημοφιλία στο τουρκικό κατεστημένο.
Από το παραπάνω non paper διαφαίνεται η πρόθεση και η αγωνία της αμερικανικής διοίκησης να παραμείνει η Τουρκία στην σφαίρα επιρροής των ΗΠΑ. Και γι αυτό ο Ερντογάν πιστεύει ότι η Αμερική πρέπει να δώσει γη και ύδωρ. Σ´ αυτή την κόντρα αλλά και το παζάρι που διεξάγει το παλάτι της Άγκυρας με τον Λευκό Οίκο, η Ελλάδα μετατρέπεται σε …σαμάρι!
Ο Τ. Ερντογάν κατηγορεί την Ελλάδα και εγείρει θέματα κυριαρχίας στο Αιγαίο διότι του φταίει η Αμερική και οι βάσεις που έφτιαξαν επί ΣΥΡΙΖΑ στον ηπειρωτικό χώρο της Ελλάδας αντικριστά από τουρκικά παράλια! Το ζητούμενο είναι όταν η Τουρκία – αργά η γρήγορα- τα βρει με τις ΗΠΑ, θα ηρεμήσει με την Ελλάδα ή μήπως μέχρι τότε θα έχουν προκληθεί τετελεσμένα που θα αλλάζουν το status quo στην περιοχή;
Αυτή είναι η αγωνία της Ελλάδας!
Στον Πύργο της Πράγας ο Ταγίπ Ερντογάν δεν προσήλθε με διάθεση διαλόγου και ανεύρεσης τρόπων συνεννόησης με την Ελλάδα. Απεναντίας προσήλθε ως ρομπότ προγραμματισμένο να μιλήσει μέσω κασέτας , να κατηγορήσει την Ελλάδα και τις ΗΠΑ και εν συνεχεία να αποχωρήσει. Ως να είναι αποφασισμένος για τις επόμενες κινήσεις του.
Ο Έλληνας πρωθυπουργός σηκώθηκε και αντέκρουσε την επιθετική ρητορική και τα ψεύδη Ερτογάν, ωστόσο δεν τον συνέδραμε κανένας άλλος ευρωπαίος ηγέτης! Άκρως αρνητικό σημάδι και ας εμφανίζει η ελληνική κυβέρνηση τον Ερντογάν απομονωμένο στον Πύργο της Πράγας!
Αναρωτιέται κανείς: Θα τα έκανε αυτά ο Ερντογάν εάν στο Πύργο της Πράγας είχε απέναντι του τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Φρανσουά Μιτεράν , τον Βίλλυ Μπραντ;
«Αν ήταν ο Αντρέας!»- Στριφογυρίζει διαρκώς στο νου μου κάθε φορά του ακούω τον Ερντογάν να ξεστομίζει απειλές κατά της Ελλάδας και να εγείρει θέματα αμφισβήτησης κυριαρχικών μας δικαιωμάτων. Και αυτόματα μπαίνω στην διαδικασία να σκεφτώ με βάση τα πεπραγμένα της δεκαετίας του ´80, πώς θα αντιδρούσε στις σημερινές παλαβομάρες του Έρντο. Είναι εδραιωμένη η πεποίθησή μου ότι θα ακολουθούσε το Δόγμα του πατρός του, Γεωργίου Παπανδρέου: «Τρομοκρατήστε τους τρομοκράτες»!
Λόγω ιδιοσυγκρασίας ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν θα μπορούσε να ανεχτεί στην Πράγα τον Ερντογάν όταν δύο εικοσιτετράωρα πριν είχε υπογράψει το ψευτο-τουρκολιβυκό μνημόνιο για την εκμετάλλευση των υδρογονανθράκων στην μη καθορισμένη λιβυκή ΑΟΖ. Όταν έγραφε στα παλαιότερα των υποδημάτων του τις παραινέσεις ευρωπαϊκών χωρών και διαρκώς ξιφουλκούσε εναντίον της ΕΕ.
Ο Ανδρέας Παπανδρέου δεν θα ανέχονταν να βρίσκεται στον ίδιο Πύργο στην Πράγα με τον Ταγίπ Ερντογάν και την ίδια στιγμή στο Αιγαίο να αλωνίζουν 18 τουρκικά μαχητικά και άλλα δυο UVA πραγματοποιώντας 50 παραβιάσεις εκ των οποίων οι 43 να είναι από τα κατασκοπευτικά μη επανδρωμένα αεροπλάνα.
Ο Ανδρέας δεν θα είχε την αστική ευγένεια να συνυπάρχει με τον Ερντογάν στο ευρωπαϊκό πυργόσπιτο όταν λίγες ώρες πριν είχε στείλει μέσα στην νύχτα, στις 3.56 πμ το drown να πετάει πάνω από το κεφάλι μιας μοναχικής ηλικιωμένης γυναίκας στην Κίναρο. Θα είχε «διεθνοποιήσει» την κυρά Ρηνιώ της Κινάρου, όπως είχε πράξει με την Δέσποινα Αχλαδιώτου, την Κυρά της Ρω! Δεν θα άφηνε τα τουρκικά UAV να της χαλάνε τον ύπνο τα βραδιά και να την τρομοκρατούν.
Ο Ανδρέας θα έκανε ταραχή στην Πράγα και θα υποχρέωνε τον Ερντογάν να τραπεί σε φυγή πριν βγάλει το επιθετικό λογύδριο…
Καταρχάς θα έθετε την ΕΕ προ των ευθυνών της. Θα της ζητούσε να τον διώξει από την Σύνοδο με βασικό επιχείρημα ότι δεν είναι δυνατόν ο Ερντογάν να βάζει τόσα θέματα για χώρες της ΕΕ κι` εκείνη να τον δέχεται στην Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα.
Ταυτόχρονα ο ίδιος ο Ανδρέας θα είχε θέσει σε ετοιμότητα τον Στρατό, το Ναυτικό και την Αεροπορία και θα τον περίμενε στο Αιγαίο, όπως το 87!
Αλλά για να τα κάνεις αυτά πρέπει να έχεις διαβάσει τον αντίπαλο, πρέπει να έχεις βασικές γνώσεις γεωστρατηγικής, να έχεις δίπλα σου συμβούλους ψυχωμένους με βαθιές γνώσεις και όχι μόνο κακόβουλα λογισμικά (που χρειάζονται και αυτά). Ο Ανδρέας είχε τον πτέραρχο Κουρή τον οποίο προηγουμένως είχε αρπάξει μέσα από τα χέρια του Ευάγγελου Αβέρωφ. Συζητούσε επί ώρες μαζί του, έβαζαν κάτω όλα τα σενάρια , τα ανέλυαν , μελετούσαν τις προθέσεις και τις δυνατότητες του αντιπάλου, γνώριζαν τις δικές τους δυνατότητες και ήξεραν μέχρι που θα μπορούσαν να κάνουν κόντρα και να τεντώσουν το σχοινί!
Αλήθεια σήμερα ποιος είναι ο «Κουρής» του Κυριάκου; Ο Φλώρος; Συγκρίνεται ο Φλώρος με τον Κουρή;
Ο Τσίπρας έχει τον δικό του «Κουρή»; Ναι τον έχει, είναι ο Αποστολάκης! Τον ακούει; Συζητάει τα θέματα εις βάθος, μαζί του;
– Ποιος ξέρει ; Μακάρι…
Πάντως η παρέμβαση του Αλέξη Τσίπρα στην προπαρασκευαστική συνάντηση των ευρωσοσιαλιστών στην Πράγα, όπου ζήτησε από την ΕΕ να καθορίσει λίστα κυρώσεων για την Τουρκία προκάλεσε αίσθηση εντός και εκτός των τειχών. Σημειώνω το σχόλιο του «ELLEVOROS» @elevoros (φιλοκυβερνητικό/ σοβαρό τρολ) στο Twitter : « Άκουσα τις δηλώσεις Τσίπρα τώρα που ήταν και εκείνος στην Πράγα, την ίδια χρονική στιγμή με τον Πρωθυπουργό.
Οφείλω να ομολογήσω ότι ήταν προς την σωστή κατεύθυνση και τόνο.
Πέστε να με φάτε τώρα….»
Η παραπάνω αναφορά μου στον ναύαρχο Αποστολάκη εμπεριέχει και άλλη μια σημαντική -κατά την γνώμη μου- παράμετρος: Είναι ο μόνος που μπορεί να σηκώσει το τηλέφωνο ανά πάσα στιγμή και να συνομιλήσει με τον Ακάρ, τον «Πασά», το πρόσωπο «κλειδί» στην Τουρκία μετά τον Ιμπραήμ Καλίν.
Προχτές ρώτησα τον ναύαρχο εάν διατηρεί επαφή με τον Ακάρ και μου απάντησε ότι έχει πολύ καιρό να μιλήσει μαζί του. Όπως μου εξήγησε: «Εάν δεν προηγουμένως δεν έχω συνεννοηθεί με τους δικούς μας, δεν μπορώ να μιλήσω μαζί του»…
Πιο πάνω, στο non paper, είδαμε ότι το αμερικανικό ΥΠΕΞ υποδεικνύει στο Πεντάγωνο να έχουν επαφή με τον Ακάρ, η Αθήνα γιατί όχι ;
Προβλέψιμοι οι Τούρκοι
Διαχρονικά η Τουρκία πορεύεται βάσει της στρατηγικής που χαράζει το Συμβούλιο Ασφαλείας της χώρας. Βάζει συνεχώς διάφορα θέματα πάνω στο διεθνές διπλωματικό τραπέζι για να πάρει ένα και για να πει ότι πήρε κάτι.
Διαρκώς απειλεί αν και γνωρίζει ότι πολλές εκ των απειλών της γυρίζουν μπούμερανγκ στην ίδια. Για παράδειγμα απειλεί ο Ερντογάν ότι θα αυξήσει τις δυνάμεις του στην Στρατιά του Αιγαίου όσο δεν πάει άλλο. Ας τις αυξήσει ! Αυτόματα ενδυναμώνεται το ελληνικό επιχείρημα για αύξηση της άμυνας της στα νησιά. Κι` έτσι παίρνει περισσότερη αξία το άρθρο 51 του καταστατικού χάρτη του ΟΗΕ.
Μην ξεχνάμε ότι ο Αντρέας στις αρχές της δεκαετίας του 80 έσπευσε και εξόπλισε τα νησιά! Και θεωρώ Τιμή μου που ευτύχησα να υπηρετήσω εκείνη την περίοδο (´84-´86) ολόκληρη την θητεία μου (19 μήνες) στην 98 ΑΔΤΕ (Λέσβο) υπό τας Διαταγάς του ψυχωμένου στρατηγού Δημήτρη Ματαφιά συμμετέχοντας ως έφεδρος υπαξιωματικός (και συντάκτης του Ριζοσπάστη) στην οικοδόμηση των στρατώνων. Συνυπηρετούσα με τον Βασίλη Σκουρή από τον «Οδηγητή» και Τάκη Θεοδωρικάκο μετέπειτα Γραμματέα της ΚΝΕ (όλα τα φυντάνια μαζί).
Ήταν η «ηρωική» εποχή που στην γλώσσα των φαντάρων η Λέσβος είχε μετονομαστεί «γκασμαδία» καθώς το νησί ήταν ένα απέραντο χακί εργοτάξιο το οποίο επιθεώρησε ο ίδιος ο Ανδρέας το Πάσχα του ´87.
Σήμερα τέσσερις δεκαετίες μετά, ουδείς αντικειμενικός παρατηρητής, ανεξαρτήτως ιδεολογικής τοποθέτησης , δεν μπορεί να παραβλέψει ότι την δεκαετία του ´80 υπήρξε Όραμα και Δράση με γνήσια Παλλαϊκή Άμυνα. Ο Ανδρέας είχε πάρει την σκυτάλη των εθνικών θεμάτων από τον Κων. Καραμανλή και τον Ευάγγελο Αβέρωφ και έτρεξε όσο μπορούσε περισσότερο, αλλά και η κομμουνιστική Αριστερά ήταν παρούσα στην πρώτη γραμμή διεκδικώντας παράλληλα σεβασμό της ανθρώπινης αξιοπρέπειας, δημοκρατικές ελευθερίες και καλύτερες συνθήκες ζωής!
Μέσα στην τελευταία πενηντακονταετία παρατηρείται ότι η προσφιλής τακτική της Τουρκίας είναι να ανοίγει διαφορά θέματα κατά καιρούς και μετά να τα βάζει στο ψυγείο.
Τις δεκαετίες 70-80 έβαζαν διαρκώς το θέμα της αποστρατικοποίησης της Λήμνου με τον τότε ΓΓ του ΝΑΤΟ τον Λουνς να τους στηρίζει. Η αντίδραση της Ελλάδας ήταν σθεναρή, θυμίζοντας σ` όλους ότι η στρατικοποίηση της Λήμνου συνδέεται με την στρατικοποίηση των στενών (Συνθήκη Μοντρέ). Ύστερα απ΄ αυτό δεν ξαναμίλησαν για Λήμνο.
Το ίδιο και με την Συνθήκη της Λοζάνης. Μπορεί να μιλά για αποστρατικοποίηση των νησιών, μιλάει όμως και γι ´ αποφυγή υπερπτήσεων αεροπλάνων της Τουρκίας πάνω από αυτά τα νησιά. Αν ήταν σήμερα ο Αντρεας πρώτος θα έβγαινε στο μεϊντάνι και θα επικαλείτο την Λοζάνη για να κατηγορήσει την Τουρκία ότι την καταστρατηγεί με τις καθημερινές υπερπτήσεις πάνω από τα ελληνικά νησιά με αποτέλεσμα η Ελλάδα να μην μπορεί να εφαρμόζει την συνθήκη της Λοζάνης διότι δέχεται ευθεία και έμπρακτη απειλή από την Τουρκία.
Γιατί αναφέρομαι διαρκώς στην εθνική στρατηγική της δεκαετίας του ´80 ; Διότι με θλίψη διαπιστώνω έλλειμμα στρατηγικής σκέψης στο υφιστάμενο πολιτικό προσωπικό. Έμεινα εμβρόντητος με τον σχολιασμό του κυβερνητικού εκπροσώπου στις προτάσεις Τσίπρα στην Πράγα λέγοντας του : «Να υπερψηφίζει τα εξοπλιστικά προγράμματα, πέρα από δηλώσεις και λόγια στο εξωτερικό».
Η προσέγγιση Οικονόμου μου θύμισε τα μικρά αγοράκια που παίζουν με τα νεροπίστολα και τα αεροπλανάκια…
Καμία αντίρρηση, να ψηφίζει και η αξιωματική Αντιπολίτευση τις αμυντικές δαπάνες. Όμως αυτές να εκτελούνται με διαφάνεια και εντός
των διαδικασιών που ορίζει η νομοθεσία και όχι όπως εκτελούνται από την παρούσα κυβέρνηση, νύχτα και στο πόδι, χωρίς αντισταθμιστικά ωφελήματα και ασφαλιστικές δικλείδες. Πριν δώσετε αυτή την απάντηση στον κ.Τσίπρα υπαγορευμένη από τους επικοινωνιακούς συμβούλους σας θα έπρεπε να έχετε ρωτήσει το υπουργείο Άμυνας πως εξελίσσονται οι συμβάσεις των Rafale και των Belharra. Εάν το είχατε πράξει θα κατανοούσατε πόσο σοφή ήταν η κίνηση του Τσίπρα να μην τις υπερψηφίσει στην Βουλή και τώρα να εξαγγέλλει επαναδιαπραγμάτευσή τους εάν γίνει ξανά πρωθυπουργός.
Όμως υπάρχει και κάτι άλλο πολύ πιο σημαντικό: Το αντίβαρο του πατριωτισμού δεν είναι τα σιδερικά, αλλά το μυαλό, η στρατηγική σκέψη και η ευχέρεια ελιγμών επι της σκακιέρας στην διεθνή γεωστρατηγική σκηνή.
Τα όπλα δεν είναι πανάκεια. Δεν φτάνει μόνο να έχεις Rafale και Belharra, χρειάζεσαι και «τσακάλια» που θα πιάνουν πουλιά στον αέρα. Εγκαίρως με αστραπιαίες κινήσεις να πιάνουν τα σημεία κλειδιά και να διαβλέπουν την επόμενη κίνηση του αντιπάλου. Χρειάζεσαι άγρυπνους φρουρούς στην διπλωματία, στο στράτευμα , τις επικοινωνίες και τις πληροφορίες. Χωρίς κόμπλεξ και εμμονές να αξιοποιείς τις δυνατότητες των κακόβουλων λογισμικών για την αντιμετώπισης του εξωτερικού και όχι του εσωτερικού εχθρού γιατί τα κάστρα δεν πέφτουν μόνο εκ των έσω αλλά κυρίως απέξω.
– Μπορεί κάποιος να μας πει γιατί τελευταία το σύστημα «έγκαιρης προειδοποίησης» δεν λειτούργησε στην περίπτωση του τουρκολιβυκού συμφώνου όπως στην περίπτωση του Έβρου ; Το κλείσανε το μαγαζί; Προφανώς την πλήρωσε η «γίδα» και όχι εκείνοι που την έκλεψαν και την φόρτωσαν παράνομα στην πλάτη τους…
Έθνος χωρίς κακόβουλα λογισμικά δεν μπορεί να υπάρξει αλλά αυτά να είναι προσανατολισμένα στον εξωτερικό εχθρό και όχι τον εσωτερικό…
Σ.Σ: Γροθιά στο στομάχι του κυβερνητικού επικοινωνιακού επιτελείου αποτελεί το «τιτίβισμα» στο twitter ο Γιάννης Βαληνάκης που με πέντε επισημάνσεις του αποδομεί τους ισχυρισμούς περί ελληνικής επιτυχίας στην Πράγα :
1. Η νέα Ευρωπαϊκή Πολιτική Κοινότητα δεν συμφέρει την Ελλάδα διότι ανά 6μηνο ο Ερντογάν (όπως ζητούσε) θα συζητά εξωτερ.πολιτική & ασφάλεια με ηγεσία ΕΕ (μπαίνει στον πιο προνομιακό μας Ευρωπαϊκό
χώρο!).
2. Προσπαθήσαμε ανεπιτυχώς η Τουρκία να μην προσκληθεί
3. Παρά ευνοϊκή συγκυρία με το Ουκρανικό δεν ζητήσαμε υπογράμμιση «απαραβίαστου συνόρων» στην κοινότητα ευρωπαϊκών αξιών που συμβολίζει η ΕΠΚ.
4. Επιλέξαμε συμμετοχή σε πάνελ ενέργειας,όχι ασφάλειας όπου ο Ερντογάν αλώνισε.
5. Και όσο για τα περί «απομόνωσης» του Ερντογάν: Κύριος ομιλητής στο δείπνο ηγετών, καμία δήλωση εναντίον Τουρκίας, εναγκαλισμοί με όλους.
ieidiseis.gr
photo:protothema.gr
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
