ΗΠΑ-Τουρκία «παίζουν» στο «γήπεδο» μας και η Ελλάδα παρακολουθεί από την «εξέδρα»

Η συνάντηση Τραμπ-Ερντογάν και επί της ουσίας και σε οτι αφορά τα μεγαλεία στο φαίνεσθαι, διδάσκει και πάλι οτι η Ελλάδα του κ. Μητσοτάκη τείνει να γίνει παρακολούθημα στη νέα ισορροπία που χτίζεται στην  ευρύτερη περιοχή.

Τα μεγαλεία που έζησε ο Ερντογάν δεν έχουν μόνο δώρα απο τον Τραμπ, κρύβουν παγίδες για την Τουρκία. Την οποία οι ΗΠΑ (το ΝΑΤο και η ΕΕ) θέλουν διακαώς να είναι δυναμη στο δικό τους αρμα, στα δικά τους σχέδια. Η Ελλάδα όπως έχει διαμορφώσει την κατάσταση ο κ. Μητσοτάκης, τείνει να έχει ρόλο συμπληρωματικό οχι μόνο για το Ισραήλ αλλά ακόμα κα για την Τουρκία αν αυτή συναινέσει βεβαίως σε όλα όσα ζητάει ο Τραμπ. Αν η Αθήνα δεν αλλάξει τακτική και στόχους κινδυνεύει να φιλανδοποιηθεί. Ούτε ο Νετανιάχου ούτε η Chevron  δεν θα στηρίξουν τη χώρα μας.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Ο σημερινός αμερικανός πρόεδρος υποδέχθηκε μετα Βαϊων και Κλάδων  τον κ. Ερντογαν, αφού αυτός είχε προκαταβολικά ακουμπήσει τον οβολό του στην αμερικανική Boeing, υποσχόμενος οτι θα αγοράσει 200 αεροπλανα έως το 2040, κάτι που μπορεί να ενισχύσει την μετοχή της στα διεθνή χρηματιστήρια.

Τα όσα προηγήθηκαν της υποδοχής, η ίδια η υποδοχή και τα επαινετικά λόγια του  Ντόναλντ διαμορφώνουν ευνοϊκό κλίμα για την Αγκυρα.

Τα οικονομικά παζάρια ειναι αρεστα και στον Ντόναλντ και στον Ρετζεπ. Απο κει και πέρα αρχίζουν τα δύσκολα.

Για να κλείσουμε όλες τις συμφωνίες για  F-35, F-16 Patriot κα, πρέπει να εγκαταλείψεις τους s-400 αλλά και και κάτι ακόμα: Τα ρωσικα καύσιμα! Να αγοράζεις LNG απο τις ΗΠΑ. Αυτό είπε ο Τραμπ στον Ερντογάν.

Ο τούρκος πρόεδρος δεν θέλει να αυτοκτονήσει οπως ο Σόλτς, δεν μπορεί να διαλύσει  την βιομηχανία του. Γι αυτό και ώρες μετά την συνάντηση και τα πανηγύρια τα πράγματα έμειναν ασαφή.

Αυτό είναι το βασικό θέμα, διότι η  Ουάσιγκτον, πέρα από τα δις που απαιτεί ο Τραμπ  θέλει και πάλι την Τουρκία συμπληρωματική δύναμη στην περιοχή ανάχωμα στη Ρωσία, και σε αλλες δυνάμεις, μακριά απο την οικονομική επιρροή της Κίνας.

Το επίσης μεγάλο αγκάθι είναι οι σχέσεις Τουρκίας -Ισραήλ που προς το παρόν έμειναν στο περιθώριο. Ο Νετανιάχου θα φτάσει στην Ουάσιγκτον τις επόμενες μέρες και θα μιλήσει και κατα όλων  των εχθρών που που είναι και η Τουρκία.

Στη Συρία πάντως ο Τραμπ αναγνώρισε ένα ρόλο στην Τουρκία.  Ο βασικός λόγος είναι ότι  η Τουρκία όπως και το Κατάρ είναι οι χώρες που μπορούν να στηρίξουν το σχέδιο του Τραμπ για την ομαλοποίηση της κατάστασης στην Γαζα και την Παλαιστίνη,  όταν σταματήσει η μανία της κυβέρνησης Νετανιάχου, που αδιακρίτως σφάζει παλαιστινίους.

Ενισχύστε το militaire.gr ,δείτε γιατί ΕΔΩ

Το μάθημα για την Ελλάδα είναι το εξής. Αν θέλει να υποστηρίξει τη θέση της και τα στοιχειώδη δικαιώματα της πρέπει να εγκαταλείψει την πολιτική του δεδομένου, του υπάκουου.

Καμία αμερικανική εταιρεία δεν θα διαμορφώσει γεωπολιτικές ισορροπίες από μόνη της. Κανένας Νετανιάχου (ειδικα ο συγκεκριμένος που ασχολείται τώρα με σφαγές) δεν είναι πιστός σύμμαχος.

Η Αθήνα καλείται αμεσα να επανεξετάσει  την τακτική της και την θέση της. εχει εργαλεία εντός ΝΑΤΟ, εντός ΕΕ, έχει εργαλεία ως Ελλάδα.

Δυστυχώς έχει κυβέρνηση που δεν τολμά και δεν θέλει να δει τα εθνικά συμφέροντα. Επικρατεί η ΙΧ εξωτερική πολιτική και η ψευδαίσθηση  οτι τα λόμπις που θα σώσουν τον κ. Μητσοτάκη.

ΥΓ: Μετά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο η Ελλάδα ήταν στο στήριγμα των προκεχωρημένων φυλακίων της Δυσης του Iράν και της Τουρκίας. Μετά το 1989 έμεινε μόνο η Τουρκία.

Τώρα η Ουάσιγκτον θεωρεί και πάλι την Ελλάδα συμπλήρωμα

δυνάμεων.

Σπύρος Σουρμελίδης

Omegapress