«Και στραβός είναι ο γιαλός και στραβά εσείς αρμενίζετε» μας γράφει ο Πρωθυπουργός …

Mετά το τελευταίο πρωθυπουργικό « διάγγελμα» μέσω του Φατσοβιβλίου (αγγλιστί Facebook), νομίζω πως όλοι μας πρέπει να απαιτήσουμε πλέον από την κυβέρνηση να γίνει δημοψήφισμα εδώ και τώρα για το όνομα της χώρας.
Και αυτό για να κάνει επίσημα αίτημα στα Ηνωμένα Εθνη η μόνιμη αντιπροσωπία μας ότι αλλάζουμε το όνομα της πατρίδας μας. Δηλαδή π.χ. να πούμε ότι πλέον βρε αδελφέ δεν θα λέγεται Ελλάδα. Θα λέγεται για παράδειγμα: Ελβετία-βου (Β’) ή Ανω-Κάτω Ολλανδία ή Βόρεια Ζηλανδία. Γιατί διαφορετικά ή αυτός ο πρωθυπουργός θα μας τρελάνει ή εμείς θα πάμε αυτόβουλα να κλειστούμε στο Δαφνί ή σε όποιο άλλο ψυχιατρικό δημόσιο ίδρυμα έχει απομείνει.

Και στο τέλος που υπάρχει ολοκληρωμένη η ανάρτησή του, όταν την διαβάσετε θα με δικαιώσετε.

Ας ξεκινήσουμε και ο Θεός βοηθός…
Η αναφορά του Κυριάκου Μητσοτάκη στην Κυπριακή τραγωδία του 1974 είναι μια κενή και επιφανειακή ρητορική που δεν συνοδεύεται από ουσιαστικές ενέργειες. Οι δηλώσεις περί «ευχής και ελπίδας» είναι κοροϊδία όταν δεν υπάρχει καμία στρατηγική για την επίλυση του Κυπριακού. Και ειδικά αυτή η ελληνική κυβέρνηση αρκείται σε μεγαλόστομες δηλώσεις χωρίς να αναλαμβάνει τον ενεργό ρόλο που της αρμόζει στις διαπραγματεύσεις. Αντί να πιέσει για την εφαρμογή των αποφάσεων του ΟΗΕ, προτιμά να αφήνει το θέμα να λιμνάζει.

Η Οικονομία. Ειδικά εδώ, είμαστε για τον πρόεδρο της κυβέρνησης: Ελβετία!
Η υποτιθέμενη οικονομική ανάκαμψη είναι μια φενάκη που δεν αντικατοπτρίζει την πραγματικότητα που ζουν οι πολίτες. Οι αυξήσεις στους μισθούς είναι αστείες όταν οι πολίτες δυσκολεύονται να καλύψουν τις βασικές τους ανάγκες. Η κυβέρνηση πανηγυρίζει για στατιστικές επιτυχίες, ενώ η πραγματική οικονομία καταρρέει. Η αγοραστική δύναμη των πολιτών έχει συρρικνωθεί και η ανεργία παραμένει σε ανησυχητικά επίπεδα παρά τα ωραιοποιημένα νούμερα.

Και συνεχίζουμε με την κοροϊδία για τις τιμές του ρεύματος. Η απόφαση για ελάφρυνση των λογαριασμών ρεύματος είναι μια πρόσκαιρη και ανεπαρκής λύση. Η επιβολή έκτακτου τέλους στους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας από φυσικό αέριο είναι μια εντελώς λανθασμένη κίνηση που δείχνει έλλειψη κατανόησης της αγοράς ενέργειας. Η κυβέρνηση αποτυγχάνει να προσφέρει μια μακροπρόθεσμη λύση στο πρόβλημα και περιορίζεται σε μπαλώματα που μεταφέρουν το κόστος στους καταναλωτές. Εν τω μεταξύ, οι πολίτες βλέπουν τους λογαριασμούς ρεύματος να εκτοξεύονται, ενώ οι υποσχέσεις για ελάφρυνση παραμένουν ανεκπλήρωτες.

Από υγεία καλά είμαστε, αρκεί να μην αρρωστήσουμε πλέον. Οσο για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση και οι ανακαινίσεις στις ψυχιατρικές κλινικές είναι μια υποκριτική προσπάθεια να καλυφθούν οι αδυναμίες του συστήματος υγείας.
Η κατάσταση στις ψυχιατρικές κλινικές ήταν τραγική για χρόνια και η κυβέρνηση έρχεται τώρα να προσπαθήσει να μαζέψει τα ασυμμάζευτα. Οι ανακαινίσεις και οι προσλήψεις είναι ελάχιστες και ανεπαρκείς μπροστά στις πραγματικές ανάγκες του συστήματος. Και επιστράτευση να κάνουν στους ιδιωτικούς γιατρούς, τα έχουν κάνει τόσο χάλια που η κατάσταση απλά δεν μαζεύεται.

Aυτό που δείχνουν να αγνοούν στο πρωθυπουργικό μέγαρο, είναι πως οι πολίτες – πέρα από κομματικές πεποιθήσεις – είναι οργισμένοι. Πολύ οργισμένοι.  Και αυτή η έρημη η Ιστορία μας έχει «πει» πως την βουβή οργή ενός λαού πρέπει να την φοβάσαι…

Και φυσικά κατά των πρωθυπουργό, έχουμε πολύ καλές συνθήκες και αμοιβές εργασίας και προσεχώς θα είναι και καλύτερες! Τι πάει να πει δεν το έχετε διαπιστώσει; Αφού το λέει Ο πρόεδρος, έτσι είναι.
Η δήθεν λοιπόν θετική πορεία της αγοράς εργασίας είναι μια μεγάλη απάτη. Οι εργασιακές συνθήκες είναι απελπιστικές, οι μισθοί είναι εξευτελιστικοί και η εργασιακή ανασφάλεια κυριαρχεί. Η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα για να βελτιώσει τις συνθήκες εργασίας ή να αυξήσει ουσιαστικά τους μισθούς. Οι πολίτες ζουν με το άγχος της ανεργίας και της φτώχειας, ενώ η κυβέρνηση πανηγυρίζει για «επιτυχίες» που δεν υπάρχουν.
Παράλληλα, η αγοραστική δύναμη των πολιτών καταρρέει. Η κυβέρνηση υπόσχεται αυξήσεις μισθών στο μακρινό μέλλον, ενώ οι πολίτες παλεύουν να επιβιώσουν σήμερα. Οι πολιτικές της κυβέρνησης είναι αναποτελεσματικές και επιδεινώνουν την οικονομική κατάσταση των πολιτών.

Επιπλέον, το πρόβλημα της έλλειψης στέγης είναι οξύ. Οι τιμές των ενοικίων έχουν εκτοξευτεί, κάνοντας την εύρεση προσιτής στέγης σχεδόν αδύνατη για τους περισσότερους. Η κατάσταση επιδεινώνεται από την ανεξέλεγκτη εξάπλωση των βραχυχρόνιων μισθώσεων τύπου Airbnb, που μειώνουν δραματικά την προσφορά διαθέσιμων κατοικιών και αυξάνουν τις τιμές. Και αν δεν το έχετε καταλάβει, οι άστεγοι αυξάνονται καθημερινά και η κυβέρνηση απλώς παρακολουθεί.

Επίσης η ποιότητα της Παιδείας εξαρτάται από τις καταλήψεις. Βεβαίως. Η ποιότητα του εκπαιδευτικού μας συστήματος εξαρτάται από τις καταλήψεις στις αίθουσες των δημοτικών, των λυκείων, των σχολείων ειδικής Αγωγής και των Πανεπιστημίων.
Τι όχι; Αφού το λέει ο πρόεδρος έτσι είναι! Τα ‘παμε αυτά.

Και εδώ ξεκινά το γελοίο του πράγματος. Η Αθηναϊκή τι; Ριβιέρα είπατε; Δεν ξέρετε αν το έχετε καταλάβει, αλλά είναι ένα έργο για τους λίγους προνομιούχους, ενώ η πλειοψηφία των πολιτών δεν θα επωφεληθεί από αυτό. Παράλληλα, το κυκλοφοριακό πρόβλημα της Αθήνας είναι ντροπή και η κυβέρνηση δεν έχει κανένα σοβαρό σχέδιο για την αντιμετώπισή του. Οι πολίτες ζουν σε μια πόλη που πνίγεται στην κυκλοφοριακή συμφόρηση και η κυβέρνηση δεν κάνει τίποτα για να βελτιώσει τις υποδομές ή τη δημόσια συγκοινωνία.

Επειδή ο πρωθυπουργός όπως γνωρίζουμε είναι λάτρης της αμερικανικής ιστορίας, να του υπενθυμίσουμε μια ρήση που αποδίδεται στον 16^ο πρόεδρο των ΗΠΑ Αβραάμ Λίνκολν:«Η αλήθεια λοιπόν είναι πως μπορείς να κοροϊδέψεις λίγους για πολύ καιρό ή πολλούς για λίγο, αλλά όχι όλους για πολύ καιρό και πάντα».

Αυτό το κείμενο λοιπόν του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι ένα κείμενο ηθελημένης παραμόρφωσης της πραγματικότητας. Είναι προκλητικό και αναποτελεσματικό. Οι πολίτες περιμένουν από την κυβέρνηση να αναλάβει τις ευθύνες της και να σταματήσει να λειτουργεί ως «διεύθυνση οικονομικών» κάποιας μεγάλης πολυεθνικής εταιρίας.

Προφανώς στου Μαξίμου δεν έχουν καταλάβει ότι οι πολίτες έχουν βαρεθεί τις κενές υποσχέσεις και κυρίως ότι δεν είναι χαζοί. Όμως αυτό που δείχνουν να αγνοούν είναι πως οι πολίτες – πέρα από κομματικές πεποιθήσεις – είναι οργισμένοι. Πολύ οργισμένοι.
Και αυτή η έρημη η Ιστορία μας έχει «πει» πως την βουβή οργή ενός λαού πρέπει να την φοβάσαι…

Aυτό που δείχνουν να αγνοούν στο πρωθυπουργικό μέγαρο, είναι πως οι πολίτες – πέρα από κομματικές πεποιθήσεις – είναι οργισμένοι. Πολύ οργισμένοι.  Και αυτή η έρημη η Ιστορία μας έχει «πει» πως την βουβή οργή ενός λαού πρέπει να την φοβάσαι…

Του Ζαφείρη Χατζηδήμου

neostrategy.gr