Και τώρα Pasokification αλά ΣΥΡΙΖΑ: Πορεία προς την καταστροφή…

Τον Οκτώβριο του 2009 το ΠΑΣΟΚ επανέκαμπτε θριαμβευτικά (43,92%) στην κυβέρνηση. Πριν καν συμπληρωθούν τρία χρόνια (Ιούνιος 2012) έπεσε στο 12,28%. Και τον Ιανουάριο του 2015 διασώθηκε την τελευταία στιγμή από την κοινοβουλευτική εξαφάνιση(4,68%).

Το γεγονός αυτό επαναβεβαιώνει ότι, όσο κραταιό κι αν υπήρξε ένα κόμμα, τίποτα δεν του διασφαλίζει ότι δεν θα κινδυνεύσει με ολοκληρωτική κατάρρευση, αν συνωμοτήσουν όλοι οι θεοί της πολιτικής.

Προς τι αυτή η ιστορική υπενθύμιση; Διότι σήμερα ένα άλλο κόμμα -χωρίς τη μακρόχρονη πορεία του ΠΑΣΟΚ, αλλά με πρωταγωνιστικό ρόλο εδώ και 12 χρόνια- κινδυνεύει να πάθει τα ίδια. Ένα pasokification αλα ΣΥΡΙΖΑ ενδέχεται να βρίσκεται σε εξέλιξη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ, από μικρό έως περιθωριακό κόμμα της παραδοσιακής Αριστεράς, έγινε αξιωματική αντιπολίτευση το 2012. Και κυβέρνηση το 2015, εκτινασσόμενος στο 36%. Το 2019 ηττήθηκε, αλλά επέδειξε αξιοσημείωτη αντοχή(31,5%). Όμως, την επόμενη φορά(2023) έδειξε σημάδια κατάρρευσης(17,8%).

Παραιτήθηκε ο ιστορικός αρχηγός του Αλέξης Τσίπρας και εξελέγη ο ουρανοκατέβατος Στέφανος Κασσελάκης, «για να νικήσει τον Μητσοτάκη». Όμως, στην πρώτη εκλογική δοκιμασία του, σε ευνοϊκές συνθήκες(ευρωεκλογές, μεγάλη πτώση της ΝΔ), το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ κατρακύλησε κι άλλο(14,92%).

Κινδυνεύει ο ΣΥΡΙΖΑ να πάθει ό,τι και το ΠΑΣΟΚ την περασμένη δεκαετία; Ας δούμε τα στοιχεία:

Πρώτον, το ΠΑΣΟΚ χρεώθηκε τη χρεοκοπία της χώρας, την οποία του «παρέδωσε» η προηγηθείσα κυβέρνηση της ΝΔ. Η χώρα έφτασε στα πρόθυρα της κατάρρευσης και το μεγαλύτερο τίμημα πλήρωσε αυτός που απέτυχε στους χειρισμούς. Ο ΣΥΡΙΖΑ ασφαλώς δεν φταίει για τη χρεοκοπία, αλλά διαχειρίστηκε μια χρονική περίοδό της. Κατά τούτο οι πορείες των δύο κομμάτων την περίοδο της κρίσης(2009-2019) έχουν κοινά σημεία.

Δεύτερον, το ΠΑΣΟΚ απέφυγε την κοινοβουλευτική εξαφάνιση(2015), διότι είχε πίσω του μακρά κυβερνητική πορεία με ισχυρές ρίζες στην ελληνική κοινωνία. Και σταδιακά ανέκαμψε, αν και αδυνατεί να επανέλθει σε τροχιά κόμματος εξουσίας(μόλις 12,79% στις τελευταίες ευρωεκλογές). Ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει τέτοιες ρίζες. Οι ψηφοφόροι, που τον εκτόξευσαν σε πρωτοφανή για κόμμα της Αριστεράς ποσοστά, ήταν «δανεικοί». Είναι οι λεγόμενοι «πασοκοσυριζαίοι», οι οποίοι απογοητεύθηκαν από το επί δεκαετίες δικό τους κόμμα και αναζήτησαν ελπίδα στον ΣΥΡΙΖΑ. Επομένως, στο σημείο αυτό, ο ΣΥΡΙΖΑ βρίσκεται σε δυσμενέστερη θέση από εκείνη που βρέθηκε το ΠΑΣΟΚ, όταν άρχισε η κατρακύλα του.

Τρίτον, ο σημερινός ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη μαστίζεται από κάθε είδους αρρώστια. Δεν έχει έρμα, δεν έχει μπούσουλα, πορεύεται με το δόγμα «εική και ως έτυχε». Ο αρχηγός του είναι ένα πολιτικό άθυρμα. Άγεται και φέρεται. Είναι έρμαιο άλλων(Πολάκης, Παππάς κ.α) και καθοδηγείται μόνο από την εξουσιομανία του.

Αν τίποτα δεν αλλάξει, η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προς τη συρρίκνωση φαίνεται προδιαγεγραμμένη. Αν το ΠΑΣΟΚ χρειάστηκε τρεις δεκαετίες για να απειληθεί με καταστροφή, η πορεία του ΣΥΡΙΖΑ προ αυτήν είναι πολύ πιο σύντομη.

Μόνο που αυτό δεν φαίνεται να απασχολεί όσους τον κουμαντάρουν σήμερα. Τους αρκεί να έχουν ένα μικρό, αλλά πλήρως ελεγχόμενο από τους ίδιους, κόμμα-απόκομμα. Η συμπεριφορά των Stefanos and Friends θυμίζει την περίφημη φράση της Μαντάμ ντε Πομπαντούρ: «Αpres nous le deluge» (μετά από εμάς η καταστροφή)…