Κακοκαιρία Daniel – Δράκεια: Οι αγρότες πηγαίνουν με τα πόδια στα κτήματά τους λόγω των κατεστραμμένων δρόμων – «Είμαστε το πιο ξεχασμένο χωριό»

Εξαφανισμένοι οι τοπικοί βουλευτές

Με τα πόδια ή με ζώα μετακινούνται, μέχρι και σήμερα, έναν χρόνο μετά τις περσινές διπλές καταστροφικές πλημμύρες Daniel και Elias, οι αγρότες του χωριού Δράκεια Μαγνησίας που είχε πληγεί σφοδρότατα, καθώς η αγροτική οδοποιία παρουσιάζει ακόμη ελλείψεις, με αποτέλεσμα 8 δρόμοι να παραμένουν κλειστοί, γεγονός το οποίο καθιστά αδύνατο να προσεγγίσουν τα κτήματά τους για την συγκομιδή των προϊόντων τους.

Της Κωνσταντίνας Χαϊνά

Η μαρτυρική Δράκεια με τους περίπου 400 μόνιμους κατοίκους, αποτελεί ένα καθαρά παραδοσιακό, αγροτικό παραγωγικό χωριό, όπου, ωστόσο, οι αγρότες, εφόσον δεν μπορούν να προσεγγίσουν τα κτήματά τους, βλέπουν τις καλλιέργειές τους να μαραζώνουν εξαιτίας του κατεστραμμένου αγροτικού οδικού δικτύου. «Είμαστε το πιο ξεχασμένο και παρατημένο χωριό» αναφέρει χαρακτηριστικά στο enikos.gr, ο πρόεδρος της κοινότητας κ. Θανάσης Ρεντινιώτης.

«Κίνδυνος να χαθούν οι καλλιέργειες»

Οι αγρότες, ελπίζουν μέχρι και σήμερα, την ύστατη στιγμή, να προχωρήσουν οι εργασίες αποκατάστασης ώστε να μην χάσουν για ακόμη μία χρονιά, εντελώς την παραγωγή τους, αφού αποτελεί και το μοναδικό εισόδημά τους και η συγκομιδή ξεκινά την επόμενη Κυριακή. «Οι άνθρωποι προσπαθούν να προσεγγίσουν τα κτήματά τους είτε με τα πόδια, είτε χρησιμοποιούν ζώα για ορισμένες μεταφορές, όπου αυτό ήταν δυνατό. Πλέον, το σημαντικότερο πρόβλημα είναι αυτό της συγκομιδής. Υπήρχαν αγρότες που προχώρησαν σε καλλιέργειες αχλαδιών αλλά δεν τα μάζεψαν, τώρα υπάρχουν κτήματα με μήλα, ελιές και κάστανα που επίσης δεν είναι προσεγγίσιμα. Όλα αυτά είναι πολύ πιθανό να χαθούν λόγω των κλειστών δρόμων».

Σύμφωνα με τον πρόεδρο της Δράκειας, έχει επιδιορθωθεί και είναι προς χρήση περίπου το 60% των δρόμων του χωριού, αλλά με «πολύ πρόχειρες κατασκευές», καθώς όλοι οι δρόμοι διέρχονται από ρεματιές, οι οποίες είναι μπαζωμένες. Συγκεκριμένα, ο βασικός δρόμος που διέρχεται από την Αγριά, εκεί δηλαδή όπου υπάρχει η βασική συγκοινωνία, «είναι μία πολύ πρόχειρη κατασκευή, ένα ανάχωμα. Φοβάσαι να το δεις, όχι να περάσεις. Γενικά όπου διέρχεται ρέμα, δεν υπάρχει διαφυγή του νερού. Ένας δεύτερος δρόμος, που υπάρχει σε περίπτωση ανάγκης, είναι και εκείνος κομμένος σε ένα σημείο. Οπότε, σε περίπτωση μίας μεγάλης ή ακόμη και μικρής κακοκαιρίας, οι κάτοικοι ενδέχεται να μην μπορούν πάλι να πάνε πουθενά. Υπάρχουν οικογένειες που λόγω φόβου αποχώρησαν από το χωριό, ενώ ορισμένοι γονείς αλλάζουν σχολείο τα παιδάκια τους. Όσοι δρόμοι άνοιξαν, έγιναν κυρίως για να υπάρχει πρόσβαση σε φωτιές που μπορεί να ξεσπάσουν».

Το κατεστραμμένο γεφυράκι

Αξίζει να σημειωθεί πως μέσα στο χωριό Δράκεια, υπάρχει μία ολόκληρη γειτονιά, η οποία είναι αποκομμένη οδικώς. «Υπήρχε ένας δρόμος που την διερχόταν και ήταν μόνο κάθοδος. Τώρα εκεί, έχει πέσει ένα γεφύρι, το οποίο έχει ενταχθεί στα μεγάλα έργα και το περιμένουμε, χωρίς να ξέρουμε πότε θα ετοιμαστεί. Μάλιστα, υπάρχει ένα κομμάτι, περίπου 250 μέτρα, ένας στενός δρόμος που ίσα ίσα χωράνε να περάσουν τα αυτοκίνητα των αγροτών που θέλουν να κουβαλήσουν τα μηχανήματα, την σοδειά, και στέλνουν πρώτα έναν πεζό για να προηγείται, και να κόψει την κυκλοφορία, αφού εάν βρεθούν δύο αυτοκίνητα, υπάρχει μεγάλος κίνδυνος. Μία λύση σε αυτό, είναι να τοποθετηθούν 2 φαναράκια, για να μην υπάρξει ατύχημα, αλλά ούτε αυτό έχει γίνει».

Όλα τα παραπάνω έχουν ως αποτέλεσμα οι αγρότες να αγωνιούν για την παραγωγή τους, αντιμετωπίζοντας πολλές καθημερινές δυσκολίες, ενώ οι κάτοικοι ζουν με τον φόβο μίας ενδεχόμενης κακοκαιρίας. «Υπάρχει τεράστιο άγχος, ακόμη και για μία βροχή, αφού ενδέχεται να συναντήσουμε πάλι τις ίδιες καταστάσεις, δηλαδή, να αποκλειστούμε τελείως» τονίζει ο πρόεδρος της κοινότητας.