Κλονίζεται εκ των έσω ο Μητσοτάκης!

Πολλαπλασιάζονται τα αδιέξοδα του Κυριάκου Μητσοτάκη, καθώς το ένα μέτωπο διαδέχεται το άλλο, ανεβάζοντας τον δείκτη αμφισβήτησης της κυβέρνησης και προσφέροντας έντονο σασπένς για τους επόμενους μήνες που μεσολαβούν έως τις ευρωεκλογές του Ιουνίου.

• Από τον Ανδρέα Καψαμπέλη

Η αντιπολίτευση μπορεί να παραμένει καθηλωμένη στα επίπεδα του 10-12% (με το ενδιαφέρον να περιστρέφεται είτε γύρω από το lifestyle και την… εικοσαήμερη στρατιωτική θητεία του κ. Κασσελάκη είτε γύρω από τη διαμάχη με τον κ. Ανδρουλάκη για τη δεύτερη θέση) και από την άποψη αυτή να μην αποτελεί απειλή, αλλά την ίδια ώρα η Ν.Δ. έχει μπει αυτοτελώς σε τροχιά κατάρρευσης.

Με όλες τις δημοσκοπήσεις να δείχνουν, από εβδομάδα σε εβδομάδα, τα ποσοστά να υποχωρούν όλο και πιο πολύ και να βρίσκεται ήδη κάτω από το φράγμα του 30%, το κυβερνών κόμμα είναι σε μια κατάσταση που θα μπορούσε να θυμίζει και «Τιτανικό». Σίγουρα, πάντως, αυτή τη στιγμή η τάση δεν είναι αναστρέψιμη. Οπως εξηγούν μάλιστα οι ειδικοί αναλυτές, είναι η πρώτη φορά που εν όψει εκλογών η ψήφος διαμαρτυρίας ενδέχεται να μην έχει συγκεκριμένη κατεύθυνση, αλλά να στραφεί προς οπουδήποτε. Αυτή η δυναμική ακυρώνει ολοένα περισσότερο την άκρατη αυτοπεποίθηση που σε βαθμό αλαζονείας επικρατούσε στη Ν.Δ., ότι, ελλείψει ισχυρού αντιπάλου, δεν πρόκειται να απειληθεί η πολιτική της κυριαρχία. Καθώς επίσης μετά τις περσινές διπλές βουλευτικές εκλογές και την καταβύθιση του ΣΥΡΙΖΑ φάνηκε να κλείνει ακόμη ένας κύκλος δικομματισμού στο πολιτικό σκηνικό της χώρας μας, τώρα είναι εμφανές ότι το εκλογικό σώμα έχει μετατραπεί σε χυλό, με αποτέλεσμα οποιαδήποτε έκπληξη στον ορίζοντα, τον κοντινό αλλά και τον πιο μακρινό, να θεωρείται πιθανή. Ολη αυτή η ανακατωσούρα, που εξελίσσεται, μάλιστα, φέρνει και άλλες παρενέργειες, αφού τα ισχυρά κέντρα (και παράκεντρα) οικονομικής και μιντιακής εξουσίας, διαβλέποντας την αποδυνάμωση και τη ραγδαία φθορά του κ. Μητσοτάκη, έχουν αρχίσει να παίρνουν τις αποστάσεις τους και να κάνουν τα δικά τους σχέδια για την επόμενη ημέρα, ανάλογα και με το αποτέλεσμα των ευρωεκλογών.

Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, το σκάνδαλο για τα e-mails των αποδήμων Ελλήνων -που έφτασε στην έκρηξη με τις τρεις «καρατομήσεις» της Παρασκευής- θεωρείται ακόμη μία κλωστή του «γαλάζιου» πουλόβερ που έχει αρχίσει να ξηλώνεται. Ακόμη και η ανοικτή διαμάχη της υπουργού Τουρισμού Ολγας Κεφαλογιάννη με την υπουργό Πολιτισμού Λίνα Μενδώνη για το θέμα της ποσόστωσης 45% ελληνικών τραγουδιών είναι μια επιπλέον ψηφίδα στο σκηνικό της ενδοκυβερνητικής αποσύνθεσης.

Οσον αφορά τις αποπομπές για το θέμα των e-mails, οι πληροφορίες μάλιστα αναφέρουν ότι, αν και η σχετική εντολή δόθηκε από τον κ. Μητσοτάκη, σε μια απέλπιδα προσπάθεια να «κλείσει» εδώ το θέμα και να μη συνεχίσει να σέρνεται, φθείροντας κι άλλο την κυβερνητική παράταξη, μόλις τώρα άνοιξε ο ασκός του Αιόλου και για τη συγκεκριμένη υπόθεση.

Οπως μεταφέρουν πηγές από το παρασκήνιο, το Μέγαρο Μαξίμου «έκοψε» καταρχάς την Αννα Μισέλ Ασημακοπούλου από το γαλάζιο ευρωψηφοδέλτιο, υποχρεώνοντας τη σε οικειοθελή αποχώρηση, γνωρίζοντας ότι δεν θα συναντήσει καμία εσωκομματική αντίδραση, αφού ακόμη και ο πρώην πρωθυπουργός Αντ. Σαμαρά, υπό τις πολιτικές φτερούγες του οποίου σταδιοδρόμησε, έχει σταματήσει -πικραμένος μαζί της- να της προσφέρει οποιαδήποτε κάλυψη και βοήθεια. Παράλληλα με την έξοδό της διευκολύνεται η εκλογική μάχη για άλλους υποψήφιους ευρωβουλευτές, που θεωρούνται πουλέν, μάλιστα, του κ. Μητσοτάκη.

Από εκεί και πέρα, το ενδιαφέρον είναι ότι οι άλλοι δύο καρατομηθέντες για το σκάνδαλο αποτελούν πρόσωπα στενά συνδεόμενα με τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Εσωτερικών Μιχάλης Σταυριανουδάκης ήταν προσωπική επιλογή του κ. Μητσοτάκη για τη θέση αυτή από τον Ιούλιο του 2019, καθώς -λόγω και κρητικής καταγωγής- ανήκε στον πολύ κλειστό πυρήνα του μηχανισμού του. Γι’ αυτό άλλωστε και παρά τις πολλές αλλαγές στην ηγεσία του υπουργείου, ο ίδιος είχε παραμείνει αμετακίνητος, αναφέροντας απευθείας στο Μέγαρο Μαξίμου. Η δύναμη που αντλούσε μάλιστα ήταν τέτοια, που από ένα σημείο και μετά δεν αντάλλασσε ούτε «καλημέρα» με τον Τάκη Θεοδωρικάκο, που ήταν και ο πρώτος υπουργός Εσωτερικών. Με προσωπική απόφαση του Κ. Μητσοτάκη, επίσης, είχε ανανεωθεί μόλις πριν από είκοσι ημέρες η τοποθέτηση του Νίκου Θεοδωρόπουλου στη θέση του γραμματέα Αποδήμων της Ν.Δ., ο οποίος μάλιστα όλες αυτές τις ημέρες υποστήριζε παράλληλα με πάθος την κ. Ασημακοπούλου.

Καθώς λοιπόν και οι δύο αποτελούν στενά δικούς του ανθρώπους, η επιλογή του κ. Μητσοτάκη να χρεώσει σε αυτούς το σκάνδαλο αποδίδεται στην προσπάθειά του να μην ανοίξουν στόματα, προκειμένου να μην προχωρήσει η αναζήτηση στα παραπάνω επίπεδα. Στην πραγματικότητα επιχειρείται να τεθεί ένα πέπλο κάλυψης για την υπουργό Εσωτερικών Νίκη Κεραμέως, η οποία, όμως, εκ των πραγμάτων βρίσκεται κι αυτή στο μάτι του κυκλώνα. Οχι μόνο διότι διαβεβαίωνε μόλις προχθές ότι δεν έχει φύγει «ούτε κουνούπι» από το υπουργείο Παιδείας, αλλά επειδή έχει και την αντικειμενική πολιτική ευθύνη. Το ίδιο ισχύει και για τον αναπληρωτή υπουργό Θ. Λιβάνιο, ο οποίος επίσης έχει εμπλακεί στην υπόθεση
και στις σχετικές δηλώσεις. Εκτός από την κ. Κεραμέως και τον κ. Λιβάνιο, σοβαρό
θέμα ανακύπτει και για τον Μάκη Βορίδη, λόγω των χειρισμών που είχαν γίνει και
κατά τη δική του θητεία στο υπουργείο Εσωτερικών για την επιστολική ψήφο.
Για τον κ. Μητσοτάκη το ενδεχόμενο να αναγκαστεί να θυσιάσει και την κ.
Κεραμέως στην επόμενη φάση της υπόθεσης θα ήταν πραγματικός κόλαφος,
αφού, εκτός των άλλων παρενεργειών, θα αποτελούσε κι ένα ισχυρό προσωπικό
πλήγμα για τον ίδιο και τις επιλογές με τις οποίες συγκρότησε την κυβέρνησή του
και το περίφημο επιτελικό κράτος αφότου έγινε πρωθυπουργός.

Το τρικ του Μαξίμου για να σταματήσει η εις βάθος έρευνα για τη διαρροή

Παράλληλα, ενώ διατυμπανίζεται ότι οι καρατομήσεις της Παρασκευής έγιναν προκειμένου να αναληφθούν οι ευθύνες, ορισμένες αξιόπιστες πληροφορίες αναφέρουν ότι στην πραγματικότητα αυτό έγινε στο πλαίσιο της προσπάθειας του Μεγάρου Μαξίμου να «προκαταλάβει» την πορεία της έρευνας -τόσο από τη Δικαιοσύνη όσο και από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, με επικεφαλής τον Κωνσταντίνο Μενουδάκο- και να την προσανατολίσει προς συγκεκριμένα -και σχετικώς «ανώδυνα»- συμπεράσματα γα να μην πάρει άλλες, χειρότερες διαστάσεις η υπόθεση.

Μάλιστα το σκάνδαλο δεν περιορίζεται μόνο στη διαρροή των προσωπικών δεδομένων, αλλά απειλεί να τινάξει στον αέρα και όλη την ιστορία της επιστολικής ψήφου, την οποία ο κ. Μητσοτάκης θέλησε να εμφανίσει ως κορυφαία και εμβληματική μεταρρύθμιση. Και μαζί με την επιστολική ψήφο, τίθεται αυτομάτως και ζήτημα διαφάνειας των επερχόμενων εκλογών, ευρωπαϊκών και εθνικών, για τη χώρα μας. Οσο κι αν επιχειρείται όμως κάτι τέτοιο, ήδη η κυβέρνηση βρίσκεται ενώπιον μιας γενικευμένης καχυποψίας από την πλευρά της κοινής γνώμης, η οποία σε ποσοστό 77% και άνω της καταλογίζει μεθοδεύσεις συγκάλυψης σε όλες τις κρίσιμες υποθέσεις.

Μάλιστα καταλυτικός αποδεικνύεται ο ρόλος σε όλη αυτή την αλυσίδα της τραγωδίας των Τεμπών και των μεθοδεύσεων που ακολουθήθηκαν για να απαλλαγεί ο πρώην υπουργός Μεταφορών Κ. Καραμανλής. Σαν να μην έφτανε αυτό, ακολούθησε τις προηγούμενες ημέρες, σαν κερασάκι στην τούρτα, η εισαγγελική πρόταση απαλλαγής του Ηλ. Μίχου για τη 12χρονη στον Κολωνό, ξεσηκώνοντας νέα κύματα κοινωνικής οργής και καταγγελίες για συγκάλυψη κυκλωμάτων παιδοβιασμών με άνωθεν πολιτική κάλυψη. Τώρα ακόμη ένα σκάνδαλο μείζονος διάστασης, που αφορά και την ίδια τη δημοκρατική λειτουργία, έρχεται να προστεθεί στη λίστα των προς συγκάλυψη υποθέσεων από το Μέγαρο Μαξίμου