Κώστας Σκρέκας: Σάντσο Πάντσα

Από το 2021 και εντεύθεν στην Ελλάδα υπάρχει ένας δείκτης που προεξοφλεί, αλάνθαστα, τη συνέχιση της ακρίβειας: οι διαβεβαιώσεις του πρωθυπουργού Μητσοτάκη ότι, η χώρα «δεν είναι μπανανία και ο πληθωρισμός της απληστίας δεν μπορεί να είναι ανεκτός».

Ενδημικό φαινόμενο πλέον, ακολουθείται σταθερά από την αύξηση των τιμών και ο λόγος είναι ορατός: δεν αποφασίζει η κυβέρνηση αλλά τα καρτέλ – ειδικά στα τρόφιμα και τα είδη πρώτης ανάγκης. Δηλαδή η χώρα είναι μπανανία.

Δεν προκύπτει μόνο από την ακρίβεια, αλλά και από τις εκθέσεις, διεθνών οργανισμών και κοινοτικών οργάνων, για τα ανθρώπινα δικαιωμάτων, το κράτος Δικαίου, την αδιαφάνεια και την ενημέρωση.

Αν ενδιέφερε τον Πρωθυπουργό, η προστασία του λαϊκού εισοδήματος από την κερδοσκοπία, θα ήξερε ότι στο οπλοστάσιο των ευρωπαϊκών κυβερνήσεων υπάρχουν όροι όπως «μείωση ΦΠΑ», «διατίμηση», «ανώτατο ποσοστό κέρδους»

Δεν τις εκφέρει καν. Η επιβολή πλαφόν σε μια μόνο περίπτωση, συνοδεύτηκε με την απίστευτη επιφύλαξή του για …« ελλείψεις στο ράφι». Το είπε κατά την πρόσφατη θεατρική συζήτηση – αυτά δεν είναι συνεντεύξεις- στην ,επίσημη, κρατική τηλεόραση.

Αυτή τη φορά πάντως η ακρίβεια …έπαψε να είναι «εισαγόμενη», να αποδίδεται στον Πούτιν, ή στους Νεφελίμ.

Πού οφείλεται ; Δασκαλεμένος ο υπουργός Ανάπτυξης Κώστας Σκρέκας πήρε τη σκυτάλη και την απέδωσε στις «αθέμιτες εμπορικές πρακτικές».

Έτσι πρόσθεσε και τη δική του γκάφα: αναγνωρίζοντας την ύπαρξή τους, ομολόγησε την αποτυχία του να τις αντιμετωπίσει

Τις «καταδικάζει» όμως. Ενδεχομένως είναι και «οργισμένος» – αν και ο όρος έχει κατοχυρωθεί στον Μητσοτακη– τις απορρίπτει και ίσως οργανώσει ευχέλαια στα σούπερ μάρκετ για να τις , διώξει μαζί με τους καλικάντζαρους…

Προφανώς, δεν έχει εντολή να κάνει αυτό που πρέπει για την ακρίβεια και απλώς ανακοίνωσε άλλα «τέσσερα μέτρα»: ένα ακατανόητο αλαλούμ προθέσεων- να τρώει ο «σουπερμαρκετάς» και στον «ενεργειά» να μη δίνει.

Έτσι θα συνεχιστεί η παγκόσμια πρωτοτυπία της πατέντας Μητσοτάκη: ο πληθωρισμός να πέφτει αλλά οι τιμες ειδών διαβίωσης να ανεβαίνουν.

Ο καλπασμός τους μπαίνει στον τρίτο χρόνο – έχει και ο Άδωνις μερίδιο με τα τρύπια «καλάθια» του- ως αποτέλεσμα της συμπαιγνίας , ανάμεσα στην κυβέρνηση, ειδικά στον τομέα των βιομηχανοποιημένων τροφίμων και των αγροτικών προϊόντων, με τους κερδοσκόπους.

Μετρημένους στα δάκτυλα, με ονόματα και διευθύνσεις.

Ο Σκρέκας εκλέγεται σε αγροτική περιοχή και γνωρίζει ότι δεν πρόκειται για ακρίβεια κόστους: οι παραγωγοί εκβιάζονται να πουλάνε φθηνότερα.

Οι εκτίναξη των τιμών που πληρώνει ο καταναλωτής, προκύπτει από τις ολιγοπωλιακές αλχημείες εμπόρων και «αλυσίδων», που κερδίζουν όλο και περισσότερα.

Στην ακρίβεια, ο Μητσοτάκης δεν έχει καν το ελαφρυντικό του Δον Κιχώτη: απλώς ασκεί συνειδητά – και με τις τιμές- πολιτική αναδιανομής εισοδήματος.

Ο Σκρέκας όμως -σοβαρός άνθρωπος και από τους λίγους υπουργούς που έχουν συνάφεια με το χαρτοφυλάκιό τους- γιατί κάνει τον Σάντσο Πάντσα του;

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr