Κώστας Τασούλας: Δικολαβία

Ανάμεσα στα αρνητικά που θα αφήσει πίσω η περίοδος της κυριαρχίας Μητσοτάκη στο πολιτικό σύστημα, είναι και η απαξίωση των θεσμών.

Πρόσωπα που τοποθετήθηκαν από τον Μητσοτάκη σε πολιτειακούς – ή ισάξιας θεσμικής σημασίας – ρόλους αποδείχθηκαν κατώτεροι της αποστολής τους.

Να μιλήσουμε για την – κατά τα λοιπά αξιοσέβαστη – Κατερίνα Σακελλαροπούλου, που λειτουργεί ως προέκταση της κυβέρνησης, αν όχι ως οιονεί μέλος της;

Για τον πρώην εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, Ισίδωρο Ντογιάκο, που αποδέχθηκε ρόλο εντολοδόχου του πρωθυπουργού;

Επί των ημερών του παραβιάσθηκε κάθε έννοια ανεξαρτησίας της Δικαιοσύνης, ως τρίτου πυλώνα της Δημοκρατίας.

Με αποκορύφωμα την ανοχή των οργίων που έγιναν από πολλές πλευρές για τη συγκάλυψη του σκανδάλου Novartis.

Να μην παραλείψουμε τις περιπτώσεις του Α/ΓΕΕΘΑ Στρατηγού Κ. Φλώρου και του υπουργού Χατζηδάκη, που δέχθηκαν τον ευτελισμό της παρακολούθησής τους από την Αντικατασκοπεία της χώρας και μένουν στις θέσεις τους!

Στην κορυφή της λίστας όσων υπέταξαν τον πολιτειακό ρόλο τους στην εξυπηρέτηση των επιδιώξεων του Κυριάκου Μητσοτάκη, βρίσκεται ο Κώστας Τασούλας.

Όλοι οι προκάτοχοί του στην Προεδρία της Βουλής, ακόμα και αν σε κάποιες περιπτώσεις μεροληπτούσαν υπέρ της κυβερνητικής πλευράς, κρατούσαν τα προσχήματα.

Εμεναν στον τύπο που ορίζει ο Κανονισμός της Βουλής για τον Πρόεδρό της και δεν μετέτρεπαν το Κοινοβούλιο σε κυβερνητικό υποχείριο.

Ο Τασούλας αυτό-εργαλειοποηθήκε εξ αρχής υπέρ του Μητσοτάκη. Απροκάλυπτα και κατ’ εξακολούθηση.

Από τη μεροληψία στη διεύθυνση των συζητήσεων ως την κάλυψη των παραβιάσεων από τους κυβερνητικούς βουλευτές στις εξεταστικές και προανακριτικές επιτροπές.

Και ως την υποδοχή των εκπροσώπων του Τάγματος Αζόφ και την κάλυψη στον Μητσοτάκη που αποφάσισε τη …λήξη συνεδρίασης για να …μην απαντήσει.

Η νέα θητεία Τασούλα ξεκίνησε χειρότερα.

Από την πρώτη συνεδρίαση επιδόθηκε από τον προεδρικό θώκο σε αυτόκλητη δικολαβία υπέρ του πρωθυπουργού απέναντι στον Βελόπουλο..

Ο καθένας μπορεί να αξιολογήσει την πολιτική ποιότητα του επικεφαλής της Ελληνικής Λύσης.

Ο Κυριάκος Μητσοτάκης, που έχει κομματικούς λόγους στην αντιδικία που ξέσπασε ανάμεσά τους την Πέμπτη, είναι σε θέση να υπερασπίζεται μόνος του τον εαυτό του.

Προκάλεσε αλγεινή εντύπωση ότι ο Πρόεδρος της Βουλής έσπευσε να κάνει τον υπερασπιστή του πρωθυπουργού αντ’ αυτού.

Ουδέποτε έχει συμβεί στο Κοινοβούλιο από τη Μεταπολίτευση.

Δεν είναι δουλειά του Προέδρου της Βουλής να αντιδικεί προσωπικά με αρχηγό κόμματος, όχι υπέρ του Κανονισμού και της εύρυθμης λειτουργίας του Σώματος, αλλά υπέρ του πρωθυπουργού και αρχηγού του στη Ν.Δ.

Κάποιος να του εξηγήσει ότι οι κάτοχοι θεσμικών ρόλων είναι υπεράνω κομμάτων.

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr

CC0