Κώστας Τασούλας: Συνενοχή

Το σύστημα Μητσοτάκη κυριαρχεί στο δημόσιο βίο, επειδή – φρόντισε να- ελέγχει τα συστημικά ΜΜΕ και τη Δικαιοσύνη. Δηλαδή ελέγχει ότι φοβάται μια κυβέρνηση: τον δημόσιο έλεγχο. Και συνεπώς δεν λογοδοτεί για τις επιλογές του…

Ο προσεταιρισμός των μηχανισμών της ενημέρωσης είναι υπόθεση εξαγοράς τους. Μεγάλα «ντηλς» και διάθεση κρατικού χρήματος με τις «λίστες» στους ιδιοκτήτες των μέσων, συν πρόσληψη στρατιάς δημοσιογράφων: στην κρατική ΕΡΤ, το δημόσιο, τις , κατά τα λοιπά ιδιωτικές, ΔΕΚΟ -συν όσους απασχολούν φίλιοι επιχειρηματίες.

Η χειραγώγηση της Δικαιοσύνης – εκτός από τον διορισμό της ηγεσίας της -για το Μητσοτακέικο είναι παλαιά τέχνη. Συμβολίζεται με τους δεσμούς του πατρός Μητσοτάκη με τον «διαβόητο» Βασίλη Κόκκινο και την – αδιανόητη για δικαστικό -δήλωση του Παν. Πικραμένου ότι «είναι φίλος της οικογένειας Μητσοτάκη»- και γι αυτό τον «έμπλεξαν» στο σκάνδαλο Νοβάρτις.

Με «πιασμένους»- που θα έλεγε και ο Δένδιας- τους δυο ελεγκτικούς πυλώνες, ο μηχανισμός διοίκησης του Κυριάκου Μητσοτάκη δεν εχει να φοβηθεί τίποτε. Είτε πρόκειται για τον έλεγχο του «πόθεν έσχες του», είτε για – ύποπτα ως σκανδαλώδη -κυβερνητικά πεπραγμένα :από οικονομική αδιαφάνεια ,μέχρι τα Τέμπη, την Πύλο, τις υποκλοπές, τις παραβιάσεις του κράτους Δικαίου, ,τη γενικευμένη φαυλότητα.

Ενδιαφέρονται περισσότερο ξένα ΜΜΕ και οι Ευρωπαϊκοί θεσμοί, παρά οι εγχώριοι θεματοφύλακες της αλήθειας και της νομιμότητας. Ακόμη και όταν ο Πρωθυπουργός μοιράζει υπουργικούς ρόλους σε πρόσωπα που έχουν τεθεί υπο παρακολούθηση, από την εθνική αντικατασκοπεία ,της οποια προΐσταται πολιτικά, αυτοπροσώπως. Η ανανεώνει τη θητεία αρχηγού ΓΕΕΘΑ , τον οποιο παρακολουθούσε προηγουμένως η συγκεκριμένη υπηρεσία.

Για τα πραγματικά δεδομένα της χώρας, όταν δεν κωφεύει η Δικαιοσύνη, το κυβερνητικό ψεύδος και η μιντιακή παραπληροφόρηση αναστρέφουν την πραγματικότητα. Οι ενοχλητικές ειδήσεις εξαφανίζονται και η ενημέρωση αρχίζει και τελειώνει στα κυβερνητικά non papers, που συσκοτίζουν- ενώ οι δικαστικές εκκρεμότητες διαιωνίζονται ή κλείνουν αυθαίρετα.

Ο Πρωθυπουργός αντι απολογίας προαναγγέλλει δικαστικές αποφάσεις με συνεντεύξεις σε φίλους της κυβέρνησής του, σε συγγενείς και εξαρτημένους από το κράτος . Και στην ετήσια υποχρέωση να έχει ενώπιόν του ολόκληρο το πολιτικό ρεπορτάζ, οι άνθρωποί του μοιράζουν ερωτήσεις και αποκλείουν δημοσιογράφους που δεν ελέγχονται.

Δεν δίστασε να στείλει επιστολή στον προηγούμενο εισαγγελέα του Αρείου Πάγου , με οδηγίες για τη δικογραφία των Τεμπών. Η σημερινή εισαγγελέας και η πρόεδρος του Αρείου Πάγου – καταλύοντας το διαχωρισμό των εξουσιών- υπερασπίζονται την κυβέρνησή του, απέναντι στο Ευρωκοινοβούλιο ,την κοινοτική Δικαιοσύνη και το δημόσιο αίσθημα περί δικαίου.. Και αν μια δικαστική λειτουργός – όπως η πρώην εισαγγελέας Διαφθοράς Ελένη Τουλουπάκη- παρα είναι ενοχλητική, εξαφανίζεται μαζί με την υπηρεσίας της.

Η σύνθεση των Ανεξάρτητων αρχών αλλοιώνεται όταν δεν φιμώνονται οι επικεφαλής τους , ή τους προσάπτεται «προσωπική ατζέντα» προσωπικά από τον Πρωθυπουργό στη Βουλή..

Σ’ αυτό το περιβάλλον ,ο κορυφαίος πολιτειακός θεσμός, καταλήγει υπόθεση άβουλων και αδυνάμων προσώπων, που δεν διανοούνται , ούτε τον συνταγματικό όρκο τους να σκεφθούν. Μετά την αντιδημοφιλή Σακελλαροπούλου-που επιμένει δια των φίλων της- η «προεδρολογία» εστιάζει και στον χειρότερο όλων των εποχών, στο έδρανο που κάθισαν ο Τσαλδάρης, ο Αλευράς και ο Κακλαμάνης.

Ο Κώστας Τασούλας βρίσκεται στη λίστα διεκδικητών – έστω και ως λαγός- του αξιώματος που τιμήσαν ο Τσάτσος, ο Καραμανλής, ο Στεφανόπουλος, ο Παπούλιας και ο Παυλόπουλος. Αλλά τα ΜΜΕ αποφεύγουν προκλητικά να ανιχνεύσουν τη διαδρομή του: από ψυχοπαίδι του Αβέρωφ ως τη θητεία του ως δημάρχου Κηφισιάς- για την οποια καταγγέλθηκε για ζήτημα ηθικής τάξης , αλλά ποτέ δεν απολογήθηκε- μέχρι την τρέχουσα κομματική συμπεριφορά του , από το ψηλότερο έδρανο της Βουλής.

Συνιστά πολιτική οπισθοδρόμηση ότι το προσόν που τον ωθεί στην εξάντληση της πολιτειακής κλίμακας , είναι είτε η ευκολία στη «διαχείρισή» του από τη σημερινή κυβέρνηση, είτε η συνενοχή στον αντικοινοβουλευτισμό της.

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr