Κυριάκος Μητσοτάκης: Κουβάρι

Προφανώς δεν είναι ό,τι καλύτερο για έναν πρωθυπουργό, αλλά το όνομα του Κυριάκου Μητσοτάκη έχει συνδεθεί πλέον με την υπόθεση Λιγνάδη. Με έναν τρόπο που μόνο ο ίδιος μπορεί να ξεκαθαρίσει. Ως αυτή τη στιγμή δεν το κάνει.

Με τον Πρωθυπουργό συνδέονται δύο συγκεκριμένα ερωτήματα.

Το πρώτο είναι αν γνώριζε προσωπικά τον κατηγορούμενο πλέον σκηνοθέτη. Αν ήταν φίλος του, απλώς γνωστός ή δάσκαλος ορθοφωνίας του, όπως γράφεται.

Μεταξύ μας: αν ισχύει το τελευταίο ήταν πολύ κακός δάσκαλος. Ή ο ίδιος πολύ κακός μαθητής.

Σε κάθε περίπτωση, δεν πρόκειται να κατηγορηθεί για αυτό από κανέναν σοβαρό άνθρωπο. Ουδείς είναι υπεύθυνος για τις πράξεις των φίλων ή των γνωστών του.

Πολύ περισσότερο αν δεν ήταν τίποτα από τα δύο ο Λιγνάδης. Αλλά πρέπει να το πει ο ίδιος. Απλώς να το πει. Και τα σκυλιά δεμένα.

Τα υπόλοιπα θα τα βρει η Δικαιοσύνη. Με τον Β. Πλιώτα στην εισαγγελία το Αρείου Πάγου «υπάρχουν δικασταί εις τας Αθήνας».

Μέχρι στιγμής έχει μιλήσει γι αυτό μόνο η Μενδώνη. Για να πει ότι ο Πρωθυπουργός «δεν γνώριζε» τον συγκεκριμένο «επικίνδυνο άνθρωπο» και ότι «τον ήξερε από το σανίδι».

Αλλά εδώ μπορούν να γίνουν τρεις παρατηρήσεις.

Μία είναι ότι στα ζητήματα προσωπικών σχέσεων οι απαντήσεις δεν δίνονται με εκπροσώπους- αν δεχθούμε ότι η υπουργός είχε εξουσιοδότηση να μιλήσει γι αυτό.

Η άλλη ότι η απάντηση Μενδώνη δεν καλύπτει το ενδεχόμενο φιλίας του Λιγνάδη και με μέλη της οικογένειας ή του περιβάλλοντός του Πρωθυπουργού. Έχει σημασία.

Ούτε αυτό προσφέρεται φυσικά για κατηγορία. Η οικογενειακή παρουσία στην Επίδαυρο για την παράσταση του, θα είχε περάσει απαρατήρητη – θα έμενε στα καλλιτεχνικά των ΜΜΕ- αν δεν είχαν κάνει ταξί στρατιωτικό ελικόπτερο.

Η τρίτη παρατήρηση είναι ότι από συμφραζόμενα στη συνέντευξη της -ακόμη- υπουργού Πολιτισμού δεν προκύπτει με βεβαιότητα ότι επιχείρησε να αποσυνδέσει, τον πρωθυπουργό. Το… αντίθετο!.

Το κλειδί από πολιτική άποψη δεν είναι το είδος της σχέσης του με τον Λιγνάδη. Είναι σε κάτι που παραπέμπει στο δεύτερο από τα αρχικά ερωτήματα: η σχέση του Πρωθυπουργού με τον διορισμό του.

Στις τοποθετήσεις της Μενδώνη υπάρχει πονηρία: αποκλείει να ήταν δικό της ρουσφέτι, αφού “δικός της φίλος δεν υπήρξε ποτέ” ,ταυτόχρονα βάζει έμμεσα και άλλα πρόσωπα στην “εξαπάτηση” και αναφέρθηκε σε διαγωνισμό που δεν υπήρξε.

Όποιος τα συνδέσει θα το πιάσει το υπονοούμενο: ο Λιγνάδης της επιβλήθηκε.

Ποιος άλλος θα μπορούσε να το κάνει εκτός από τον πολιτικό της προϊστάμενο; Χωρίς αυτό να υποδηλώνει απαραιτήτως και προσωπική φιλία του με τον σημερινό κατηγορούμενο.

Κάνουν και οι πρωθυπουργοί ρουσφέτια τρίτων.

Αν όλα αυτά τυλίγονται σ ένα κουβάρι, ο μόνος που μπορεί να το ξετυλίξει είναι ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Δεν χρειάζεται καν να απολογηθεί για την οποία σχέση του με τον Λιγνάδη.

Αρκεί να προστατεύσει την κυβέρνηση του -αλλά και τον εαυτό του -αποπέμποντας την , εξωκοινοβουλευτική, υπουργό Πολιτισμού.

Για τον διορισμό και για τον χειρισμό Λιγνάδη. Για το βάρος που διαρκώς του προσθέτει. Και προτού τα πράγματα γίνουν χειρότερα.

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr