«Κι ο Κυριάκος Μητσοτάκης προοδευτικός είναι», ανέφερε σε μια αποστροφή του ο καλύτερος αρθρογράφος του συγκροτήματος Μαρινάκη – φανατικός Σημιτικός πάντα.
Κι ο Σημίτης άλλωστε προοδευτικός πρωθυπουργός ήταν – με τρεις υπουργούς στη φυλακή και τα Ίμια στην πλάτη.
Τι σημαίνει άραγε σήμερα προοδευτικός; Απάντηση: ότι σήμαινε πάντα…
Η πρόοδος στην πολιτική δεν διακρίνεται απλώς από τη συντήρηση, αλλά συγκρούεται μαζί της – ακόμη και όταν τέμνει τα κόμματα.
Δεν θέλει απλώς να αλλάξει τα πράγματα, αλλά να τα αλλάξει για λογαριασμό κάποιων: των πολλών.
Οι πολλοί δεν είναι ανώνυμο πλήθος. Είναι αυτοί που ο Ανδρέας Παπανδρέου – από προσωπική συγκρότηση προοδευτικός – χαρακτήρισε «μη προνομιούχους».
Οι λίγοι είναι οι «έχοντες και κατέχοντες».
Προοδευτικός πολιτικός – και αν κυβερνήσει και προοδευτικός Πρωθυπουργός – είναι όποιος το πρωί φροντίζει να αυξηθεί ο εθνικός πλούτος με αναλογική συμμετοχή όλων στην παραγωγή και το βράδυ μοιράζει δίκαια το προϊόν της.
Είναι ο πολίτικος που ήθος και ποιότητα στον δημόσιο λόγο του, ζει σε γυάλινο πύργο, σέβεται τους θεσμούς, τις ατομικές και κοινωνικές ελευθερίες, τη Δικαιοσύνη, την Ελευθεροτυπία, την κοινοβουλευτική τάξη.
Όποιος ενισχύει την απασχόληση, την κοινωνική πρόνοια, τη διαφάνεια.
Φροντίζει για τη δημοκρατική περιφρούρηση από την ακροδεξιά διείσδυση στο δημόσιο βίο και το κόμμα του και για τη χειραφέτησης της πολιτικής από την εξουσία του χρήματος.
Τίποτε από αυτά δεν χαρακτηρίζουν τη διακυβέρνηση Μητσοτάκη. Πώς «είναι προοδευτικός» όταν κινείται έξω από το βασικό περιεχόμενο του ορισμού;
Είναι ο κατ’ εξοχήν πρωθυπουργός των ολίγων – αλλά και των κρατικοδίαιτων που απορροφούν το δημόσιο, το κοινοτικό και το τραπεζικό χρήμα.
Ο Πρωθυπουργός όσων έχουν παρασιτικό ρόλο στην οικονομία, όσων μετατρέπουν το κράτος σε κυβερνητικό και κομματικό φέουδο και των πιο τυχοδιωκτικών στοιχείων της χώρας.
Επαναφέρει την πολιτική δραστηριότητα στον αστερισμό των «νταβατζήδων», υποδουλώνει την πολιτική δράση στην κυριαρχία του χρήματος και δεν εξαγοράσει τον δημοσιογραφικό έλεγχο.
Υποτάσσει τη δικαστική εξουσία, διαφθείρει το κράτος, εκποιεί κρατική περιουσία και συγκεντρώνει στα χέρια του υπερεξουσίες .
Η κυβέρνησή του – υπερδιογκωμένη με – εξωκοινοβουλευτικούς και εκ συναλλαγής υπουργούς – βαρύνεται με την πιο συντηρητική νομοθεσία της μεταπολιτευτικής περιόδου.
Αφαιρεί κεκτημένα, καταργεί δικαιώματα, περιορίζει ελευθέριες, μειώνει εισοδήματα από τους πολλούς, διοχετεύοντας τους πόρους που προορίζονται για την κοινωνία σε λίγους.
Ο ίδιος έκανε βουλευτές άνθη του κακού και προβληματικά πρόσωπα. Περιθάλπει στο κόμμα του και στην κυβέρνησή του πατενταρισμένους ακροδεξιούς, με κραυγαλέα αντιδημοκρατική προέλευση, προκλητικές συμπεριφορές και φασίζουσες απόψεις.
Συνεχίζει να έχει στο υπουργικό Συμβούλιο πρόσωπο που ερευνάται για συμμετοχή στο σκάνδαλο Novartis.
Κομμένη λοιπόν η πλάκα να πασπαλίζουμε τον σημερινό Πρωθυπουργό με ιδιότητες και χαρακτηριστικά που δεν δικαιολογούν ο βίος και η πολιτεία του.
ieidiseis.gr
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
