Κυριάκος Μητσοτάκης: Το νου μας

Τι ακριβώς κάνει το τελευταίο διάστημα ο Πρωθυπουργός στο διεθνές προσκήνιο και παρασκήνιο; Γιατί εμφανίζει τη χώρα περίπου ως ιδιοκτησία του, μιλώντας διαρκώς σε πρώτο πρόσωπο – κάτι εντελώς ασυνήθιστο για τους προκατόχους του;

Στην Ευρώπη συνεχίζει την προσκόλληση στο «τρίγωνο του κακού» Μακρόν, Σολτς – (πλέον Μέρτς) – Φον ντερ Λάιεν, που με την πλειοδοσία τους στον διεφθαρμένο Ζελένσκι, ανατίναξαν τις δυο μεγαλύτερες οικονομίες της Ευρώπης και ναρκοθέτησαν την Ευρωπαϊκή Ένωση.

Υπολογίζοντας στα συμβόλαια ανοικοδόμησης της Ουκρανίας για τις εταιρείες τους – ηττήθηκαν, όταν οι Αμερικανοί που τους χειραγωγούσαν άλλαξαν πολιτική. Τώρα για να διασωθούν στα εκλογικά σώματα των χωρών τους, στήνουν παραπλανητικές καμπάνιες για χίμαιρες, όπως ο ευρωστρατός.

Μιλούν αεριτζίδικα για «κοινή πολιτική άμυνας» – απέναντί στον Πούτιν, που θα… «επιτεθεί στην Ευρώπη» – ως άλλοθι για χρηματοδότηση της πολεμικής βιομηχανίας τους, με αφαίμαξη των κοινωνικών πόρων.

Καταργούν αβασάνιστα, ακόμη και το μεταπολεμικό «ταμπού» για ελεγχόμενο εξοπλισμό της Γερμανίας, όπου η φιλοναζιστική ακροδεξιά φλερτάρει πάλι με εξουσία.

Σε ό,τι αφορά στην Αμερική ο Μητσοτάκης αλλάζει ρότα. Για να αποφύγει το κόστος εμπλοκής της χώρας στις αμερικανικές εκλογές υπέρ των… Δημοκρατικών και την απρονοησία του να μιλήσει κατά του Τραμπ… στο υπουργικό Συμβούλιο!

Για να «εξιλεωθεί», ζήτησε τη μεσιτεία του εγκληματία Νεντανιάχου και έδωσε συνέντευξη σε μια κακόφημη και φιλοτραμπική ιστοσελίδα.

Η κοινοτυπία του για «αναζήτηση αμοιβαίας επωφελούς λύσης» στο μέτωπο των δασμών, μεταφέρθηκε, περιέργως, ως ερώτηση στον Τραμπ, που είπε, μάλλον συγκαταβατικά: « τον ξέρω, είναι καλός άνθρωπος και εκτιμώ τα σχόλιά του».

Η μιντιακή κομπανία του, το μετέφερε ως εκτίμηση στον ίδιον τον Μητσοτάκη, τον οποίο εμφάνισαν να… υποβάλει πολιτική στον πλανητάρχη. Τους διέφυγε ότι πριν την καλή κουβέντα στον Μητσοτάκη αποθέωσε τον… Ερντογάν: «μου αρέσει, του αρέσω».

Ο δικός μας έσπευσε να υποβάλει τα σέβη του: «Θα χτίσω σχέση εμπιστοσύνης μαζί του». Δηλαδή; «Θα ανανεώσω τη συμφωνία αμυντικής συνεργασίας με τις ΗΠΑ το 2026». Τόσο καλός διαπραγματευτής που δεσμεύεται εκ των προτέρων. Κι εδώ αρχίζουν να άσχημα.

Η επικείμενη, από καιρό, ελληνοτουρκική συνάντηση κορυφής, αναβλήθηκε πάλι – με πρόσχημα την πολιτική κατάσταση στην Τουρκία. Μαζί αναβλήθηκε – όπως επιδίωκε η Τουρκία – και η ηλεκτρική σύνδεση Ελλάδας-Κύπρου, παρά την ψευδή κυβερνητική διαβεβαίωση ότι προχωράει.

Όλος περιέργως μάλιστα ο Πρωθυπουργός είπε – στο ραδιόφωνο Monocle – ότι «στην οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών στο Αιγαίο και στην Ανατολική Μεσόγειο, ειλικρινά δεν έχουμε σημειώσει σημαντική πρόοδο». Αλλιώς τα έλεγε ως τώρα.

Εκ παράλληλου η υπουργοποίηση στην Ενέργεια του εξωκοινοβουλευτικού Στ. Παπασταύρου – στο οποίο αποδίδεται η προσδοκία για «μέρισμα της Ελλάδας» – υποδηλώνει αναβάθμιση της θεωρίας για «συνεκμετάλλευση» ενεργειακών πόρων στη θάλασσα που χωρίζει την Ελλάδα και την Τουρκία. Συμπεριλαμβανομένων και περιοχών με ελληνικά κυριαρχικά δικαιώματα και χωρίς την παράμετρο του Κυπριακού.

Το επιχείρημα θα είναι ότι εκτός από «μέρισμα» – ετοιμαστείτε για χρυσά κουτάλια – και «ενεργειακή αυτονομία», θα εξασφαλιστεί και «διαρκής ειρήνη» – ακόμη και αν κάποιοι πουν «μειοδότη» τον Γεραπετρίτη – που κάπου του ξέφυγε ότι «δεν αυτενεργούμε».

Συμπέρασμα: ενώ όλα δείχνουν ότι επίκειται παρέμβαση Τραμπ στη περιοχή – με το γνωστό άκομψο τρόπο του – οι κινήσεις Μητσοτάκη θολώνουν τα νερά.

Να έχουμε το νου μας!

Γιώργος Λακόπουλος

ieidiseis.gr