Επιδιώκει να εισπράττει επιδοτήσεις ως αγρότης και ως πλημμυροπαθής, αλλά δεν τον ενθουσιάζει η ιδέα να αποπληρώνει δάνεια ως… εκδότης εφημερίδας.
Παραλείπει στο «πόθεν έσχες» του μέρος της οικογενειακής περιουσίας , ως φορολογούμενος.
Δεν έχει πρόβλημα να χρησιμοποιήσει πόρους του κράτους για ιδιωτικές δραστηριότητες, που οφείλει να καλύπτει από την τσέπη του.
Συμπέρασμα. Η σχέση του Κυριάκου Μητσοτάκη με το δημόσιο χρήμα, είναι κάπως ιδιότυπη:
-Όπου δικαιούται να πάρει, παίρνει. Όπου υποχρεούται να δώσει, σφυρίζει κλέφτικα. Και από όπου μπορεί να επωφεληθεί, σπεύδει. Με βουλιμία.
Τα ποσά και το ύψος της ωφέλειας που προσπορίζεται δεν τον ενδιαφέρουν. Μάζευε κι ας είναι και ρόγες. Καμία είσπραξη δεν είναι ντροπή.
Από το Documento μαθαίνουμε ότι δεν παραιτείται ούτε καν από ψίχουλα που, τύποις, δικαιούται με ιδιότητες που ουσιαστικά δεν έχει .
Ένα ελαιοχώραφο, που ίσως δεν γνωρίζει καν που βρίσκεται, δεν τον κάνει ελαιοπαραγωγό και η ιδιότητα του «πλημμυροπαθούς», είναι παράταιρη σε κάποιον με 36 ακίνητα, καταθέσεις και οικογενειακές μπίζνες.
Ίσως σκεφθεί να προβάλει ως δικαιολογία ότι μπαίνει στα μητρώα των δικαιούχων, για να νιώσει πόσο χαμηλές είναι οι επιδοτήσεις.
Σαν τον Ιταλό ποιητή Τουρκουάτο Τάσο του 16ου αιώνα, που έμενε πεινασμένος και νηστικός , για να αισθανθεί το δράμα των Σταυροφόρων…
Νοικοκυροσύνη πάντως δεν το λες. Παρέλαβε ένα κόμμα χρεωμένο στις τράπεζες και «εξυγίανε» τα οικονομικά του αυξάνοντας τα χρέη του. Με ρυθμό που δεν πρόκειται να αποπληρωθούν ποτέ και θα τα φεσωθούν οι πολίτες.
Κατέχει , εκ κληρονομίας, μια επαρχιακή εκδοτική επιχείρηση, της όποιας τα χρέη τελούν υπό ιδιότυπη ρύθμιση- που ουδέποτε θα εξασφαλίσει άλλος πολίτης.
Τώρα εκτίθεται ως δικαιούχος επιδοτήσεων- δημοσίου ή κοινοτικού χρήματος. Τα λεφτά δεν έχουν οσμή, ούτε προέλευση. Όπου τα βρίσκεις τα παίρνεις.
Είτε το αντιλαμβάνεται είτε όχι- ακριβέστερα είτε τον ενδιαφέρει, είτε όχι- ανοίγει πάλι τη συζήτηση –γνωστή στο κόμματου- για τη διαφορά ανάμεσα στο νόμιμο και το ηθικό.
Μπορείς, ως πολιτική οικογένεια, να έχεις εξωχώριες εταιρίες φορολογικής ελάφρυνσης- ακόμη και αν δεν υπάρχει απόκρυψη πλούτου.
Δεν συμβιβάζεται όμως με την ηθική τάξη, αν κυβερνάς μια χώρα, της όποιας μεγάλο μέρος του πληθυσμού πιέζεται να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του στο κράτος .
Είναι νόμιμο να δηλώνεις αγρότης επειδή έχεις κληρονομήσει αγροτική έκταση, ενώ είναι αμφίβολο αν είσαι σε θέση να ξεχωρίσεις την ελιά από το φασκόμηλο.
Ουδείς νόμος απαγορεύει στον πλούσιο μεγαλοπολιτικό Κυριάκο Μητσοτάκη, να βάζει το όνομα του σε λίστες δικαιούχων επιδότησης. Εκτός από τον υπέρτατο νόμο της συνείδησης.
Αν μας προσφέρει κάτι διδακτικό αυτή η υπόθεση, είναι η ανάμνηση των παλαιών πολιτικών: κατά κανόνα έβγαιναν από την πολιτική φτωχότεροι από όταν μπήκαν.
ieidiseis.gr
Ακολουθήστε το HappenedNow.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
Διαβάστε ολες τις ειδήσεις μας στο Facebook Group και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις
