Λίνα Μενδώνη: Μυθιστορίες

Απορία: τι δουλειά είχε ο Μιχάλης Χρυσοχοΐδης στην υπόθεση του κλεμμένου πίνακα; Ούτε κι εδώ κατάλαβε με τι έμπλεξε;

Άλλο το κόκκινο ακορντεόν της νεότητάς του κι άλλο τα έργα του «κόκκινου» κυβιστή…

Να συνεχίσουμε με σκόρπιες μυθιστορίες υπερρεαλισμού και μεταϊμπρεσιονισμού, στη νότια πλευρά των Βαλκανίων.

Πρώτη. Τον Ιανουάριο του 2012 κάποιος βουτάει από την Εθνική Πινακοθήκη το «Γυναικείο κεφάλι» του Πικάσο, τον «Ανεμόμυλο Στάμμερ» του Μοντριάν και ένα σχέδιο σε χαρτί του Μονκάλβο.

Σε ένα μήνα ληστές μπαίνουν στο αρχαιολογικό μουσείο της Αρχαίας Ολυμπίας και αφαιρούν αντικείμενα ανεκτίμητης αξίας.

Δεύτερη. Οι δυο αλλεπάλληλες ληστείες οδηγούν τον τότε υπουργό Πολιτισμού σε παραίτηση – που δεν κάνει αποδεκτή ο τότε πρωθυπουργός Παπαδήμος.

Περίεργο. Ο Παύλος Γερουλάνος δυο πράγματα δεν είναι: πολιτικά εύθικτος και προσωπικά ανυποψίαστος.

Τρίτη. Δεν παραιτείται και η Γενική Γραμματέας του υπουργείου. Αν και αρχαιολόγος, δεν το σκέφθηκε ούτε σε υποθέσεις αρχαιοκαπηλίας κατά τη μακρά θητεία της.

Ίσως η ψυχή της ξαλάφρωσε από την ευθύνη, με καταφυγή στη μονή Ορμύλιας- παράρτημα του Αγίου Όρους.

Τέταρτη. Η Λίνα Μενδώνη είναι παρούσα στη θριαμβευτική συνέντευξη Τύπου για τη – λήψη – εύρεση της λείας από την Πινακοθήκη.

Αλλά είναι πλέον υπουργός Πολιτισμού.

Μιλάει για «ξεχωριστή μέρα, μεγάλη χαρά και συγκίνηση». Σαν να ξέδωσε μετά τα ζόρια στην υπόθεση Λιγνάδη.

Η πέμπτη μυθιστορία είναι συναρπαστική σαν παραμύθι: τη δουλειά το 2012 έκανε ένας φιλότεχνος… μπογιατζής.

Πνιγμένος στις τύψεις του, ζητάει τώρα την τιμωρία του – με έναν από τους πιο ακριβούς δικηγόρους της Αθήνας δίπλα του.

Αχαλίνωτο πάθος για την τέχνη. Πού τον έχανες πού τον έβρισκες στην Πινακοθήκη και σε Μουσεία εκτός Ελλάδας.

Για να κορώσει το εικαστικό του πάθος αποφάσισε να «αποκτήσει» μερικά έργα.

Όχι παράλογο για βαθύ γνώστη της τέχνης που συγκλονίζει, με τα χρώματά και τα μηνύματα της, τους όπου γης φιλοτέχνους.

Ειδικά τους «ματσό» και τους νεόπλουτους.

Ο κλέφτης από το μεγάλο πάθος και την πολλή γνώση για υψηλή ζωγραφική έβαλε δυο έργα που χρειάζονται ειδικές συνθήκες διαφύλαξης. Σε μια σακούλα τα έθαψε.

Στο τρίτο του έσταξε αίμα και το κατέστρεψε σε μια… λεκάνη τουαλέτας.

Τον Οκτώβριο του 2019 αφελείς συντηρητές υποψιάσθηκαν ότι το έργο εμφανίσθηκε στον κατάλογο μιας δημοπρασίας στο Μιλάνο.

Κατά την «Καθημερινή» «ενημέρωσαν την ηγεσία του υπουργείου Πολιτισμού». Άδικος κόπος.

Η Πινακοθήκη υπό την ισόβια Λαμπράκη-Πλάκα, δεν βρήκε απαραίτητο να στείλει άνθρωπο επί τόπου, για «μικρές διαφορές στο μέγεθος και κάποιες κηλίδες».

Συγκλονιστικές ιστορίες τέχνης, θάρρους και φαντασίας. Με απλούς ανθρώπους του λαού και διαρκείς υπηρέτες του πολιτισμού .

Διδάσκουν ότι ο Θεός αγαπάει τους κλέφτες αριστουργημάτων, αλλά αγαπάει και τη Μενδώνη.

Γιώργος Λακόπουλος

news247.gr